Akridin
Vikipedi, özgür ansiklopedi
 | |
| Adlandırmalar | |
|---|---|
Acridine | |
| Tanımlayıcılar | |
3D model (JSmol) | |
| ECHA InfoCard | 100.005.429 |
PubChem CID | |
CompTox Bilgi Panosu (EPA) | |
| |
| Özellikler | |
| Molekül formülü | C13H9N |
| Erime noktası | 107 °C |
| Kaynama noktası | 346 °C |
| Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
| Bilgi kutusu kaynakları | |
Akridin, C13H9N, heterosiklik bir organik bileşiktir. Akridin terimi ayrıca C13N üçlü halkasını içeren bileşiklere değinmek için kullanılır.
Akridin yapısal olarak antrasen ile ilişkilidir, o bileşiğin ortasındaki CH gruplarından biri yerine azot gelmiştir. Renksiz bir katı madde olan akridin ilk defa kömür katranından elde edilmiştir. Boya ve bazı değerli ilaçların yapımında kullanılan bir hammaddedir. Çoğu akridin, örneğin riboflavin, antiseptik özellik gösterirler. Akridin ve onun türevleri enterkalasyon yapma özellikleri nedeniyle DNA ve RNA'ya bağlanırlar. Akridin turuncusu (3,6-dimetilaminoakridin) nükleik asitlere spesifik metakromatik bir boyadır, hücre döngüsünün aşamalarını belirlemekte kullanılır. Akridarsin akridine benzer bir yapıya sahiptir ama azot atomunun yerinde bir arsenik atomu bulunur. Akridofosfin ise azot yerine bir fosfor atomu bulundurur.
Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]
Akridin ilk defa 1871'de Carl Gräbe ve Heinrich Caro tarafından saflaştırılmıştır.
Kaynakları[değiştir | kaynağı değiştir]
Akridin doğal olarak kömür katranında bulunur. Derişik sülfürik asitler kömür katranından ekstrakte edilir, bu çözeltiye potasyum dikromat eklenmesiyle akridin bikromat çökelir. Amonyak eklenmesiyle bikromatın bozunması sağlanır.
Akridin ve türevlerinin üretimi için çeşitli sentetik süreçler bilinmektedir. Bernthsen akridin sentezinde çinko klorürle beraber karboksilik asitler kullanılarak difenilamin yoğunlaştırılır. Karboksilik asit olarak formik asit kullanılınca reaksiyonun ürünü akridinin kendisi olur, daha yüksek homologlarda akridinin meso karbon atomunda ornatık türevler elde edilir.
Akridinin organik sentezi için kullanılan diğer eski yöntemler arasında alüminyum klorür varlığında difenilamin'in kloroform ile yoğunlaştırılması, ortoaminodifenilmetan buharlarının ısıtılmış litharge üzerinden geçirilmesi, salisilik aldehit'i anilin ve çinko klorür ile 260 °C'de ısıtmak; ve akridon'u (9 pozisyonunda karbonil grubu olan akridin) çinko tozu üzerinde damıtmak sayılabilir.
Akridin sentezi için genel bir yöntem, N-fenilantranilik asit'in veya 2-(fenilamino)benzoik asidin fosforik asit ile siklisizasyonudur (halkalandırılmasıdır).
Akridonların sentezi için klasik bir yöntem Lehmstedt-Tanasescu reaksiyonudur.
Fiziksel özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]
Akridin ve homologları, zayıf bazik karakterli kararlı bileşiklerdir. Akridinin pKa'sı 5,6'dır, bu bakımdan piridin'e benzer. Tek kaynaşmalı analoğu olan kinolin'e benzer özellikleri de vardır. Akridin iğne biçimli kristalleşir, bu bileşikler 10 °C'da erir. Tuzlarının çözeltileri mavi floresans gösterir.
Kimyasal özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]
Akridin alkil iodürlerle kolaylıkla birleşip akrdiniyum iodürler oluşturur, bunlar da alkali potasyum ferrisiyanürün etkisiyle N-alkil akridonlara dönüşür. Potasyum permanganatla yükseltegenince akridinik aside C9H5N(COOH)2 veya kuinolin-1,2-dikarboksilik aside dönüşür. Akridin, peroksisülfonik asit ile yükseltgenip akridin amin oksit'e dönüşür. Akridin'in karbon 9 pozisyonu ekleme reaksiyonları için aktive edilir. Akridin indirgenince 9,10-dehidroakridin meydana gelir, bu bileşik potasyum siyanür ile reaksiyona girince 9-siyano-9,10-dehidro türevini verir.
Akridinin çeşitli türevleri vardır ve bunlar akridinin kendisi için kullanılan yöntemlere benzer yöntemlerle hazırlanabilir. 9-Fenilakridin'den krisanilin veya 3,6-diamino-9-fenilakridin elde edilir. Bu sonuncu bileşik, boya malzemesi fosfin'in (bu fosfin, fosfin gazı ile karıştırılmamalıdır) ana bileşenidir. Fosfin rosanilin üretiminin bir yan ürünüdür.
Krisanilin kırmızı renkli tuzlar oluşturur, bunlar ipek ve yünü sarı renge boyar. Bu tuzların çözeltileri sarı-yeşil bir floresansa sahiptir. Krisanilin O. Fischer ve G. Koerner tarafından sentezlenmiştir. Bu sentez yönteminde orto-nitrobenzaldehit anilin ile yoğunlaştırılır, meydana gelen orto-nitro-para-diamino-trifenilmetan indirgenerek ortoamino bileşik elde edilir; bu da yükseltgendikten sonra krisanilin elde edilir.
Benzoflavin krisanilin'in bir izomeridir ve o da bir boya malzemesidir. K. Oehler tarafından meta-fenylenediamin ve benzaldehit'ten elde edilmiştir. Bu bileşikler yoğunlaşarak tetra-aminotrifenilmetan oluşturur, bu da asit içinde ısıtılınca amonyak kaybeder ve 3,6-diamino-9,10-dihidrofenylakridin verir; bunun yükseltegenmesi ile benzoflavin elde edilir. Bu bileşik, sıcak suda çözünebilen sarı bir tozdur.
Kanser bağlantısı[değiştir | kaynağı değiştir]
Akridin bilinen bir insan kanserojenidir.[kaynak belirtilmeli] DNA'ya katılıp yeni bir baz eklenmesine neden olur. Bu insersiyon mutasyonu eğer bir protein kodlayıcı dizi içinde olursa büyük olasılıkla kodlanan proteinin inaktive olmasına neden olur.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Synthesis of Acridine-based DNA Bis-intercalating Agents Gerard P. Moloney, David P. Kelly, P. Mack Molecules 2001, 6, 230-243 [1]2 Mart 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "madde adı gerekli". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Synthesis of acridone in Organic Syntheses 19:6; Coll. Vol. 2:15 [2] (o-klorobenzoik asit ve anilin kullanarak Goldberg reaksiyonu).
- Synthesis of 9-aminoacridine in Organic Syntheses 22:5; Coll. Vol. 3:53. [3] (N-fenilantranilik asit'ten).