Batı Bölgeleri

Batı Bölgeleri (Çince: 西域; pinyin: Xīyù), Çin tarih kayıtlarında M.Ö. 3. yüzyıldan MS 8. yüzyıla kadar^[1] Yumen Geçidi'nin batısında, çoğunlukla Orta Asya ve bazen daha genel olarak Çin'in batısında kalan diğer bölgeler için kullanılan tarihsel bir addır.

İpek Yolu üzerinde stratejik konumu nedeniyle Batı Bölgeleri, M.Ö. 3. yüzyıldan bu yana tarihsel açıdan önemlidir. MS 89 yılına kadar Çin-Hun Savaşı'nın yeri idi. 7. yüzyılda vaha devletlerine karşı yapılan Tang harekâtı ile An Luşan İsyanı'na kadar Çin'in denetimine geçti.

Bölge daha sonraki yüzyıllarda Moğol İmparatorluğu döneminde olduğu gibi Doğu Asya, Hint Yarımadası, İslam dünyası ve Avrupa arasındaki kültürel bir yol olarak önem kazanmıştır. Batı Bölgeleri'nin en önemli ihracatlarından biri, tüccarlar ve hâkim rahipler tarafından Çin'e taşınan Budist metinler, özellikle de Mahayana Sutraları'ydı. Tang Hanedanı keşişi Xuanzang, Hindistan'da eğitim görmeye başladı ve Tang başkenti Çangan'a döndüğünde Batı Bölgeleri'nde Büyük Tang Kayıtları çalışmasını yapmıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Çin tarihi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.