Atatürk Müze Köşkü

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Atatürk Müze Köşkü
Harita
Açılış19. yüzyıl
KonumÇankaya Caddesi,
Çankaya mah., Çankaya
Ankara, Türkiye
Koordinatlar39°53′13″K 32°51′56″D / 39.88694°K 32.86556°D / 39.88694; 32.86556
TürEv müzesi

Atatürk Müze Köşkü, Türkiye'nin başkenti Ankara'da bulunan bir tarihî ev müzesidir. Müze, Çankaya'daki Çankaya Köşkü'nün yanında yer almakta olup 1921-1932 yılları arasında Mustafa Kemal Atatürk'ün konutu olarak kullanıldı.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

1923'te herhangi bir yenileme öncesinde Çankaya Köşkü

Köşk, 19. yüzyılda bir bağ evi olarak inşa edilmiştir. 1921 yılında Bulgurluzade Mehmet ve Rıfat Bey adlı iki Ankaralı tarafından satın alındı. Ankara Belediyesi, evi Mustafa Kemal Atatürk'ün kullanımı için bir cumhurbaşkanlığı konutuna dönüştürdü ve 30 Mayıs 1921'de, daha önce Ziraat Fakültesi'nde ve Ankara Garı'nda kalan Atatürk'e takdim edildi.[1][2][3] Köşk, Kurtuluş Savaşı ve Cumhuriyet'in ilk yıllarında önemli tarihi olaylara tanıklık etti. Aynı zamanda Atatürk'ün reformlarının planlandığı yerdi. 1932 yılında, yeni bir konut olan Pembe Köşk olarak adlandırılan Çankaya Köşkü, bu faaliyetlerin genişletilmesi ihtiyacını karşılamak için yanında inşa edildiğinde köşk kullanılmaya başlandı.[1]

1950 yılında köşk müze olarak halka açıldı. 2002 yılından 2007 yılına kadar süren büyük bakım çalışmalarına başlatıldı. Bu çalışmalar sırasında, o dönemin doğal resmini yansıtmak amacıyla sitenin müze yerine tarihî bir ev olarak kullanılması gerektiği sonucuna varıldı. Atatürk Müzesi Köşkü daha sonra 19 Nisan 2009'da yeniden açıldı.[1][2] Atatürk'ün hayatında en uzun süre kaldığı ikametgâhıydı. Binayı Türk Kara Kuvvetleri'ne transfer ettikten sonra Ordu Köşkü olarak da adlandırıldı.[2]

Mimari[değiştir | kaynağı değiştir]

Bağ evi ahşap bir manzara içinde küçük bir binaydı. Dikdörtgen planlı evin kuzeyindeki şehre bakan büyük bir terası bulunmaktaydı. Zemin kattaki ana salon iki oda ile çevrili ve taşlı zeminin ortasında çeşmeli sekizgen şeklinde mermer bir havuz bulunmaktaydı. Üst kat, ana salon ve iki odadan oluşan aynı plana sahipti.[1][2][3]

Atatürk, 29 Ocak 1923'te Latife Uşşaki ile evlendikten sonra, loca aile hayatı için yetersiz kaldı. 1923 yılında mimar Vedat Tek bir genişleme projesi ile görevlendirildi. İnşaat işleri 1924 yılında tamamlandı.[2] Yarım sekizgen biçimli bir kuleye sahip iki katlı bir ek eklendi. Ekin zemin katı mutfak ve yemek odası olarak kullanılmıştır. Üst katta bir banyo, bir yatak odası ve First Lady için bir çalışma odası vardı. Orijinal binadaki eski yatak odası bir kütüphane ve çalışma odasına dönüştürüldü. Kuzey girişinin önünde bir rüzgâr siperi inşa edildi. Zemin kattaki kuzeydoğu odası, büyükelçi kabul odası olarak hizmet etmek üzere yarım sekizgen şeklinde bir ek bina ile genişletilmiştir. Ana salonda çeşmeli havuz, giriş holü için yer açıldı. Doğuda mutfak ve çamaşırhaneden oluşan çok katlı bir hizmet binası inşa edildi. Bu bina bir servis merdiveni ile rezidansa bağlanmıştır.[1][3]

