Ankara Anlaşması (1963)
Vikipedi, özgür ansiklopedi
| Türkiye ile Avrupa Ekonomik Topluluğu Arasında Bir Ortaklık Yaratan Anlaşma | |
|---|---|
| Tür | Gümrük birliği anlaşması |
| İmzalanma | 12 Eylül 1963 |
| Yer | Ankara |
Ankara Anlaşması, 12 Eylül 1963 tarihinde Ankara'da, Türkiye ile Avrupa Ekonomik Topluluğu (AET) arasında imzalanan ortaklık anlaşmasıdır.
Arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]
Türkiye, 1958 yılında AET'nin kurulmasından sonra, Temmuz 1959'da bu topluluğa üyelik için başvurmuştu. Başvuruyu değerlendiren AET, müzakereler için ortak komisyon kurulması kararını almıştı. Bu müzakereler 12 Eylül 1963 tarihinde imzalanan anlaşma ile sonuçlandı.[1]
Anlaşma[değiştir | kaynağı değiştir]
Anlaşma, 12 Eylül 1963 tarihinde Ankara'da imzalandı.[2] Anlaşma, Türkiye'nin AET tam üyeliğini güvence altına almaya yardımcı bir Gümrük Birliği oluşturma yönünde üç aşamalı bir süreci başlattı. Süreç sonunda Gümrük Birliği'nin kurulmasından sonra AET, gerekli gördüğü ekonomi ve ticaret politikasının entegrasyonunu başlayacaktı.
Anlaşma ile kurulan bir Ortaklık Konseyi, sürecin gelişimini ve alınan kararları kontrol eder.
1970 yılında Türkiye ve AET, Anlaşma'nın Ek Protokolü'nü kabul etti.[3]
Anlaşmaya göre AET, 1963-1970 arasındaki dönemde 175 milyonluk krediler de dahil olmak üzere Türkiye'ye mali yardım sağlayacaktı. Sonuçlar karışık; AET'nin Türkiye ithalatındaki payı döneminde önemli ölçüde arttı, ancak tarife kotaları şeklinde Türkiye'ye verilen AET ticaret imtiyazları daha az etkili oldu.[4]
Anlaşma kapsamında Bireysel haklar[değiştir | kaynağı değiştir]
Anlaşma, iç pazara ilişkin tüm AET politikalarıyla neredeyse uyum da dahil olmak üzere, işçi, kuruluş ve hizmetlerin serbest dolaşımını istedi.[5] Ancak anlaşma, siyasi pozisyonlara Türkiye'yi dışladı ve bir anlaşmazlık durumunda çözüm için Avrupa Adalet Divanı'na da başvurulmasını engelledi.
Anlaşma, Ek Protokol ve Ortaklık Konseyi Kararları ile birlikte AET hukukunun bir parçasıdır. Avrupa Adalet Divanı, AET üye devletlerine saygı ve AET yasaları gereğince Türk vatandaşlarına ve işletmelere özgü haklar vermeye karar verdi.
Ankara Anlaşması kapsamında ilgili şartları sağlayabilen Türk Vatandaşları bu vize kapsamında oturum hakkı için başvurabilirler: İngiltere'de yeni bir iş kurmak veya İngiltere'de mevcut bir işletmeyi yönetmek istenmeli ve uygulanabilir bir işletme kurma konusunda gerçek bir niyet sahibi olunmalıdır. İşi kurmak için yeterli sermaye getirilmeli ve işletmeyi yönetme maliyetlerinden kendi payına düşeni ödeyebilmelidirler. Kar payı, başka bir işe ihtiyaç duymadan kişiyi ve ailesini desteklemesi için yeterli olmalıdır.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Official Journal of the European Communities 1973, C113p2
- ^ Official Journal of the European Communities 1973, C113 p2
- ^ Official Journal 1973, C113, p18
- ^ Duzenli, Esra, "Free Movement of Turkish Workers in the Context of Turkey's Accession to the EU," Middle East Technical University, <http://etd.lib.metu.edu.tr/upload/12612611/index.pdf 17 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.>
- ^ Yalincak, Orhun Hakan, "Freedom of Movement of Turkish Nationals in the European Union," (2013) 19 Columbia Journal of European Law <http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2101319 2 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.>
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
 | ile ilgili metin bulabilirsiniz. |