Wisłoka Dębica

Wisłoka Dębica

Herb Klubu Sportowego Wisłoka Dębica
Pełna nazwa	Klub Sportowy Wisłoka Dębica
Przydomek	Biało-Zieloni Biancoverde Najstarsi Biało-Zieloni w Polsce
Maskotka	Gryfek
Barwy	biało-zielone
Data założenia	1908
Liga	III liga, gr. IV
Państwo	Polska
Adres	ul. Parkowa 1, 39-200 Dębica
Stadion	Stadion Wisłoki Dębica
Trener	Bartosz Zołotar[1]
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Trzeci strój Czwarty strój
Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews
Strona internetowa

Wisłoka Dębica – polski klub sportowy z Dębicy, założony w 1908 (tym samym jeden z najstarszych w kraju). Obecnie prowadzone są sekcje piłki nożnej, zapasów, siatkówki i koszykówki. W przeszłości, w ramach klubu działały również: sekcja bokserska (do 1981 jako „Wisłoka-Morsy”), brydża sportowego, lekkoatletyczna, karate, kolarstwa szosowego, podnoszenia ciężarów, szachów, tenisa stołowego, tenisa ziemnego oraz hokeja na lodzie i łyżwiarstwa figurowego (jako „sekcja sportów lodowych”, w latach 1973-1981)^[2].

• Pełna nazwa: Klub Sportowy Wisłoka Dębica
• Barwy: biało-zielone
• Adres: ul. Parkowa 1, 39-200 Dębica

Początki klubu związane są z rokiem 1908 i grupą uczniów dębickiego Gimnazjum im. Franciszka Józefa (obecnie I Liceum Ogólnokształcące im. Króla Władysława Jagiełły), którzy założyli Koło Sportowe „Wisłoka”. Nazwa klubu została przyjęta od płynącej przez miasto rzeki. Działaczami „Wisłoki” w jej początkowych latach byli gimnazjalni nauczyciele: Jan Kozłowski, Stanisław Nagawiecki oraz Antoni Migdał, uznawany za nieformalnego, pierwszego prezesa. Propagatorem piłki nożnej jako sztandarowej dyscypliny klubu był Robert Mamczuk, grający w drużynie jako środkowy napastnik^[2].

Pierwsze mecze „Wisłoka” rozgrywała z drużynami z sąsiednich miast Galicji: Jasła, Mielca, Rzeszowa oraz Tarnowa. Początki klubu były bardzo trudne gdyż brakowało sprzętu, funduszy i boisk. Mecze rozgrywano na tzw. „Błoniach” znajdujących się północno-wschodniej części miasta. Działalność Koła Sportowego „Wisłoka” została przerwana przez I wojnę światową. Pierwszy na front wyruszył Antoni Migdał^[3], a młodzi sportowcy pod wodzą prof. Tadeusza Gawrysia oraz Stanisława Mydlarczyka, wstąpili do Legionów Polskich. Spośród zawodników Wisłoki w walkach polegli: Mieczysław Galas, Kazimierz Jurczyński, Robert Mamczuk oraz Władysław Morbitzer^[2][4].

Reaktywacja działalności nastąpiła w 1919 roku. Trzy lata później, klub został wpisany do „Rejestru Stowarzyszeń Sportowych” jako Towarzystwo Sportowe „Wisłoka”. W międzyczasie, dowództwo stacjonującego w Dębicy 20. Pułku Ułanów zezwoliło „Wisłoce” na rozgrywanie meczów, na wojskowym boisku w koszarach przy ul. Kościuszki. W 1923 roku, drużyna piłki nożnej została zgłoszona do rozgrywek o „mistrzostwo klasy C” w okręgu krakowskim, podokręgu tarnowskim.

Rywalizowała tam między innymi, z zespołami: Resovii, Sandecji Nowy Sącz, Tarnovii, Czarnych Jasło oraz Metalu Tarnów, a już rok później udało jej się wywalczyć awans do klasy „B”^[2].

Drużyna sekcji piłki nożnej od sezonu 2006/2007 rozgrywała swoje mecze w ramach III ligi grupy IV. Po reformie systemu rozgrywek ligowych, sezon 2008/2009 Wisłoka rozpoczęła w grupie podkarpacko-lubelskiej nowej III ligi. W sezonie 2009/2010 Wisłoka uplasowała się na ostatniej pozycji w tabeli, i w latach 2010–2012 występowała w IV lidze piłkarskiej, sezon 2011/2012 kończąc spadkiem do klasy okręgowej. Już rok później w sezonie 2012/2013 drużyna seniorów powróciła do IV ligi; by grać tam tylko przez jeden sezon 2013/2014, w którym wywalczyła drugie miejsce w IV lidze, premiowane awansem do III ligi. Jednak w następnym sezonie zajęła ostatnie miejsce, spadając do IV ligi i w następnym sezonie spadli do klasy okręgowej. Sezon 2016/2017 przyniósł awans do IV ligi podkarpackiej. Od sezonu 2019/2020 Wisłoka występuje w III lidze (grupie IV).

