İsmet Şahin
Vikipedi, özgür ansiklopedi
İsmet Şahin | |
|---|---|
| Doğum | 20 Nisan 1951 Sürmene, Trabzon, Türkiye |
| Ölüm | 20 Ağustos 1981 (30 yaşında) İstanbul, Türkiye |
İsmet Şahin (20 Nisan 1951, Sürmene[1] – 20 Ağustos 1981, İstanbul), 12 Eylül Darbesi'nden sonra 1980–1984 arasında idam edilen 50 mahkûmdan biridir.
1977–1979 yılları arasında biri Piyade Er Mustafa Çelimli olmak üzere üç kişiyi öldürdü. Yargılandı ve ölüm cezasına çarptırıldı. Ülkücüler; İsmet Şahin'i, 12 Eylül'de idam edilen ülkücüler arasında sayar.[2][3][4] Buna karşın kimi kaynaklar, İsmet Şahin'in idam nedeninin; siyasî değil, adlî olduğunu öne sürer.[5]
Suçları[değiştir | kaynağı değiştir]
İsmet Şahin, 1977 yılında ağabeyinin evini soyduğu zannıyla Celâl Yazıcı adında bir kişiyi öldürdü ve kaçtı. 3 Ağustos 1979'da yolda giderken arkasından gelen bir kişiyi kendisini vuracağı düşüncesiyle geriye dönüp tabancasıyla öldürdü ve yine kaçtı. İhbar üzerine Sıkıyönetim Komutanlığı timi, 6 Aralık 1979'da Kağıthane'de ihbar üzerine siyasi cinayet ve gasp suçlarına karışan İsmet Şahin'in evinin etrafını sardı. Evin mandıra bölümüne saklanmışken jandarmanın tespit etmesi üzerine İsmet Şahin ve kardeşi Ömer Şahin askerlere ateş açarak kaçtı.[6] 22 yaşındaki Piyade Er Mustafa Çelimli'yi öldürdü, Piyade Er Zeki Uğurlu'yu yaraladı. 29 Şubat 1980'de yakalandı.
Yargılama ve idam[değiştir | kaynağı değiştir]
İsmet Şahin, İstanbul Sıkıyönetim Komutanlığı 3 Numaralı Askerî Mahkemesi tarafından 27 Ekim 1980'de idam cezasına çarptırıldı. Askerî Yargıtay 1. Dairesi, kararı 29 Nisan 1981'de onadı. Karar son olarak 18 Ağustos 1981 günü Devlet Başkanı Orgeneral Kenan Evren başkanlığındaki Millî Güvenlik Konseyinin 67. birleşiminde onaylandı.[7] Şahin, Üsküdar Paşakapısı Cezaevi'nde asılarak idam edildi.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "İsmet Şahin Hakkındaki Ölüm Cezasının Yerine Getirilmesine Dair Başbakanlık Tezkeresi ve Adalet Komisyonu Raporu" (PDF). 23 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2023.
- ^ Atabey, İbrahim (Eylül 2019). "Eylül: Acılar, Kayıplar ve Umutlar". 108 (385). Türk Yurdu. 21 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2023.
- ^ Erol, Volkan (2019). "Hatıralar ve Hatıratlar Işığında Ülkücü Gençlik Hareketi'nin Sözlü Tarihi (1970-1990)". İstanbul: Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Anabilim Dalı. ss. 445-447. 21 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2023.
- ^ Güven, Buket (12 Eylül 2020). "MHP Genel Sekreteri Büyükataman: Ülkücü hareket 12 Eylül'de insanlık dışı muamelelere muhatap olmuştur". Anadolu Ajansı. 19 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2023.
- ^ Gemalmaz, Mehmet Semih (2001). Türkiye'de Ölüm Cezası: 1920-2000. Beta Basım Yayım Dağıtım. s. 985. ISBN 978-975-486-968-2. 21 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2023.
- ^ "Kağıthane'de arama yapan erlerden 1'i öldürüldü". Milliyet Gazetesi. 7 Aralık 1979. s. 9. 23 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2022. Diğer özet.
- ^ "Millî Güvenlik Konseyi, 67. Birleşim, 18 Ağustos 1981" (PDF). 25 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.