Reprezentacja Kostaryki w piłce nożnej mężczyzn

Kostaryka
Costa Rica
Przydomek

Los Ticos,
La Muerte (Śmierć),
La Tricolor (Trójkolorowi)

Związek

Federación Costarricense de Fútbol (FCRF)

Sponsor techniczny

Adidas

Trener

Claudio Vivas

Asystent trenera

Cristian Vella
Paulo Wanchope

Skrót FIFA

CRC

Ranking FIFA

54. (1437.57 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

51. (1638 pkt.) (18 lipca 2023)

Zawodnicy
Kapitan

Francisco Calvo

Najwięcej występów

Celso Borges (163)

Najwięcej bramek

Rolando Fonseca (47)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Kostaryka 7:0 Salwador 
(Gwatemala, Gwatemala; 14 września 1921)
Najwyższe zwycięstwo
 Kostaryka 12:0 Portoryko 
(Barranquilla, Kolumbia; 10 grudnia 1946)
Najwyższa porażka
 Meksyk 7:0 Kostaryka 
(Meksyk, Meksyk; 17 sierpnia 1975)
 Hiszpania 7:0 Kostaryka 
(Doha, Katar; 23 listopada 2022)
Medale
Mistrzostwa Ameryki Północnej
złoto 1963, 1969, 1989
srebro 2002
brąz 1965, 1971, 1985, 1993, 2009, 2017
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Reprezentacja Kostaryki w piłce nożnej mężczyzndrużyna piłkarska reprezentująca Republikę Kostaryki w zawodach międzynarodowych. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialna jest Federación Costarricense de Fútbol, organ zarządzający piłką nożną w Kostaryce. W reprezentacji mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwo kostarykańskie.

Kostarykę nazywa się Szwajcarią Karaibów, a na obywateli powiada się Ricos (Bogacze).

Po raz pierwszy zagrała w finałach mistrzostw świata w 1990 roku. Debiutant, prowadzony przez Serba Borę Milutinovicia, w rozgrywkach grupowych zwyciężył 1:0 Szkocję oraz 2:1 Szwecję i, mimo iż w trzecim meczu przegrał minimalnie z Brazylią, awansował do drugiej rundy. Tam nie sprostał Czechosłowacji, co w dużej mierze było pochodną nieobecności kontuzjowanego bramkarza Luisa Gabelo Conejo, który w poprzednich spotkaniach był wyróżniającym się zawodnikiem drużyny.

Na kolejny awans kibice reprezentacji musieli czekać aż dwanaście lat. Na Mistrzostwach Świata 2002 Kostarykańczycy nie powtórzyli sukcesu z 1990 roku i zakończyli udział w turnieju na fazie grupowej zajmując trzecie miejsce z czterema punktami na koncie po zwycięstwie 2:0 z Chinami, remisie z Turcją 1:1, oraz porażce 2:5 z Brazylią. W tym samym roku reprezentacja osiągnęła za to swój najlepszy wynik w rozgrywkach o Złoty Puchar CONCACAF. Doszła do finału, w którym przegrała ze Stanami Zjednoczonymi.

W japońsko-koreańskim Mundialu drużynę prowadził Alexandre Guimarães, Brazylijczyk naturalizowany w Kostaryce. Jako zawodnik grał w pamiętnych mistrzostwach w 1990 roku. Od wielu lat gwiazdą obecnej reprezentacji jest napastnik Paulo Wanchope, w przeszłości piłkarz m.in. Derby County, West Hamu United i Málagi.

Cztery lata później kostarykańscy piłkarze na mundialu 2006 zagrali w grupie A razem z gospodarzem mistrzostw Niemcami, Ekwadorem, oraz Polską. Po przegraniu wszystkich trzech spotkań (odpowiednio 2:4 z reprezentacją Niemiec w meczu otwarcia turnieju, 0:3 z Ekwadorem oraz 1:2 z Polską), z zerowym dorobkiem punktowym zajęli ostatnie miejsce w grupie i odpadli z turnieju.

Na występ w kolejnych mistrzostwach świata Kostaryka czekała osiem lat. Na brazylijskich boiskach Kostarykanie grali w grupie D razem z Urugwajem, Włochami i Anglią. Po dwóch zwycięstwach (z Urugwajem 3:1 oraz Włochami 1:0) i bezbramkowym remisie z Anglią z siedmioma punktami na koncie awansowali oni z pierwszego miejsca w grupie do 1/8 finału. W tej fazie turnieju spotkali się z reprezentacją Grecji z którą wygrali 5:3 po serii rzutów karnych. Awansowali więc do ćwierćfinału w którym trafili na reprezentację Holandii, której ulegli dopiero po rzutach karnych stosunkiem 3:4.

W 2018 roku awansowali na mundial w Rosji. Grali na nim w grupie E razem z Brazylią, Szwajcarią, oraz Serbią. W turnieju zanotowali jednak dwie porażki (odpowiednio z Serbią 0:1 i Brazylią 0:2) oraz remis ze Szwajcarią 2:2 i odpadli z turnieju już po fazie grupowej.

Reprezentacja Kostaryki zajmuje aktualnie (1 czerwca 2017) 2 miejsce w federacji CONCACAF.

