Michael Atiyah
sir Michael Francis Atiyah (2007) | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 22 kwietnia 1929 |
Data śmierci | 11 stycznia 2019 |
Profesor nauk matematyczno-przyrodniczych | |
Specjalność: geometria | |
Alma Mater | |
Nagrody | |
Sir Michael Francis Atiyah (ur. 22 kwietnia 1929 w Londynie, zm. 11 stycznia 2019[1]) – brytyjski matematyk, profesor Uniwersytetu Oksfordzkiego, członek wielu akademii naukowych. Laureat Medalu Fieldsa (1966), Nagrody Abela (2004) i Medalu Copleya (1988). Zajmował się topologią, równaniami różniczkowymi i fizyką matematyczną[2]. Był członkiem grupy Bourbaki[3].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodzony w Londynie jako syn libańskiego imigranta. Dorastał w Sudanie i Egipcie, a do Wielkiej Brytanii wrócił na studia[4]. Ukończył Trinity College na University of Cambridge.
Karierę naukową związał z uniwersytetami w Oksfordzie i Cambridge, w międzyczasie przebywał rok w Instytucie Studiów Zaawansowanych w Princeton. Specjalizował się w algebraicznej topologii i K-teorii, ale z czasem zaczął zajmować się zagadnieniami teorii cechowania i teorii strun. 24 września 2018 przedstawił dowód hipotezy Riemanna[4]. Jego dowód został odrzucony przez społeczność matematyków[5][6].
W latach 1990–1995 był prezesem brytyjskiego Towarzystwa Królewskiego i wieloletnim prezydentem Pugwash. Pełnił także funkcję rektora Trinity College w Cambridge, kanclerza Uniwersytetu w Leicester, prezesa Królewskiego Towarzystwa Edynburskiego[4].
Wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- 1966: Medal Fieldsa za prace z geometrii algebraicznej[4];
- 1968: Royal Medal;
- 1983: tytuł szlachecki Sir[2];
- 1988: Medal Copleya;
- 1998: doktorat honorowy od Uniwersytetu Karola w Pradze[7];
- 2004: Nagroda Abela[4] (łącznie z Isadorem Singerem).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ A tribute to former President of the Royal Society Sir Michael Atiyah OM FRS (1929 – 2019). royalsociety.org. [dostęp 2019-01-11]. (ang.).
- ↑ a b Atiyah Francis Michael, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-11] .
- ↑ Ciesielski i Pogoda 2005 ↓, s. 245.
- ↑ a b c d e Piotr Cieśliński , Genialny matematyk twierdzi, że znalazł 'prosty dowód' hipotezy Riemanna. To byłoby matematyczne osiągnięcie stulecia, „wyborcza.pl”, 24 września 2018 [dostęp 2018-09-25] .
- ↑ Skepticism surrounds renowned mathematician's attempted proof of 160-year-old hypothesis. [w:] Science | AAAS [on-line]. 24 września 2018. [dostęp 2018-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 września 2018)]. (ang.).
- ↑ Riemann hypothesis likely remains unsolved despite claimed proof. [zarchiwizowane z tego adresu (24 września 2018)]. (ang.).
- ↑ Čestné doktoráty. Univerzita Karlova. [dostęp 2010-09-11]. (cz.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Ciesielski, Zdzisław Pogoda: Bezmiar Matematycznej Wyobraźni. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2005. ISBN 83-7337-932-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Michael Atiyah w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
- ISNI: 0000000110257457
- VIAF: 44275873
- LCCN: n50030722
- GND: 118848453
- NDL: 01034751
- LIBRIS: jgvx0qp240317cw
- BnF: 12339740x
- SUDOC: 067638252
- SBN: MILV015977
- NLA: 35009787
- NKC: jn20000600478
- BNE: XX1072819
- NTA: 073292125
- BIBSYS: 90104293
- CiNii: DA00768119
- Open Library: OL2764384A
- PLWABN: 9810640807605606
- NUKAT: n97018372
- OBIN: 90000380829
- J9U: 987007430185405171
- LNB: 000071700
- NSK: 000024700
- CONOR: 87607395
- LIH: LNB:wlB;=B1