Overblijvende ossentong

Overblijvende ossentong
Taxonomische indeling
Rijk: Plantae (Planten) Stam: Embryophyta (Landplanten) Klasse: Spermatopsida (Zaadplanten) Clade: Bedektzadigen Clade: 'nieuwe' Tweezaadlobbigen Clade: Lamiiden Orde: Boraginales Familie: Boraginaceae (Ruwbladigenfamilie) Geslacht: Pentaglottis
Soort
Pentaglottis sempervirens (L.) L.H.Bailey (1949)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Overblijvende ossentong op Wikispecies
Portaal    Biologie

De overblijvende ossentong (Pentaglottis sempervirens, synoniem: Anchusa sempervirens) is een plant uit de ruwbladigenfamilie en de enige soort uit het geslacht Pentaglottis. Een vroegere Nederlandse naam is groene ossentong.

De plant komt oorspronkelijk uit Zuidwest-Europa en Klein-Azië en wordt in België en Nederland als sierplant in tuinen gekweekt van waaruit ze af en toe verwildert. In het wild is ze zeer zeldzaam. In Groot-Brittannië komt de plant alleen in het zuiden voor. De soort is ook in Noord-Amerika ingevoerd.

Het is een 30-100 cm hoge vaste stinsenplant. De bladeren zijn eirond tot eirond-lancetvormig, waarvan de bovenste zittend zijn en de onderste lang gesteeld. De bloeitijd loopt van april tot juli in Noordwest-Europa, maar in het Middellandse Zeegebied kan de plant tot september in bloei worden aangetroffen. De alleenstaande, blauwe, bijna stervormige, 0,8-1,5 cm grote bloemen hebben een witte keel.

• 
  plant
• 
  blad
• 
  bloem

• Overblijvende ossentong (Pentaglottis sempervirens) op SoortenBank.nl (gearchiveerd) (gebaseerd op de Heukels²³, dit is de voorlaatste uitgave)

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Overblijvende ossentong op Wikimedia Commons.