Émile Benveniste

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Émile Benveniste (1902, Halep (Suriye) – 1976) Fransız yapısalcı dil bilimci.

Benveniste, Ferdinand de Saussure tarafından kurulan dilbilimsel paradigmaları genişletmesi ve Hint-Avrupa dilleri üzerine çalışmaları ile tanınır. Başlangıçta Sorbonne Üniversitesi'nde Ferdinand de Saussure'un eski bir öğrencisi olan Antoine Meillet'yle çalıştı. Daha sonra École Pratique des Hautes Études'de öğretmenliği başladı. On yıl sonra 1937'de Collège de France'a dil bilimi profesörü olarak seçildi. 1969 yılında sağlığının bozulması sebebiyle bu okuldan emekli oldu. 1969-1972 yılları arasında Uluslararası Gösterge Bilimi Derneği'nin birinci başkanlığını üstlendi.

Kariyerinin başlangıcında, derin uzmanlığı ve teknik çalışmalarıyla sınırlı bir akademisyen grubunu etkisi altına aldı. Onun anıtsal yayını, problèmes de Linguistique générale (Genel Dil Bilimi Sorunları) alanında çok daha geniş kitlelerce tanınmasını sağladı.

Seçme yapıtları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • (1966), Problèmes de linguistique générale, 1, Paris, Gallimard.
  • (1974), Problèmes de linguistique générale, 2, Paris, Gallimard.
  • (1969), Le Vocabulaire des institutions indo-européennes 1 et 2, Paris, Minuit.
  • (1974), The Persian religion, according with the chief greek texts, 1974, Paris, Geuthner.

Türkçeye Çevrilen Yapıtları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • (1995), Genel Dilbilim Sorunları, (Çeviren: E. Öztokat), İstanbul, Yapı Kredi Yayınları.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]