15 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Ten artykuł dotyczy 15 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 15 Dywizja Piechoty – stronę ujednoznaczniającą.

15 Dywizja Piechoty

15. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	2 października 1934
Rozformowanie	5 maja 1945
Działania zbrojne
II wojna światowa dziwna wojna agresja na Francję atak Niemiec na ZSRR bitwa o Charków
Organizacja
Dyslokacja	Frankfurt nad Menem
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	4 Armia Pancerna
Multimedia w Wikimedia Commons

15 Dywizja Piechoty (niem. 15. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja, uczestniczyła w agresji na Francję i od 1943 roku w działaniach bojowych na terytorium Związku Radzieckiego.

Sformowana 2 października 1934 roku pod ukrytą nazwą Altillerieführer V., miejsce stacjonowania sztabu Frankfurt nad Menem. Na mocy rozkazu z dnia 15 października 1935 roku otrzymała oficjalną nazwę 15 Dywizja Piechoty. Stacjonowała w IX Okręgu Wojskowym. Podczas agresji na Francję w 1940 roku prowadziła działania bojowe na linii Maginota. Razem z 68 DP i 71 DP próbowała odciąć i zdobyć grupę warowną La Ferte^[1]. Do czasu niemieckiej kląski pod Stalingradem (1943) stacjonowała we Francji. W składzie 4 Armii Pancernej uczestniczyła w walkach z Armią Czerwoną w rejonie Charkowa i Dońca. Dużych strat doznała w walkach o Dniepropietrowsk. Dotkliwe straty poniosła w czasie okrążenia pod Kiszyniowem w Rumunii^[2]. Żołnierze dywizji oddali się do niewoli Armii Czerwonej w kotle pod Deutsch-Brot. Kapitulacja miała miejsce 5 maja 1945 roku^[3].

• gen. por. Friedrich-Wilhelm Brandt 1 X 1934 – 15 III 1936
• gen. por. Emil Leeb 15 III 1936 – 1 IV 1939
• gen. mjr Walter Behschnitt 1 IV 1939 – 6 X 1939
• gen. por. Friedrich – Wilhelm von Chappuis 6 X 1939 – 12 VIII 1940
• gen. por. Ernst - Eberhard Hell 12 VIII 1940 – 8 I 1942
• płk Alfred Schreiber 8 I 1942 – 3 II 1942
• gen. mjr Bronislaw Pawel 3 II 1942 – 18 VI 1942
• gen. Erich Buschenhagen 18 VI 1942 – 20 XI 1943
• gen. mjr Rudolf Sperl 20 XI 1943 – 5 IX 1944
• gen. mjr Hans Längenfelder 17 X 1944 – V 1945^[3]

• Skład w sierpniu 1939:
  • 81 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i II batalionu – Frankfurt nad Menem, III i rezerwowego batalionu – Bad Homburg;
  • 88 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i II batalionu – Hanau, III batalionu – Fulda, rezerwowego batalionu - Alsfeld;
  • 106 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i III batalionu – Aschaffenburg, II batalion – Babenhausen, rezerwowego batalionu – Alsfeld;
  • 15 pułk artylerii: miejsce postoju sztabu, II i III dywizjonu – Frankfurt nad Menem, I dywizjonu - Ascheffenburg;
  • I dywizjon 51 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju – Fulda;
  • 15batalion pionierów: miejsce postoju – Aschefenburg;
  • 15 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Büdingen;
  • 15 oddział łączności: miejsce postoju – Frankfurt nad Menem;
  • 15 oddział obserwacyjny: miejsce postoju – Fulda;
• Skład w styczniu 1940:

81, 88 i 106 pułk piechoty, 15 pułk artylerii, I/51 pułk artylerii ciężkiej, 15 batalion pionierów, 15 oddział rozpoznawczy, 15 oddział przeciwpancerny, 15 oddział łączności, 15 polowy batalion zapasowy;

• Skład w październiku 1944:

81, 88 i 106 pułk piechoty, 15 pułk artylerii, 15 batalion pionierów, 15 batalion fizylierów, 15 oddział przeciwpancerny, 15 oddział łączności, 15 polowy batalion zapasowy

• J.E. Kaufmann, H.W. Kaufmann: Linia Maginota. Nie przejdzie nikt. Warszawa: 2002. ISBN 83-11-09453-5.
• Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
• Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w.
• Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941 - 1945b.m.w i b.m.r.
• Haupt Werner, Die Schlachten der Heeresgruppe Sud. Aus der Sicht der Divisionen. b.m.w 2005.
• Haupt Werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Der Schlacht. Der Ruckschlag b.m.w i b.r.w.