Boeing B-17 Flying Fortress

Vikipedi, özgür ansiklopedi

B-17 Flying Fortress
TürüYüksek irtifa ağır bombardıman uçağı (6 veya 10 mürettebatlı)
Ulusal köken ABD
ÜreticiThe Boeing Company,Seattle
TasarımcıEdward C. Wells,
E. Gifford Emery
İlk uçuş28 Temmuz 1935[1]
Hizmete girişNisan 1938
Hizmetten çıkış1968 (Brezilya)
Ana kullanıcıUSAF, RAF
Üretim aralığı1936–1945
Üretim sayısı12,731[2]
Birim maliyeti238,329 ABD $[3]

Boeing B-17 Flying Fortress ("Uçan Kale"), US Army Air Corps (USAAC) için II. Dünya Savaşı öncesinde geliştirilmiş dört motorlu ağır bombardıman uçağı.

B-17'nin temel görevi Alman endüstriyel ve sivil hedeflerine karşı stratejik gündüz nokta bombardımanıydı. Normandiya Çıkarması öncesinde yapılan Operation Pointblank'de İngiltere'ye üslenmiş ABD 8. Hava Filosu ve İtalya üslü 15. Hava Filosu, RAF Bomber Command'ın gece alan bombardımanına tamamlayıcı unsur olarak görev yaptı. Ayrıca B-17'ler daha düşük seviyede de olsa Pasifik savaşlarında kullanıldı. B-17'ler her köşesinde ve üst ve alt taretlerinde bulunan 50 kalibrelik makinalı tüfekler nedeniyle Flying Fortress ("Uçan Kale") olarak adlandırılmışlardır.

USAAC, savaş öncesindeki tasarımına uygun olarak B-17'yi stratejik bir silah olarak kullandı: yüksekten uçan, uzun menzilli ve yüksek bombardıman kapasiteli, ancak kolay düşmeyen bir uçak. Ağır savaş hasarına rağmen üssüne geri dönebilmesi ve yaptığı gövde inişleri B-17'yi bir ikona çevirdi.[4][5][6] B-24 Liberator'a göre daha düşük menzili ve bomba taşıma kapasitesine rağmen, anketler pilotların B-17'den daha memnun olduğunu göstermiştir.[7] B-17, II. Dünya Savaşı sırasında diğer tüm ABD uçaklarından daha fazla bomba taşımıştır. Örneğin Almanya'ya atılan 1.5 milyon ton bombanın 500 bin tonu B-17'ler ile atılmıştır.

Boeing B-17, Amerika Birleşik Devletleri’nin savaşta yer almasıyla birlikte cephenin tamamında en fazla görev yapan müttefik gündüz bombardıman uçağıdır. B-17'nin başarısı, emsalsiz ağır savunma donanımı ve sahip olduğu yüksek irtifa performansında gizlidir.

Prototip 229, Boeing Aircraft Company tarafından 1934'te hazırlanan şartnameye göre tasarlandı ve 28 Temmuz 1935'te ilk uçuşunu yaptı. Ocak 1937’de 13 adet YB-17 (B-17 A) testlere başladı. İlk üretim modeli olan B-17 B, Haziran 1939’da üretime başladı ve 39 adet üretildi. B-17 C daha ağır silahlarla donatılmıştı. Hizmete giren geliştirilmiş B-17 D’lerin büyük bölümü, 7 Aralık 1941’de Japonların Pearl Harbor Baskını ve Filipin Havaalanları’na saldırısı sırasında yok oldu. Sağlam kalanlar, Amerika Birleşik Devletleri’nin 10 Aralık 1941’deki Japon gemilerine ilk saldırısı sırasında kullanıldı. Birleşik Devletler 8. Hava Kuvveti’nin temel silahı olan ve 512 adet üretilen B-17 E, 17 Ağustos 1942’de Avrupa’da gündüz bombardımanlarına başladı ve bu göreve 1945 tarihine kadar devam etti. "E" tipi kısa süre sonra 3.405 adet üretilen "F" tipi ile değiştirildi.

