Stahioza
| Stahioza | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| IUPAC ime |
| ||
| Drugi nazivi | β-D-Fruktofuranozil-O-α-D -galaktopiranozil-(1→6)-O-α-D -galaktopiranozil-(1→6)-α- D-glukopiranozid | ||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 470-55-3 | ||
| PubChem[1][2] | 91455 | ||
| EINECS broj | |||
| Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | C24H42O21 | ||
| Molarna masa | 666,578 g/mol | ||
| Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
| Infobox references | |||
Stahioza je tetrasaharid koji se sastoji od dve α{small|D}galaktozne jedinice, jedne α{small|D}glukozne jedinice, i jedne β{small|D}fruktozne jedinice sekvenciono povezane kao gal(α1→6)gal(α1→6)glc(α1↔2β)fru. Stahioza se prirodno javlja u brojnom povrću (npr. u grašku, soji) i više drugih biljki.
Stahioza je manje slatka od saharoze, oko 28% po težini. Ona se uglavnom koristi kao zaslađivač.[3] Stahioza se ne svaruje u potpunosti u ljudskom organizmu. Ona pruža 1,5 do 2,4 kcal/g (6 do 10 kJ/g).
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Nakakuki, T. (2002). „Present status and future of functional oligosaccharide development in Japan”. Pure and Applied Chemistry 74 (7): 1245–1251. DOI:10.1351/pac200274071245.