İyaz bin Ganm

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İyaz bin Ganm (582-641), İslam peygamberi Muhammed’in sahabisi ve akabinde Halife Ömer döneminde o zamanlar Cezire denilen Güneydoğu Anadolu fetihlerinde bulunmuş kumandan ve devlet adamı.[1]

Muhammed zamanındaki tüm askerî harekâtlara katıldı. Onun ölümünden sonraki irtad hareketlerinin bastırılmasında başarılı görevlerde bulundu. Halife Ebubekir tarafından Irak’a komutan olarak gönderildi. Buradan Suriye ordusuna katılarak Şam, Kudüs, Halep, Rakka şehirlerinin ve çevresinin fetihlerinde komutan olarak görev yaptı. 636 yılında Yermük Muharebesinde dağılarak Anadolu’ya çekilen Bizans ordusunu Malatya’ya kadar takip etmiş şehri aman ile cizye karşılığında fethetmiştir. Bu Müslüman Arapların Anadolu’da ilk ciddi askeri seferi olmuştur.

Halife Ömer zamanında Cezire bölgesinin fethiyle görevlendirildi. 638-643 yılları arasında Urfa, Diyarbakır, Mardin gibi önemli şehirleri Arap topraklarına aman ile katmıştır. Bölgedeki Rum ve Ermenilerin inançlarına karışmayıp adam başına cizye ödemeleri karşılığında onları serbest bırakmıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "İYÂZ b. GANM". TDV İslâm Ansiklopedisi. 1 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2023.