1942’nin sonlarında Boeing B-17 G Flying Fortress sahneye çıktı. İki adet 0.5 in (12.7 mm) makinalı tüfek monteli bir ön taret ile teçhiz edilen ve düşman saldırılarına karşı daha iyi koruma sağlamak için gövdenin orta kısmındaki silah pozisyonlarının yeniden düzenlendiği B-17 G, Fortress’in en son modelidir. Ayrıca son üretim "G" lerde kuyruk taretinin yerleşiminde de bir yenileştirme yapılmıştır.

C-108, B-17’nin kargo uçağı versiyonudur. Nisan 1945'te üretim kesildiğinde, 85 adedi Royal Air Force (RAF) tahsisli olmak üzere 8,680 adet B-17 G üretilmiştir. Vega Aircraft Corporation (Burbank) ve Douglas Aircraft Company (Tulsa) üretimleri de dahil her tipten toplam 12,731 adet uçak imal edilmiştir.

B-17G Flying Fortress (nose art: Thunderbird) ve B-52H Stratofortress 2006 Defenders of Liberty Airshow'da düzenlenen anma uçuşu sırasında, (Barksdale Hava Kuvvetleri Üssü, Louisiana, 12 Mayıs 2006)
  • ÜRETİCİ: The Boeing Company, Seattle
  • TİP: Yüksek irtifa ağır bombardıman uçağı (6 veya 10 mürettebatlı)
  • MOTOR: 4 x Wright R-1820-97 Cyclone (1,555 hp gücünde 9 silindirli hava soğutmalı radyal motor) General Electric Type B-22 süper turbo şarj donanımlı
  • KANAT AÇIKLIĞI: 31.60 m (103 ft 9½ in)
  • UZUNLUK: 22.65 m (74 ft 4 in)
  • YÜKSEKLİK: 5.80 m (19 ft 1 in)
  • KANAT ALANI: 132 m² (1,420 ft²)
  • MAKSİMUM HIZ: 483 km/h ~ 300 mph (9,144 m ~ 30,000 ft yükseklikte)
  • MENZİL: 3,218 km (2,000 mil)
  • SERVİS TAVANI: 10,670 m (35,000 ft)
  • TIRMANMA HIZI: 239 m/da (784 ft/da)
  • BOŞ AĞIRLIK: 14,842 kg (32,720 lb)
  • MAKSİMUM AĞIRLIK: 27,216 kg (60,000 lb)
  • YAKIT YÜKÜ: 16,502 lt (3,630 gallon)
  • SİLAH DONANIMI: 12 ~ 13 x 12.7 mm (0.5 in) Browning 6,380 mermi kapasiteli makineli tüfek
  • NORMAL BOMBA YÜKÜ: 2,722 kg (6,000 lb)
  • MAKSİMUM BOMBA YÜKÜ: 3,629 kg (8,000 lb)

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Boeing B-17 Flying Fortress ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
  1. ^ "The Boeing Logbook: 1933 – 1938". 8 Aralık 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2007. 
  2. ^ Yenne, Bill. B-17 at War. St Paul, Minnesota: Zenith Imprint, 2006.ISBN 0-7603-2522-7. p. 8.
  3. ^ Bowers, Peter M. "Fortress in the Sky", Sentry Books Inc., 1976, Granada Hills, California, isbn =0-913194-04-2
  4. ^ "B-17 Pilot Training Manual; Headquarters, AAF, Office of Flying Safety, The Story of the B-17". 4 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2007. 
  5. ^ "The Rugged Fortress: Life-Saving B-17 Remembered". 1 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2007. 
  6. ^ "B-17 Flying Fortress". 4 Aralık 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2007. 
  7. ^ "B-17 Flying Fortress:Queen of the Skies". 19 Eylül 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2020. 

Galeri

[değiştir | kaynağı değiştir]
USAAF 398. Bombardıman Grubu'na bağlı B-17 Flying Fortress Neumünster üzerinde (13 Nisan 1945)
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Boeing_B-17_Flying_Fortress&oldid=32737713" sayfasından alınmıştır