Üst manto

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Üst manto, diğer adıyla astenosfer, litosferin 700 km altına kadar uzanır. Plakalar üst mantonun üzerinde hareketli bir şekilde bulunur. Plakaların hareketine göre üst mantodaki ergimiş magmamsı madde şekil değiştirir. Bu şekil değişimleri büyük çaplı olduğunda depremlere ve uzun sürdüğünde yeryüzü şekilleri oluşmasına neden olur.

Özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Yoğunluğu yer kabuğuna doğru 3.2-3.3 aşağılara indikçe 4.3-4.5 /cm3 tür. Ergimiş magmamsı alkali maddelerden ve minerallerden oluşur. Plakalar astenosferin üzerinde bulunduğundan plakalarda oluşan çatlaklardan içeri su girmesi sonucu magma donar ve çökerek yeniden erir. Bu özelliği sayesinde hareketli (yükselici - alçalıcı hareketler) bir katmandır.[1][2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Makar, A. B.; McMartin, K. E.; Palese, M.; Tephly, T. R. (1975). "Formate assay in body fluids: application in methanol poisoning". Biochemical Medicine. 13 (2): 117-126. doi:10.1016/0006-2944(75)90147-7. ISSN 0006-2944. PMID 1. 2 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2022. 
  2. ^ "Prof. Dr. Bilsen Beşergil: Manto, -Üst manto, Alt manto (mantle)". Prof. Dr. Bilsen Beşergil. 19 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2022.