Binanın genişletilmesinden sonra ortaya çıkan inşaat statik problemlerini çözmek ve konfor koşullarını iyileştirmek için 1926 yılında bakım çalışmaları yapılmıştır. Bina merkezi ısıtma ile donatıldı. Atatürk'ün evlat edinen çocukları için servis binasının tepesine altı oda ve bir banyodan oluşan bir hikâye eklendi. 1930'da güneybatıdaki kule Atatürk için bir çalışma odası olarak yeniden tasarlandı.[1][3]

Müze[değiştir | kaynağı değiştir]

Rüzgarlık ve Giriş Holü

Giriş holü rüzgârlığın arkasında yer almaktadır ve üç kapı ve üst kata çıkan bir merdiven bulunmaktadır.[1] Sağ tarafta Yeşil Oda ve sol tarafta Elçi Kabul Salonu bulunmaktadır. Mobilya olarak bir piyano ve altı kişilik bir oturma grubu bulunmaktadır. Duvarlarda Atatürk'ün farklı zamanlarda çekilmiş iki resmi ve üç fotoğrafı asılıdır. Çubuklu orta kapının önüne bir bilardo dolabı bulunmaktadır. Güzel kilimler bu kapıya perde olarak asılmıştır.[2][3]

Yeşil Salon

Ana girişin sağ tarafında yer alır. 1924 yılına kadar Atatürk'ün elçi kabul odası ve çalışma odası olarak kullanıldı. Yenilendikten sonra resepsiyon odası olarak adlandırıldı ve yeşilin ana rengi nedeniyle "Yeşil Oda" olarak adlandırıldı. Bu oda, First Lady'nin çay partisi davetiyeleri ile birçok yazarın anılarında hatırlanır.[1][3]

Yemek Salonu ve Radyo-Sigara Salonu

Bu oda ek binanın zemin katındadır. Oda kapısının karşısında, iki kemerli vitray pencereyle çevrili karo ve büyük bir şömine bulunmaktadır. Duvarlar, alt kısımlarda turkuaz renkli fayanslardan yapılmış silme sınırları ile kaplamalı panellerle kaplıdır. Duvarların üst kısmı bordo renkte düz boyanmıştır. Tavan geometrik süslemelerle dekore edilmiştir. Odada büyük bir yemek masası, dolaplar ve büfe bulunmaktadır.[1] Buna ek olarak, dört kişilik bir kahvaltı masası ve bir kart oynama masası vardır. İki fonograf, büyük Çin vazoları ve büyük gümüş mangal da odanın bir parçasıdır. Hüseyin Avni Lifij'in iki yağlı boya tablo odanın iki kapısının üzerinde asılıdır.[2][3] Görkemli Yemek Odası, Atatürk'ün önemli bir çalışma yeri olarak biliniyordu, çünkü ülkenin sorunlarının tartışıldığı ve analiz edildiği uzun süreli yemeklere tanık oldu.[1] Yemek Odası'ndan bir kapıdan erişilen Radyo-Sigara Salonu, sekizgen kule yapısının zemin katında yer almaktadır. Dairenin en eski mobilyalarını, bir "Chesterfield kıyafeti", bir dizi kapitone deri kanepe ve uygun koltukları içermektedir.[1]

Elçi Kabul Salonu

Bu oda, kuzey dış duvarını çıkardıktan sonra yarım köşeli sekizgen şeklinde bir boşluk ekledikten sonra bağ kulübesinin küçük odası genişleterek elde edildi. Son Mısır ve Sudan Hidivi II. Abbas Hilmi Paşa tarafından hediye edilen sedef kakmalı bir yazı masası, daha önce Atatürk tarafından kullanılan bir başka yazı masası, bir oturma takımı ve büyük bir dolap bulunmaktadır. Sedef kakmalı çerçeveli bazı fotoğraflar duvarlarda asılıdır.[2][3]

Üst Kat Hol

Üst kattaki odalar Üst Kat Hol'una açılmaktadır. Zemin kattaki salonlar ile üst kattaki salonlar arasında görsel bir bağlantı sağlayan bir boşluk 1924'ün yenilenmesi sırasında kapatılmıştır. Salonun kuzey tarafındaki balkon, Ankara şehrine etkileyici bir manzara sunmaktadır.[1][3] Atatürk'ün hemen hemen her gün rekreasyon için oynadığı bilardo masası burada sergileniyor. Başlangıçta üst kata yerleştirilen bilardo masası daha sonra döşemedeki statik problemler nedeniyle zemin kata taşındı.[1][2][3] Hol ortasında oval bir masa, bir oturma takımı ve Atatürk madalyalarını içeren vitrinler, 1931 genel seçimleri için yetki belgesi ve portresiyle verilen ilk posta pulları ile donatılmıştır. Balkonun önüne büyük bir mangal yerleştirilir.[2]

