Aniket İsyanı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Aniket İsyanı, Kolhis ve Pontus'da MS 69 yılında bastırılmış Roma karşıtı isyandır. İsyana dair bilgiler Tacitus'un "Tarih" eserinde kaydedilmiştir.

Ayaklanma[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayaklanmanın başında kraliyet donanmasının amirali Aniket bulunuyordu. İmparatorluğun içinde bulunduğu iç karışıklıklardan yararlandı, eski bir köle olması sebebiyle özgürlük isteyen köleleri ve Pontus yakınlarında yaşayan kabileleri kendi safına çekti. Trabzon'a ani bir baskın düzenledi, Romalıları bozguna uğrattı, şehri aldı ve kıyıdaki savaş gemilerini yaktı. İmparator Vespasian, isyanı bastırmak için asker gönderdi. Aniket'in dağınık savaşçılarına saldırdılar. Roma müfrezelerinin başı, Hobi Nehri ağzında Sedohezlerin kralı ile saklanan Aniket'i kuşattı. Romalılar Sedohezlere rüşvet verdiler ve Sedohezler Aniket'i destekçileriyle birlikte Romalılara teslim etti. İsyanın lideri 69'da idam edildi.[1]

Sonuç[değiştir | kaynağı değiştir]

Aniket'in isyanı Roma'ya güneydoğu ve doğu Karadeniz kıyılarındaki halkı boyunduruk altına almanın imkansız olduğunu gösterdi ve Roma tarafından Kolhis'le ittifak kurmanın gerekli olduğu açıkça görüldü. Bundan sonra, Roma İmparatorluğu fethedilen topraklara tavizler verdi. 2.-3. yüzyıllarda Lazlar, Apsiller, Abazglar ve Saniglerden oluşan yarı bağımsız prensliklerin kurulmasına katkıda bulunmuştur. 3.-4. yüzyıllarda yerel krallıkların büyük bir kısmı yavaş yavaş Lazika krallarının egemenliğine girmiştir.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]