Operacja Wikinger
| II wojna światowa, front zachodni | |||
 Zatopiony podczas operacji niemiecki niszczyciel „Leberecht Maass” | |||
| Czas | 19 lutego 1940 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Przyczyna | próba zniszczenia flotylli brytyjskich trawlerów rybackich | ||
| Wynik | porażka Niemców | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Morza Północnego  | |||
| 54°43′N 2°46′E/54,716667 2,766667 | |||
Operacja Wikinger – nieudana operacja niemieckich niszczycieli przeciwko brytyjskiemu rybołówstwu w lutym 1940 roku. Operacja zakończyła się niepowodzeniem, ze względu na słabą komunikację i niedostateczną współpracę między Kriegsmarine a Luftwaffe, a także ze względu na małe doświadczenie biorących w niej udział.
W lutym 1940 roku samoloty rozpoznawcze Luftwaffe wykryły na Morzu Północnym, w regionie Dogger Bank, flotyllę 60 brytyjskich trawlerów rybackich[1]. Wedle prognoz niemieckich sztabowców rozgromienie tej flotylli zmusiłoby Royal Navy do wydelegowania znacznej liczby okrętów dla ochrony rybaków, a to spowodowałoby rozproszenie jej sił. W operacji wzięło udział sześć niemieckich niszczycieli: „Leberecht Maass”, „Max Schultz”, „Richard Beitzen”, „Friedrich Eckoldt”, „Erich Koellner” i „Theodor Riedel”[2]. Wszystkie należały do I Flotylli Niszczycieli. Operacją dowodził komandor Fritz Berger, a otrzymała ona kryptonim „Wikinger”[3]. W tym samym czasie X Korpus Lotniczy Luftwaffe przeprowadzał planowaną, lecz z różnych powodów odkładaną na później operację na Morzu Północnym przeciwko brytyjskim okrętom.
Operacja rozpoczęta została 19 lutego 1940 roku o godzinie 19:00. Flotylla wyruszyła bez żadnej lotniczej osłony. 22 lutego 1940 ok. 19.45 niemiecki niszczyciel „Leberecht Maass” został omyłkowo zbombardowany przez niemiecki bombowiec Heinkel He 111 z eskadry 4./KG 26. Niszczyciel zatonął na północny zachód od wyspy Borkum, zginęło 282 ludzi jego załogi. „Max Schultz” prawdopodobnie wszedł na pola minowe w celu uniknięcia omyłkowego ataku ze strony Luftwaffe[4]. Zatonął na północny zachód od wyspy Borkum, z całą załogą 308 ludzi. „Theodor Riedel” atakując domniemany okręt podwodny, doznał uszkodzeń steru od wybuchów własnych bomb głębinowych[5].
Nikt nie poniósł konsekwencji za ten błąd, wedle oficjalnej wersji winnym był pilot He 111[5][4].
Przypisy
- ↑ В.Б. Мужеников. Гибель эскадренных миноносцев Z.1 и Z.3. „Бриз. Сборник статей по истории флота”. 07, 1996. [zarchiwizowane z adresu 2006-12-06]. (ros.).
- ↑ Andrzej Solak. Krach operacji „Wikinger”. „Myśl Polska”, 28 marca – 4 kwietnia 2010.
- ↑ a b M. J. Whitley, Destroyer!: German destroyers in World War II, Naval Institute Press, 1983. s. 117.
- ↑ a b Патянин С. В. Эсминцы вступают в бой // Эсминцы типа «Леберехт Маасс» – М.: ЗАО «Редакция журнала „Моделист-конструктор“», 2004. – С. 21. – 32 с. – (Морская коллекция). – 4000 экз.
Bibliografia
- Wolfgang Harnack: Zerstörer unter deutscher Flagge: 1934 bis 1945. 2. überarb. und erw. Auflage, Herford: Koehler, 1994, ISBN 3-7822-0616-9.
- В.Б. Мужеников. Гибель эскадренных миноносцев Z.1 и Z.3. „Бриз. Сборник статей по истории флота”. 07, 1996. [dostęp 2011-11-01]. (ros.).
- Патянин С. В. Эсминцы вступают в бой // Эсминцы типа «Леберехт Маасс» – М.: ЗАО «Редакция журнала „Моделист-конструктор“», 2004. – С. 21. – 32 с. – (Морская коллекция). – 4000 экз.
- M. J. Whitley: Destroyer!: German destroyers in World War II. Naval Institute Press, 1983.
Linki zewnętrzne
- Operation Wikinger. [dostęp 2011-11-01]. (ang.).