Dinastija Qin
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DREVNA | |||||||
| 3 Suverena & 5 Careva | |||||||
| Dinastija Xia 2100–1600 pne. | |||||||
| Dinastija Shang 1600–1046 pne. | |||||||
| Dinastija Zhou 1045–256 pne. | |||||||
| Zapadni Zhou | |||||||
| Istočni Zhou | |||||||
| Period Proljeća i Jeseni | |||||||
| Period Zaraćenih država | |||||||
| CARSKA | |||||||
| Dinastija Qin 221 pne.–206 pne. | |||||||
| Dinastija Han 206 pne.–220 n.e. | |||||||
| Zapadni Han | |||||||
| Dinastija Xin | |||||||
| Istočni Han | |||||||
| Tri kraljevstva 220–280 | |||||||
| Wei, Shu & Wu | |||||||
| Dinastija Jin 265–420 | |||||||
| Zapadni Jin | 16 kraljevstava 304–439 | ||||||
| Istočni Jin | |||||||
| Južne & Sjeverne dinastije 420–589 | |||||||
| Dinastija Sui 581–618 | |||||||
| Dinastija Tang 618–907 | |||||||
| ( Drugi Zhou 690–705 ) | |||||||
| 5 dinastija & 10 kraljevstava 907–960 | Dinastija Liao 907–1125 | ||||||
| Dinastija Song 960–1279 | |||||||
| Sjeverni Song | Z. Xia | ||||||
| Južni Song | Jin | ||||||
| Dinastija Yuan 1271–1368 | |||||||
| Dinastija Ming 1368–1644 | |||||||
| Dinastija Qing 1644–1911 | |||||||
| MODERNA | |||||||
| Republika Kina 1912–1949 | |||||||
| Narodna Republika Kina 1949– | Republika Kina (Tajvan) 1945– | ||||||
Dinastija Qin (kineski: 秦朝; Hanyu Pinyin: Qín Cháo; Wade-Giles: Ch'in Ch'ao) je bila vladajuća kineska dinastija u periodu između 221. i 206. pne. Njeni vladari su poticali od vladara države Qin, nazvane po lenu "Qin" koje je njihovim precima dao mitski prvi car Kine. Nakon što je ta država u 4. vijeku pne. naglo ojačala pod gospodarom Shang Yangom u periodu Zaraćenih država, u 3. vijeku pne. je poduzela niz uspješnih pohoda na druge države, a kada je konačno pokorila državu Chu, ostatke nominalne vladarske dinastije Zhou, te druge države postala je neospornim gospodarom Kine.
Vladavina Qina nad Kinom je sa sobom dovela povećanje trgovine, poljoprivredne proizvodnje te vojne sigurnosti. Qin je to postigla ukidanjem feudalnih zemljoposjednika prema kojima su prethodno seljaci bili dužni iskazivati vjernost. Tako je centralna vlast stekla kontrolu nad masama, stekavši izvor radne snage. To je omogućilo niz ambicioznih građevinskih pothvata, od kojih je najpoznatiji Veliki kineski zid. Dinastija Qin je također uvela niz administrativnih reformi koji su se prije svega odnosili na standardizaciju mjera širom novostvorenog carstva. Qin je, s druge strane, nastojala svoju vlast legitimizirati pokušajem da se izbrišu svi tragovi prethodnih dinastija, što je dovelo do zloglasnog paljenja knjiga i pokapanja učenjaka, zbog čega je bila predmetom kritike budućih generacija historičara i učenjaka. Qin je također bila poznata po uvođenju niza inovacije u vojnoj tehnologiji - nova oružja, načina transporat i taktike.
Usprkos vojnoj moći, dinastija Qin nije dugo potrajala. Nakon smrti njenog prvog cara 210. pne. na prijestolje je došao njegov sin, ali su u stvarnosti vladala dva suparničkja savjetnika. Njihove svađe su dovele do smrti obojice, ali i smrti drugog cara. Nekoliko godina kasnije je izbio narodni ustanak, oslabio carstvo, te je vlast preuzeo Chu oficir koji će osnovati dinastiju Han.[note 1] Usprkos brzog završetka, dinastija Qin je postala jednom od najpoznatijih i najvažnijih kineskih dinastija, prije svega zbog toga što je smatraju prvom pravom carskom dinastijom, ujediniteljem Kine te je upravo po njoj moderna Kina dobila ime.
- ↑ Prvi car Qina hvalio se da će dinastija trajati 10.000 generacija; a trajala je samo oko 15 godina. (Morton 1995, str. 49)
| Prethodi: Dinastija Zhou | Dinastije u kineskoj historiji 221 – 206. pne. | Slijedi: Dinastija Han |