Aleksander Maria Szeptycki

Aleksander Szeptycki
Aleksander Maria Dominik
Herb
Szeptycki
Rodzina

Szeptyccy

Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1866
Przyłbice

Data i miejsce śmierci

19 czerwca 1940
Zamość

Ojciec

Jan Kanty Szeptycki

Matka

Zofia Fredro

Żona

Izabella Sobańska z Sumówki

Dzieci

Maria Teresa (1894–1976)
Zofia Stanisława (1896–1917)
Teresa Maria FMM (1897-1992)
Róża Maria (1899–1937)
Jadwiga Maria (1901–1990)
Katarzyna Maria (1905–1997)
Jan Kazimierz (1907–1994)

Odznaczenia
Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice (od 1908)

Aleksander Maria Dominik Szeptycki hr. Szeptycki z Przyłbic herbu własnego Szeptycki na Rusi Czerwonej (ur. 4 sierpnia 1866 w Przyłbicach, zm. 19 czerwca 1940 w Zamościu) – polski ziemianin.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był wyznania rzymsko–katolickiego. Brat błogosławionego Klemensa (Kazimierza Marii) (archimandryty Studytów), Stanisława (generała Wojska Polskiego), Andrzeja (Romana Aleksandra Marii) (metropolity lwowskiego obrządku wschodniego) i Leona (ziemianina).

1 października 1893 roku poślubił w Sumówce na Podolu Izabellę Sobańską (1870-1933) córkę Kazimierza i Marii z Potulickich. Mieli siedmioro dzieci.

Właściciel dóbr Łaszczów, Grodysławice, Pukarzów, Zimno, Czerkasy, Podhajce, Nadolce, Hopkie, Ruda Żelazna oraz Łabunie. Fundator wraz z żoną zakonu Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi, którym podarował w 1922 roku łabuński pałac wraz z parkiem i gospodarstwem rolnym.

W 1937, jako prefekt Sodalicji Mariańskiej ziemi zamojskiej, został odznaczony papieskim orderem Pro Ecclesia et Pontifice[1].

Był teściem błogosławionego Stanisława Kostki Starowieyskiego.

Został zamęczony przez Gestapo 19 czerwca 1940 roku w Rotundzie Zamojskiej – niemieccy oprawcy kazali mu biegać bez ustanku, aż umarł na zawał serca. Był on jedną z ofiar skierowanej przeciw polskim elitom niemieckiej Akcji AB.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Z kraju. Lublin. Odznaczenie papieskie. „Kurier Warszawski”, s. 15, Nr 66 z 7 marca 1937.