  • 19301934Nie brała udziału
  • 1938Wycofała się z kwalifikacji
  • 19501954Nie brała udziału
  • 19581986Nie zakwalifikowała się
  • 1990 – 1/8 Finału
  • 19941998Nie zakwalifikowała się
  • 2002 – Faza Grupowa
  • 2006 – Faza Grupowa
  • 2010Nie zakwalifikowała się
  • 2014 – Ćwierćfinał
  • 2018 – Faza Grupowa
  • 2022 – Faza Grupowa
  • 1991 – IV Miejsce
  • 1993 – III Miejsce[1]
  • 1996Nie zakwalifikowała się
  • 1998 – Faza Grupowa
  • 2000 – Ćwierćfinał
  • 2002 – II Miejsce
  • 2003 – IV Miejsce
  • 2005 – Ćwierćfinał
  • 2007 – Ćwierćfinał
  • 2009 – III Miejsce[2]
  • 2011 – Ćwierćfinał
  • 2013 – Ćwierćfinał
  • 2015 – Ćwierćfinał
  • 2017 – III Miejsce[2]
  • 2019 – Ćwierćfinał
  • 2021 – Ćwierćfinał
  • 1991Mistrzostwo
  • 1993 – II Miejsce
  • 1995 – Ćwierćfinał
  • 1997Mistrzostwo
  • 1999Mistrzostwo
  • 2001 – II Miejsce
  • 2003Mistrzostwo
  • 2005Mistrzostwo
  • 2007Mistrzostwo
  • 2009 – II Miejsce
  • 2011 – II Miejsce
  • 2013Mistrzostwo
  • 2014Mistrzostwo
  • 2017 – IV Miejsce

Rekordziści

[edytuj | edytuj kod]

Selekcjonerzy

[edytuj | edytuj kod]
# Trener Narodowość . Od Do . Bilans . Osiągnięcia
M Z R P % Trofea Lata
1. Valdeir Vieira  Brazylia kwiecień 1996 styczeń 1997 16 6 5 5 40%
2. Horacio Cordero  Argentyna styczeń 1997 sierpień 1997 17 7 6 4 41% 1x Copa Centroamericana 1997
3. Juan Luis Hernández Fuertes  Hiszpania sierpień 1997 listopad 1997 4 1 1 2 25%
Rolando Villalobos  Kostaryka grudzień 1997 luty 1998 4 2 0 2 50%
4. Francisco Maturana  Kolumbia październik 1998 sierpień 1999 11 5 2 4 45% 1x Copa Centroamericana 1999
5. Marvin Rodríguez  Kostaryka październik 1999 luty 2000 7 3 3 1 43%
6. Gílson Nunes  Brazylia maj 2000 listopad 2000 10 5 1 4 50%
7. Alexandre Guimarães  Kostaryka listopad 2000 czerwiec 2002 33 16 9 8 48%
Rodrigo Kenton  Kostaryka wrzesień 2002 listopad 2002 2 0 2 0 0%
8. Steve Sampson  Stany Zjednoczone listopad 2002 czerwiec 2004 19 10 3 7 50% 1x Copa Centroamericana 2003
9. Jorge Luis Pinto  Kolumbia czerwiec 2004 marzec 2005 19 8 4 7 42% 1x Copa Centroamericana 2005
10. Alexandre Guimarães (2)  Kostaryka kwiecień 2005 lipiec 2006 22 7 2 13 32%
Carlos Watson  Kostaryka sierpień 2006 wrzesień 2006 2 0 1 1 0%
11. Hernán Medford  Kostaryka październik 2006 czerwiec 2008 24 7 12 5 29% 1x Copa Centroamericana 2007
12. Rodrigo Kenton (2)  Kostaryka czerwiec 2008 wrzesień 2009 25 16 4 5 64%
13. René Simões  Brazylia wrzesień 2009 listopad 2009 4 1 2 1 25%
Rónald González  Kostaryka grudzień 2009 wrzesień 2010 6 1 1 4 17%
14. Ricardo La Volpe  Argentyna wrzesień 2010 sierpień 2011 18 4 8 6 22%
Rónald González  Kostaryka sierpień 2011 wrzesień 2011 2 1 0 1 50%
15. Jorge Luis Pinto (2)  Kolumbia wrzesień 2011 lipiec 2014 50 22 14 14 44% 1x Copa Centroamericana 2013
16. Paulo Wanchope  Kostaryka sierpień 2014 sierpień 2015 15 4 7 4 27% 1x Copa Centroamericana 2014
17. Óscar Ramírez  Kostaryka sierpień 2015 lipiec 2018 47 21 11 15 52%
Rónald González  Kostaryka lipiec 2018 październik 2018 2 0 0 2 0%
18. Gustavo Matosas  Urugwaj październik 2018 wrzesień 2019 12 5 0 7 42%
%

Stan na 2 sierpnia 2019.
Kursywą wyróżniono selekcjonerów tymczasowych.
W nawiasie podano, który raz selekcjoner prowadził reprezentację.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kostaryka zremisowała w meczu o 3. miejsce z Jamajką i wspólnie zajęły 3. miejsce.
  2. a b Mecz o 3. miejsce nie został rozegrany. Dwie drużyny zajęły wspólne 3. miejsce.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]