Francisco Maturana

Francisco Maturana
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Francisco Antonio Maturana García

Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1949
Quibdó

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1972–1980 Atlético Nacional 359 (15)
1981 Atlético Bucaramanga 22 (0)
1982 Deportes Tolima 32 (0)
W sumie: 413 (15)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1981  Kolumbia 6 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1986 Once Caldas
1987–1990 Atlético Nacional
1987–1990 Kolumbia
1991 Real Valladolid
1992–1993 América Cali
1993–1994 Kolumbia
1994 Atlético Madryt
1995–1997 Ekwador
1998 Millonarios FC
1999 Kostaryka
1999–2000 Peru
2001 Kolumbia
2002 Al-Hilal
2002–2003 Kolumbia
2004 CA Colón
2007 Gimnasia La Plata
2008–2009 Trynidad i Tobago
2011–2012 An-Nassr
2017 Once Caldas
2019 Wenezuela (asystent)
2019 Royal Pari
2021 Atlético Nacional
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Francisco Antonio Maturana García (ur. 15 lutego 1949 w Quibdó) – piłkarz kolumbijski grający na pozycji obrońcy, a obecnie trener. Nosi przydomek „Pacho”. Maturana z zawodu jest dentystą. Ukończył studia stomatologiczne na Uniwersytecie Antioquia w Medellin.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Piłkarską karierę Maturana rozpoczynał w 1970 w Atlético Nacional, w którym grał przez okres 10 lat. Największymi sukcesami jakie odniósł z klubem z Medellin były dwa mistrzostwa Kolumbii w latach 1973 i 1976. Pod koniec kariery Maturana grał jeszcze w Atlético Bucaramanga oraz Deportes Tolima, ale nie odniósł z tymi klubami większych sukcesów. Karierę zakończył w 1982 w wieku 33 lat.

W swojej karierze Maturana występował także w reprezentacji Kolumbii i zagrał między innymi w 6 meczach eliminacji do Mistrzostw Świata w Hiszpanii.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Trenerską karierę Maturana rozpoczął w 1986 i został wówczas szkoleniowcem Once Caldas. Rok później został szkoleniowcem reprezentacji Kolumbii, którą doprowadził do 3. miejsca i brązowego medalu turnieju Copa América 1987. W tym samym roku został także szkoleniowcem Atlético Nacional Medellin, które w 1989 doprowadził do triumfu w Copa Libertadores (0:2, 2:0 z Olimpią Asuncion. Wtedy też z Kolumbią przeszedł pomyślnie eliminacje do Mistrzostw Świata we Włoszech. Na Mundialu w Italii zaszedł z kadrą do 1/8 finału, co jest najlepszym wynikiem w historii występów Kolumbii na mistrzostwach świata.

Po mistrzostwach we Włoszech Maturana został trenerem hiszpańskiego Realu Valladolid. Zespół ten trenował blisko rok i wrócił do kraju, do Ameriki Cali, z którą w 1992 zdobył mistrzostwo kraju. W 1993 został wybrany Najlepszym Trenerem Ameryki Południowej w plebiscycie „El Pais”, a hiszpańska Marca uznała go trzecim trenerem świata. Wtedy też z Kolumbią po raz drugi z rzędu awansował do finałów mistrzostw świata, w po drodze zespół ten między innymi rozgromił 5:0 Argentynę na jej terenie. Tym samym Kolumbia była stawiana w roli faworyta Mistrzostw Świata w USA. Drużyna przegrała jednak dwa pierwsze mecze: z Rumunią 1:3 i USA 1:2 i odpadła z dalszych rozgrywek (wygrała jedynie ze Szwajcarią 2:0 w ostatnim meczu). Maturana został zwolniony ze stanowiska.

Niedługo potem kolumbijski szkoleniowiec trafił do Atlético Madryt, jednak nie wytrzymał tam zbyt długo. W 1995 pracował jako selekcjoner reprezentacji Ekwadoru. Po nieudanych kwalifikacjach do Mistrzostw Świata we Francji został zwolniony ze stanowiska i został trenerem Millonarios FC.

W 1999 Maturana był selekcjonerem reprezentacji Kostaryki, a w 2000 parę miesięcy trenował Peru. W 2001 wrócił na stanowisko reprezentacji Kolumbii i wygrał z nią Copa América 2001. Później pracował w saudyjskim Al-Hilal i wygrał z tym klubem mistrzostwo kraju oraz Azjatycką Ligę Mistrzów, a następnie w argentyńskim Colon Santa Fe.

Obecnie Maturana pracuje w FIFA jako konsultant techniczny i między innymi uczestniczy obok Fabio Capello czy Cesara Menottiego w międzynarodowych seminariach na temat piłki nożnej.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]