Markus Schiffner (ur. 5 czerwca 1992 w Linzu) − austriacki skoczek narciarski, zawodnik klubu UVB Hinzenbach. Zwycięzca Pucharu Kontynentalnego 2020/2021. Uczestnik mistrzostw świata (2017).
W zawodach rangi FIS po raz pierwszy pojawił się 23 lutego 2008, podczas konkursu FIS Race w Hinterzarten. Po raz pierwszy w zimowym Pucharze Kontynentalnym wystąpił 23 stycznia 2010, kiedy zajął 45. miejsce w Bischofshofen. Jego najwyższą lokatą w tymże cyklu jest 14. miejsce na skoczni w Sapporo, które zajął 9 stycznia 2011. W 2011 roku zajął indywidualnie 13. miejsce podczas mistrzostwa świata juniorów w Otepää.
Jest także byłym rekordzistą skoczni Tehvandi k-90 w estońskim Otepää. 26 stycznia 2011 podczas treningu przed mistrzostwami świata juniorów skoczył tu 99,5 metra, dzięki czemu poprawił o pół metra zimowy rekord należący do Fina Antti Määttä. Dwa dni później, w czasie konkursu indywidualnego jego rodak Stefan Kraft skoczył na tej skoczni 100 metrów, przejmując tym samym rekord należący wcześniej do Schiffnera.
W Pucharze Świata zadebiutował 4 stycznia 2014 w Innsbrucku, zajmując 46. miejsce. Pierwsze punkty w cyklu zdobył 20 grudnia 2015 w Engelbergu, gdzie zajął 24. pozycję[2].
W międzynarodowych zawodach organizowanych przez FIS po raz ostatni wystartował na początku września 2022, zajmując 20. i 26. miejsce w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Lillehammer[2]. 20 września 2022 poinformował za pośrednictwem mediów społecznościowych, że postanowił zakończyć karierę[3].
Starty M. Schiffnera na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
22. | 2 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | indywid. | 120,0 m | 113,5 m | 227,2 pkt | 52,1 pkt | Stefan Kraft |
Starty M.Schiffnera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
13. | 28 stycznia | 2011 | Otepää | Tehvandi | K-90 | HS-100 | indywid. | 87,0 m | 92,5 m | 224,0 pkt | 31,0 pkt | Władimir Zografski |
1. | 30 stycznia | 2011 | Otepää | Tehvandi | K-90 | HS-100 | druż.[a] | 89,5 m | 88,5 m | 920,5 pkt (220.5 pkt) | – |
Starty M. Schiffnera na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
23. | 17 lutego | 2009 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | indywid. | 90,5 m | 94,0 m | 212,0 pkt | 57,5 pkt | Peter Prevc |
2. | 19 lutego | 2009 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | druż.[b] | 95,0 m | 98,5 m | 944,5 pkt (232,5 pkt) | 23,0 pkt | Słowenia |
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Zwycięstwa w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skład | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
1. | 11 marca | 2017 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | [c] | 117,5 m | 121,5 m | 999,7 pkt (221,6 pkt) |
Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skład | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 11 marca | 2017 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | [c] | 117,5 m | 121,5 m | 999,7 pkt (221,6 pkt) | 1. | – |
2. | 28 marca | 2021 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | [d] | 213,0 m | – | 788,9 pkt (179,0 pkt) | 3. | 30,6 pkt | Niemcy |
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 27 grudnia | 2015 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 133,0 m | 130,5 m | 269,1 pkt | 3. | 15,1 pkt | Clemens Aigner |
2. | 22 stycznia | 2016 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 96,0 m | 92,0 m | 243,0 pkt | 2. | 3,0 pkt | Tomáš Vančura |
3. | 13 marca | 2016 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 124,5 m | 137,0 m | 260,5 pkt | 2. | 2,2 pkt | Karl Geiger |
4. | 9 grudnia | 2018 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 125,5 m | 136,0 m | 259,1 pkt | 3. | 21,1 pkt | Marius Lindvik |
5. | 27 grudnia | 2018 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 137,5 m | 129,5 m | 317,0 pkt | 1. | – |
6. | 28 grudnia | 2018 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 132,0 m | 130,0 m | 269,2 pkt | 3. | 15,2 pkt | Philipp Aschenwald |
7. | 9 lutego | 2019 | Iron Mountain | Pine Mountain Jump | K-120 | HS-133 | 126,5 m | 126,0 m | 261,7 pkt | 3. | 8,3 pkt | Thomas Aasen Markeng |
8. | 10 lutego | 2019 | Iron Mountain | Pine Mountain Jump | K-120 | HS-133 | 124,5 m | 136,0 m | 270,1 pkt | 2. | 1,5 pkt | Marius Lindvik |
9. | 15 lutego | 2020 | Iron Mountain | Pine Mountain Jump | K-120 | HS-133 | 128,5 m | 133,0 m | 244,9 pkt | 3. | 19,8 pkt | Clemens Aigner |
10. | 16 lutego | 2020 | Iron Mountain | Pine Mountain Jump | K-120 | HS-133 | 129,5 m | 128,5 m | 219,5 pkt | 2. | 16,0 pkt | Clemens Aigner |
11. | 5 lutego | 2021 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 138,0 m | 132,0 m | 249,7 pkt | 2. | 31,6 pkt | Ulrich Wohlgenannt |
12. | 5 lutego | 2021 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 144,0 m | 141,5 m | 292,9 pkt | 2. | 13,6 pkt | Ulrich Wohlgenannt |
13. | 6 lutego | 2021 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 142,0 m | 140,0 m | 251,5 pkt | 3. | 23,1 pkt | Ulrich Wohlgenannt |
14. | 13 lutego | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 139,0 m | 136,5 m | 286,2 pkt | 1. | – |
15. | 14 lutego | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 141,5 m | 137,5 m | 292,1 pkt | 1. | – |
16. | 20 lutego | 2021 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 113,0 m | 112,0 m | 269,3 pkt | 2. | 0,6 pkt | Stefan Hula |
17. | 14 marca | 2021 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 143,5 m | 135,5 m | 253,8 pkt | 2. | 2,0 pkt | Ulrich Wohlgenannt |