Bobby Julich

Bobby Julich
Bobby Julich tijdens de Ronde van Californië 2008
Bobby Julich tijdens de Ronde van Californië 2008
Persoonlijke informatie
Bijnaam Bobby J
Geboortedatum 18-11-1971
Geboorteplaats Corpus Christi, Verenigde Staten
Lengte 181 cm
Gewicht 72 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt
Specialisatie(s) Tijdrijden
Ploegen
Spago, Chevrolet, Motorola, Cofidis, Crédit Agricole, Team Deutsche Telekom, Team CSC
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Robert (Bobby) Julich (Corpus Christi, 18 november 1971) is een voormalig wielrenner uit de Verenigde Staten.

Wielerloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Julich groeide op in Colorado en was als zoon van een triatleet vaak de trainingspartner op de fiets voor zijn vader. Toen hij als tiener Greg LeMond zag presteren in de Ronde van Frankrijk, besloot hij wielrenner te willen worden.

Julich werd prof in 1992 en ontwikkelde zich als goede tijdrijder die ook goed bergop kon rijden. Hij deed voor het eerst van zich spreken in de Ronde van Spanje van 1996 waarin hij negende werd in het eindklassement. Twee jaar later werd hij derde in de Ronde van Frankrijk. Hij werd daarmee de derde niet-Europeaan ooit die het podium van de Tour de France haalde, na Greg LeMond en Fabio Parra. In 1999 kon Julich de Tour niet uitrijden na een val in een tijdrit. Ditzelfde zou hem nog eens overkomen in de Tour van 2006.

In 2000 werd Julich na afloop van de slotrit van de Ronde van Frankrijk op de Champs Élysées in Parijs door de Nederlandse renner Jeroen Blijlevens aangevallen; hij ontving enkele rake klappen op het hoofd. Blijlevens was gefrustreerd over het niet behalen van een etappeoverwinning en verweet Julich daar mede debet aan te zijn.[1],[2]

In 2004 maakte Julich de overstap naar de CSC-ploeg van Bjarne Riis. Hij reed vervolgens een aantal ereplaatsen bij elkaar met als hoogtepunt de zilveren medaille bij de Olympische Spelen van Athene op de tijdrit. In eerste instantie behaalde hij brons, maar vanwege een dopingzaak rondom winnaar Tyler Hamilton, die in 2012 uit de uitslag geschrapt werd, won Julich uiteindelijk zilver.[3] In 2005 won hij Parijs-Nice (de allereerste Pro Tour-wedstrijd) en de Eneco Tour. Hij werd ook 17e in de Ronde van Frankrijk.

Na 2007 zette Julich een punt achter zijn carrière. Hij ging aan de slag als technisch directeur bij zijn laatste ploeg, CSC, dat dankzij de nieuwe sponsor was omgedoopt tot Team Saxo Bank. Vanaf 2011 werkte hij voor het Britse Team Sky als 'racecoach'.[4] Op 25 oktober 2012 stapte hij op nadat hij toegaf van 1996 tot 1998 doping te hebben gebruikt.[5] Eerder was Julich door zijn ex-ploeggenoot Philippe Gaumont al beschuldigd van betrokkenheid bij het collectieve dopinggebruik van zijn toenmalige ploeg Cofidis.

Belangrijkste overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]

1997

1998

2004

2005

2006

2007

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1996 9e  
1997 17e  
1998 Brons ↑  
1999 opgave   opgave  
2000 48e  
2001 18e  
2002 37e  
2003 95e  
2004 40e  
2005 17e  
2006 92e   opgave  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Waalse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten
1996 74e 11e
1997 94e 79e
1998 31e
1999 54e 29e
2000 58e 63e
2001 30e 74e
2002 135e 74e 92e
2003 79e 62e
2004 65e
2005 9e (UPT)
2006 168e (UPT)
Commons heeft media­bestanden in de categorie Bobby Julich.
(en) Profiel van Bobby Julich op ProCyclingStats