Kütüphane

Kütüphane konakta en görkemli bir şekilde dekore edilmiş yer olarak kabul edilmektedir. Geometrik ve bitki motifli çok sayıda opal cam lamba ile aydınlatılır. Batı duvarındaki fırın niş, turkuaz renkli çinilerle kaplıdır. Kütüphanenin tüm duvarları ahşap kitap raflarıyla kaplıdır. Kütüphane, Atatürk'ün okuduğu zengin kitap koleksiyonunu ve elle yazılmış notlarını içermektedir. 1927'de verdiği Nutuk'u yazdığında kullandığı koltuk ve yazı masası kütüphane odasının bir parçasıdır.[1][2][3][4]

Çalışma Odası

Atatürk'ün çalışma odasına kütüphanenin güney duvarındaki bir kapı ile ulaşılmaktadır. Art Deco tarzında tasarlanmıştır. Osmanlı sanat tarzında dekore edilmiş orijinal tavan beyaza boyanmıştır. Metalik nesneler pirinç, tüm mobilyalar siyah-beyaz renktedir. Türkiye'nin Moskova Büyükelçisi Ahmet Muhtar Bey tarafından hediye edilen bir ayı yerde bulunmaktadır.[1][2][3]

Yatak Odası

Ek binanın üst katında, yemek odasının hemen üstündedir. Güney duvarının ortasında iki büyük pencere ile çevrili karo bir şömine bulunmaktadır. Atatürk'ün annesi Zübeyde Hanım'ın, gençliğinde çekilmiş bir fotoğrafı şöminenin üzerinde asılıdır. Batı duvarındaki bir kapı çalışma odasına çıkmaktadır. Büyük pencereler, pastel duvarlar ve mütevazı bir şekilde dekore edilmiş tavan aydınlık ve huzurlu bir ortam sağlamaktadır. Odanın mobilyaları son derece elit; ancak sade ve mütevazıdır.[1][2][3]

Banyo

Banyoya yatak odasından erişilebilir. Tasarımı basittir. Lavabo, tuvalet, bide ve küvet beyazdır ve zemini ve duvarları kaplayan beyaz porselen karolardır. Küvetin yanında bir kapı merdiven başlığına açılır.[1][2][3]

Misafir Yatak Odası

Ankara'ya bakan orijinal bağ evinin kuzey tarafındaki oda misafir odası olarak kullanılmıştır. Cob sıvalı duvarlar, farklı zamanlarda yapılmış duvar süsleri katmanları ve değişmemiş pencere oranları gibi birçok özellik ile özgünlüğünü korumaktadır.[1][3]

Sergi Salonu

Eski hizmet binasıdır. Eski ayırma duvarları kaldırılarak sergi salonuna dönüştürüldü. Bu salonda, binanın mimarisi ve tarihi değişimi belgelenmiştir. Atatürk'ün kişisel eşyaları burada sergilenmektedir.[1][3]

Erişim[değiştir | kaynağı değiştir]

Müze Köşkü'ne erişim Çankaya Köşkü'nün 5 No'lu Kapısından gerçekleşmektedir. Pazartesi günleri hariç her gün 13.00-17.00 saatleri arasında halka açıktır. En az on gün önceden, hafta sonları, resmi tatil günleri ve Atatürk'ün ölüm günü olan 10 Kasım hariç ziyaretler için randevu almak için yazılı bir başvuru gerekmektedir.[5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s "Atatürk Müze Köşkü-Çankaya". Atatürk Devrimleri. 2 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2020. 
  2. ^ a b c d e f g h i j k l m n "Ankara – Atatürk'ün Mekanı Müze Köşk". Kültür ve Turizm Bakanlığı. 1 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2020. 
  3. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p "Müze Köşk". Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 21 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2020. 
  4. ^ "İşte Çankaya Köşkü'nün bilinmeyenleri". Hürriyet. 25 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2020. 
  5. ^ "Başvuru". Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 13 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2020.