Santa Prisca
Basilica di Santa Prisca | ||||
---|---|---|---|---|
Gewijd aan | Prisca van Rome | |||
Coördinaten | 41° 53′ NB, 12° 29′ OL | |||
Gebouwd in | 4e-5e eeuw | |||
Kerkprovincie | ||||
Titulair kardinaal | Justin Francis Rigali | |||
Aartsbisdom | Philadelphia | |||
Officiële website | ||||
|
De basiliek van Santa Prisca is een basiliek in Rome. De basiliek is gewijd aan de Heilige Prisca. De kerk bevindt zich op de Aventijn, aan de Via di S. Prisca, 11.
De kerk werd in de vierde of vijfde eeuw gebouwd, boven een tempel van Mithras. De kerk werd ernstig beschadigd tijdens de inval van Robert Guiscard in 1084 en is verschillende keren gerestaureerd. Voor wat betreft het interieur is de antieke oorsprong alleen nog te herkennen aan de zuilen. In de kerk wordt een doopvont bewaard, dat volgens de overlevering nog door de H. Petrus zou zijn gebruikt. Het altaar in de crypte van de kerk bevat relieken van de H. Prisca. De fresco's in de crypte zijn van de hand van Antonio Tempesta en dateren van het begin van de zeventiende eeuw. Anastasio Fontebuoni maakte de fresco's in het schip van de kerk. Ze stellen heiligen en engelen met instrumenten voor.
Het Mithras-heiligdom waar de kerk op is gebouwd, is in de jaren zestig van de twintigste eeuw opgegraven door Nederlandse archeologen. Aan het hoofd van deze opgravingen stonden Mithras-kenner Maarten Vermaseren en Carel Claudius van Essen, toenmalig hoofdarcheoloog van het Nederlands Instituut Rome. [1]
Titelkerk
[bewerken | brontekst bewerken]De Santa Prisca is al sinds 112 titelkerk. De huidige kardinaal-priester met de titel Santa Prisca is de Amerikaan Justin Francis Rigali. Voorheen was de Santa Prisca de titelkerk van Angelo Roncalli, de latere paus Johannes XXIII (1953), Giovanni Urbani (1958), José da Costa Nunes (1962), Giovanni Benelli (1977) en Alfonso López Trujillo (1983).
- ↑ de Gelder, Laurien, Lennart Kruijer (2016). Het Santa Prisca Project. Op zoek naar de wortels van de Nederlandse archeologie in Rome. Roma Aeterna 4.1