Karol Dzieduszycki
 Sas | |
| hrabia | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | Karolina Zagórska |
| Żona | Anna Eulalia Dzieduszycka |
| Odznaczenia | |
  | |
Karol Dzieduszycki herbu Sas (ur. 7 września 1847 we Lwowie, zm. 14 września 1902) – ziemianin, wojskowy austriacki oraz polityk demokratyczny, poseł na galicyjski Sejm Krajowy i do austriackiej Rady Państwa, hrabia.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył kolegium jezuickie w Tarnopolu a następnie kształcił się w Theresianum w Wiedniu (1859-1861)[1]. Studiował także w Akademii Rolniczej w Dublanach[1]. W latach 1864–1867 służył w legionie austriackim w Meksyku. Od cesarza Maksymiliana otrzymał medal waleczności, a w 1867 był jednym ze świadków jego rozstrzelania[1].
Po powrocie do Galicji w 1867 zajął się sprawami rodzinnego majątku w Sichowie, w pow. stryjskim[1]. Ufundował w nim m.in. kaplicę rzymskokatolicką. W swoim majątku prowadził wzorcową gospodarkę leśną oraz stadninę koni. Był organizatorem wystaw rolniczych[1]. Był prezesem Galicyjskiego Towarzystwa Łowieckiego.
Członek Rady Powiatu (1875-1902) oraz członek (1893), wiceprezes (1904) i prezes (1895-1902) Wydziału Powiatowego w Stryju[2].
Aktywny politycznie, działał w ramach stronnictwa demokratycznego w Galicji. Był posłem do Sejmu Krajowego Galicji VII kadencji (28 grudnia 1895 - 9 lipca 1901), wybrany w kurii IV (gmin wiejskich) z okręgu wyborczego nr 33 (Stryj)[3]. Zajmował się w sejmie sprawami szkolnymi oraz prawem budowlanym. Uchodził za znawcę spraw ruskich, pozostawał w bliskich stosunkach z metropolitą Andrijem Szeptyckim i działał na rzecz zbliżenia polsko-ukraińskiego. Był także posłem do austriackiej Rady Państwa X kadencji (31 stycznia 1901 - 14 września 1902) wybranym w kurii IV (gmin wiejskich) z okręgu wyborczego nr 15 (Stryj-Skole-Żydaczów-Mikołajów-Żurawno-Drohobycz-Medenice-Podbuż). Po jego śmierci mandat objął 9 grudnia 1902 Henryk Starzeński[4]. W parlamencie należał do grupy posłów demokratycznych Koła Polskiego w Wiedniu[2].
Zmarł w majątku w Sichowie.
Odznaczony
[edytuj | edytuj kod]W 1898 został kawalerem austriackiego Orderu Leopolda.
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Syn Maurycego Ignacego (1813-1877 i jego pierwszej żony Karoliny Zagórskiej (1818-1855). Miał rodzeństwo: braci Augusta Piusa (1844-1922), Maurycego Antoniego (1850-1913), Franciszka Ksawerego (1852-1896), Andrzeja (1853-1906) i Tomasza (1854-1907) oraz siostry: Anielę (1841-1906), Domicelę (ur. 1849). 20 marca 1870 ożenił się z Anną Eulalią z Dzieduszyckich (ur. 1874) z którą miał dwie córki: Melanię (1871-1942), żonę barona Franciszka Heydela (1866-1939) i Tymoteę (1876-1972) żonę Franciszka Bocheńskiego (1867-1945)[5][6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Marian Tyrowicz Karol Dzieduszycki (1847-1902) [w:] Polski Słownik Biograficzny tom 6, Kraków 1948, s.112
- ↑ a b Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Dzieduszycki, Karol Graf - Parlamentarier 1848-1918 online [28.06.2020]
- ↑ Stanisław Grodziski: Sejm Krajowy Galicyjski 1861–1914. Warszawa 1993. ISBN 83-7059-052-7.
- ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim 1848–1918, Warszawa 1996, s. 350.
- ↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 345.
- ↑ Karol hr. Dzieduszycki z Dzieduszyc h. Sas - M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego - online [28.06.2020]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marian Tyrowicz Karol Dzieduszycki (1847-1902) [w:] Polski Słownik Biograficzny tom 6, Kraków 1948, s.112
- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 345.