Şangay Halk Komünü

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Şangay Halk Komünü (Çince: 上海人民公社), Büyük Proleter Kültür Devrimi sırasında kurulmuş ve Paris Komünü'ne benzetilmiştir. Ocak Fırtınası (Çince: 一月风暴) olarak da bilinen komün Ocak 1967'de kurulmuştur.

Gelişimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Mao Zedong, sosyalist yolda ilerleyen hareketin halktan kopuk olmaması ve parti içerisinde yuvalanmış revizyonistlere karşı halkı harekete geçmesini istedi. Bu sırada Şanghay'da muazzam bir politik güç yavaşça uykusundan uyanıyordu. İşçi Genel Karargahı (İGK), Vang Hongven isimli genç bir tekstil işçisinin önderliğinde on binlerce fabrikada örgütlenmiş, işçi inisiyatifine ket vuran revizyonist uygulamaları topa tutan siyasi bir mücadele başlatmıştı. Ülke genelinde revizyonist parti teşkilatına karşı işçiler greve gitmiş durumdaydı.

Bazı revizyonist liderler işçilere yüksek maaş gibi vaatlerde bulunsa da Şanghaylı işçiler ülke genelinde oluşan Kızıl Muhafızlarla iletişime geçerek, işçilerden, kitle örgütlerinden, devrimci parti kadrolarından ve Çin Halk Kurtuluş Ordusu'nun politik kadrolarından oluşan devrimci komiteler örgütlemeye başladılar. Şangay Devrimci Komitesi temel devlet binalarının, sınai teşekküllerin ve ulaşım araçlarının kontrolü revizyonistlerin elinden almıştı.

Yıkılışı[değiştir | kaynağı değiştir]

Komün kurulduktan sonra parti içerisindeki revizyonistler, ordu içerisindeki revizyonistlerle işbirliği yaparak saldırılar düzenledi ise de başarılı olamamışlardır. Bu saldırılar 1976 yılında Mao'nun ölmesiyle yoğunlaştı. Aynı yıl içerisinde gerçekleşen darbeye direnseler de başarılı olmamış ve komün yıkılmıştır.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Çin Kültür Devrimi - Büyük Proleter Kültür Devrimi'ne Kısa Bir Bakış, ISBN 9786056361708