Wisłoka rozgrywa mecze na Stadionie KS Wisłoka przy ul. Parkowej.

• Pojemność – około 2200 miejsc (w tym sektor gości 420 miejsc)
• Boisko – 103x68 m
• Zegar – elektroniczny
• Oświetlenie – 4 słupy LED^[5]

• 5. miejsce w II lidze 1973/74
• 4. miejsce juniorów w Polsce w 1992
• Ćwierćfinał Pucharu Polski 1992/93
• 7. miejsce w II lidze 1993/94
• 11 sezonów spędzonych w II lidze: 1972-79, 1991-95

 Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Wisłoki Dębica.

Wyniki ze wszystkich sezonów Wisłoki

Derby piłkarskie pomiędzy Wisłoką a Igloopolem zostały określane jako Derby Dębicy. Rywalizacja obu zespołów została zainicjowana w sezonie III ligi edycji 1980/1981. W następnej edycji na trzecim poziomie rozgrywkowym doszło do kontynuacji dębickich potyczek piłkarskich. Przez kolejne 20 lat derby nie były rozgrywane z uwagi na występy obu drużyn na różnych poziomach ligowych. W tym okresie, w sezonie II ligi 1992/1993 oba zespoły występowały w tych rozgrywkach, jednak były ulokowane w osobnych grupach. Od 2004 Derby Dębicy były rozgrywane na piątym poziomie ligowym (IV liga) oraz w jednym sezonie na szóstym poziomie (klasa okręgowa).

Mecze derbowe są rozgrywane na Stadion Miejskim (Igloopolu) oraz na stadionie Wisłoki.

Kibice obu klubów są ze sobą zwaśnieni^[6][7].

1. W. Piątek

2. J. Kasowicz

3. B. Pieniążek

4. S. Poller

5. J. Turek

6. K. Benedyk

7. W. Bielatowicz

8. L. Poświat

9. P. Koczot

10. K.Szewczyk

11. J. Ziara

Jedenastka wszech czasów Wisłoki, wybrana przez kibiców na 100-lecie klubu.

Ławka: BR-Józef Ciołek OB-Mieczysław Gosek

PO-Adolf Nykiel NA-Jerzy Maślanka

• Olimpiada

– złoto – Kazimierz Lipień – Montreal 1976,

– srebro – Józef Lipień – Moskwa 1980,

– brąz – Kazimierz Lipień – Monachium 1972

– brąz – Andrzej Skrzydlewski – Montreal 1976

• Mistrzostwa Świata (złote medale):

– Józef Lipień – Teheran 1973,

– Kazimierz Lipień – Teheran 1973,

– Kazimierz Lipień – Katowice 1974,

– Ryszard Świerad – Göteborg 1981,

– Roman Wrocławski – Katowice 1982

• Mistrzostwa Europy (złote medale):

– Jan Michalik – Katowice 1972,

– Jan Michalik – Helsinki 1973,

– Kazimierz Lipień – Ludwigshafen 1975,

– Kazimierz Lipień – Leningrad 1976,

– Kazimierz Lipień – Oslo 1978,

– Ryszard Świerad – Göteborg 1981

• Mistrzostwa Polski:

– Artur Skrobucha – Dębica 1993,

– Sebastian Jasiewicz – Dębica 1993

• Mistrzostwa Europy

– srebro – Roman Gotfryd – Halle 1977,

– brąz – Roman Gotfryd – Belgrad 1978.

• Indywidualne Mistrzostwa Polski:

– złoto – Andrzej Barszcz – Nysa 1990,

– brąz – Stanisław Czaja – Radom 1977.

• Mistrzostwa Polski:

– brąz – Piotr Szczerba – Szczecin 1988,

– brąz – Piotr Szczerba – Prudnik 1990,

– brąz – Janusz Szeliga – Prudnik 1990,

– brąz – Piotr Szczerba – Dębica 1991.

– brąz – Tomasz Żelazny – Bełchatów 1991.

Od 1974 do 1982 działała klubowa sekcja hokeja na lodzie, która pod nazwą KS Śnieżka – Wisłoka funkcjonowała na lodowisku przy ul. Karola Świerczewskiego^[25].

• Strona klubu
• Kanał Youtube