Pier Luigi Romita

Pier Luigi Romita

Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1924 Turyn
Data i miejsce śmierci	23 marca 2003 Mediolan
Zawód, zajęcie	polityk, inżynier, nauczyciel akademicki
Multimedia w Wikimedia Commons

Pier Luigi Romita (ur. 27 lipca 1924 w Turynie, zm. 23 marca 2003 w Mediolanie^[1]) – włoski polityk, inżynier i nauczyciel akademicki, długoletni deputowany, minister w różnych resortach, lider Włoskiej Partii Socjaldemokratycznej (PSDI) w latach 1976–1978.

Syn polityka Giuseppe Romity. Ukończył studia na Politecnico di Milano, po czym pracował jako nauczyciel akademicki^[1].

W działalność polityczną zaangażował się w 1943, gdy wstąpił do działającej wówczas niejawnie Włoskiej Partii Socjalistycznej (PSI)^[1]. Później działał we Włoskiej Partii Socjaldemokratycznej, w latach 1976–1978 pełnił funkcję jej sekretarza^[2]. W 1989 opuścił PSDI, utworzył ruch polityczny Unità e Democrazia Socialista, z którym wkrótce dołączył do PSI^[1].

W 1958 po raz pierwszy został wybrany do Izby Deputowanych. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w ośmiu kolejnych wyborach, zasiadając w niższej izbie włoskiego parlamentu nieprzerwanie do 1994 jako poseł III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X i XI kadencji^[3].

Obejmował różne funkcje rządowe. Między 1963 a 1966 był podsekretarzem stanu w resorcie robót publicznych. Od czerwca 1972 do lipca 1973 sprawował urząd ministra bez teki odpowiedzialnego za koordynowanie inicjatyw w zakresie badań naukowych i technologii. Ponownie tożsamą funkcję pełnił od października 1980 do czerwca 1981 oraz od grudnia 1982 do sierpnia 1983. W sierpniu 1983 został ministrem bez teki do spraw regionalnych, w lipcu 1984 przeszedł na stanowisko ministra budżetu i planowania gospodarczego, zajmując je do kwietnia 1987. Od lipca 1989 do czerwca 1992 był ministrem bez teki do spraw koordynowania polityki wspólnotowej^[3].

Pod koniec lat 80. współtworzył partię UDS^[4], dołączając wkrótce do PSI. W latach 90. był później związany z ugrupowaniem Socialisti Italiani i Demokratami Lewicy^[1].