Katedra w Reims

Katedra Notre-Dame, dawne opactwo Saint-Remi i pałac arcybiskupi w Reims[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Francja

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, II, VI

Numer ref.

601

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1991
na 15. sesji

Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Katedra Notre-Dame w Reims”
Położenie na mapie regionu Grand Est
Mapa konturowa regionu Grand Est, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Katedra Notre-Dame w Reims”
Położenie na mapie Marny
Mapa konturowa Marny, u góry znajduje się punkt z opisem „Katedra Notre-Dame w Reims”
Ziemia49°15′12,9″N 4°02′02,9″E/49,253583 4,034139
Multimedia w Wikimedia Commons
  1. ↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO
  2. ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Katedra Notre-Dame w Reims (fr. Cathédrale Notre-Dame de Reims) – gotycka katedra pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny w Reims, we Francji. Jest uznawana za najbardziej harmonijną i klasyczną w proporcjach we Francji, często nazywana „Katedrą Aniołów” z powodu bogatej dekoracji rzeźbiarskiej.

Katedra z biegiem czasu stała się miejscem koronacji królów Francji. W sumie w katedrze odbyło się ich dwadzieścia pięć[1].

 Osobny artykuł: Sakra królów Francji.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została zbudowana w latach 1211–1300 na miejscu poprzedniej świątyni z 401 r. Zaprojektował ją Jean d’Orbais. Dwuwieżowa fasada katedry przypomina swym wyglądem fasadę paryskiej Notre-Dame. W obydwu świątyniach z fasad wyrastają nieprzykryte hełmami wieże. W fasadzie znajdują się trzy ogromnych rozmiarów portale. Są tak duże, że w tympanon środkowego wbudowana została rozeta. Druga z rozet znajduje się ponad portalem i jest wypełniona witrażem z XIII w, który przedstawia NMP w otoczeniu apostołów i muzykujących aniołów. Po obydwu jej stronach wybudowano strzeliste gotyckie okna oświetlające dwie boczne nawy. Wieńczący je dach zdobiony jest licznymi rzeźbami, częściowo przeniesionymi z pałacu biskupiego. Katedra posiada potrójną nawę poprzeczną i krótkie, pięcionawowe prezbiterium. Zamknięta jest w części wschodniej ambitem, do którego przylega pięć kaplic. Część wschodnia została ukończona już w 1241 roku. Całe wnętrze (wraz z głębokością środkowej kaplicy) mierzy 141 m długości, a wysokość trójkondygnacyjnej nawy głównej osiąga 38 m. Wnętrze silnie akcentują linie pionowe. Żebra sklepienia schodzą poprzez pas triforium na półkoliste kolumny. Otwory okienne ambitu i kaplic wzbogacono jednymi z pierwszych maswerków. Katedra słynie z witraży zaprojektowanych przez Marca Chagalla i bogatej rzeźbiarskiej kompozycji fasady. W czasie rewolucji francuskiej zniszczono lektorium i witraże, ale bryła budynku ocalała. Do 1996 r. usuwano bardzo poważne zniszczenia z czasów I wojny światowej.

Tu w 1429 r. Joanna d’Arc kazała koronować odsuniętego od władzy króla Karola VII.

  • Fasada
    Fasada
  • Środkowy portal
    Środkowy portal
  • Wnętrze
    Wnętrze
  • Od tyłu
    Od tyłu
  • Plan
    Plan

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Historia Do Rzeczy, nr 3(49)/2017 marzec 2017, Piotr Semka Bomby na katedrę s. 28-31.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Obiekty z listy Światowego Dziedzictwa UNESCO we Francji

Kulturowe
Przyrodnicze
Mieszane

Francja

  1. ↑ Wspólnie z Argentyną, Belgią, Niemcami, Indiami, Japonią i Szwajcarią
  2. ↑ Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Chorwacją, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Niemcami, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią, Ukrainą i Włochami
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katedra_w_Reims&oldid=74593037”