46 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Ten artykuł dotyczy 46 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 46 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.

46 Dywizja Piechoty
46 Dywizja Grenadierów Ludowych

46. Infanterie-Division
46. Volks-Grenadier-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1938
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa agresja na Polskę agresja na Francję agresja na Jugosławię atak na Związek Radziecki
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	OKH
Multimedia w Wikimedia Commons

46 Dywizja Piechoty (niem. 46. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w agresji na Polskę, Francję i Jugosławię oraz ataku na Związek Radziecki.

Sformowana na mocy rozkazu z 24 listopada 1938, miejsce stacjonowania sztabu Karlsbad (Karlowe Wary). Sformowana w XIII Okręgu Wojskowym. Szlak bojowy rozpoczęła od agresji na Polskę w 1939. W następnym roku uczestniczyła w agresji na Francję, a w kolejnym na Jugosławię. Od 22 czerwca 1941 brała udział w ataku na Związek Radziecki^[1]. Uczestniczyła w walkach przeciw Armii Czerwonej na Krymie, Kaukazie oraz pod Biełgorodem i Izjum oraz w Karpatach. W marcu 1945 r. dywizja została przemianowana na 46 Dywizję Grenadierów Ludowych^[2]. Do niewoli oddała się Armii Czerwonej 8 maja 1945 w Czechosłowacji^[3].

• gen. por. Paul von Hase 24 XI 1938 – 24 VII 1940;
• gen. por. Karl Kriebel 24 VII 1940 – 17 IX 1941;
• gen. por. Kurt Himer 17 IX 1941 – 26 III 1942;
• gen. mjr/gen. por. Ernst Haccius 5 IV 1942 – 7 II 1943;
• gen. Arthur Hauffe 7 II 1943 – 13 II 1943;
• gen. Karl von Le Suire 13 II1 943 – 1 V 1943;
• gen. Kurt Röpke 1 V 1943 – 10 VII 1944;
• płk Curt Ewrigmann 10 VII 1944 – 26 VIII 1944;
• gen. por. Erich Reuter 26 VIII 1944 – 8 V 1945;

Skład w lipcu 1939

• 42 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i III batalionu – Bayreuth, II batalionu oraz rezerwowego batalionu – Hof nad Soławą;
• 72 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu i I batalionu – Karlowe Wary, II batalionu – Eger i III batalionu – Mies;
• 114 pułk artylerii : miejsce postoju I i II dywizjonu – Eger;
• 88 batalion pionierów: miejsce postoju - Daggendorf
• 52 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Saaz ;
• 76 oddział łączności: miejsce postoju – Karlowe Wary;

Skład sierpniu 1939

42, 72 i 97 pułk piechoty, 114 pułk artylerii, I/115 pułk artylerii ciężkiej, 88 batalion pionierów, 46 oddział rozpoznawczy, 52 oddział przeciwpancerny, 76 oddział łączności, 46 polowy batalion zapasowy;

Skład w styczniu 1944

42, 72 i 97 pułk grenadierów, 114 pułk artylerii, I/115 pułku artylerii ciężkiej, 88 batalion pionierów, 46 dywizyjny batalion fizylierów, 52 oddział przeciwpancerny, 76 oddział łączności, 46 polowy batalion zapasowy;

• Czesław Grzelak, Henryk Stańczyk: Kampania polska 1939. Początek II wojny światowej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2005. ISBN 83-7399-169-7.
• Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990. ISBN 83-211-1096-7.
• Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
• Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
• Stahl Friedrich, Heereseinteilung 1939. Gliderung, Standorte und Kommandeure sämtlicher Einheiten des Friedensheeres am 3.1.1939 und die Kriegsliederung vom 1.9.1939; ISBN 978-3-89555-338-7, ISBN 3-89555-338-7;
• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; ISBN 3-8289-0525-0;