Bell UH-1Y Venom

Vikipedi, özgür ansiklopedi

UH-1Y Venom
TürüGenel maksat helikopteri
Ulusal kökenAmerika Birleşik Devletleri
ÜreticiBell Textron
İlk uçuş20 Aralık 2001[1]
Hizmete giriş8 Ağustos 2008
DurumuHizmette
Ana kullanıcıAmerika Birleşik Devletleri Deniz Piyadeleri
Üretim aralığı2001-günümüz
Üretim sayısı160
GelişimiBell UH-1 Iroquois

Bell UH-1Y Venom[2] (Super Huey[3] olarak da bilinir), Bell Helicopter tarafından Amerika Birleşik Devletleri Deniz Piyadeleri'nin H-1 yükseltme programı kapsamında inşa edilmiş çift motorlu, orta boy bir genel maksat helikopteridir. Sayısız Huey ailesinin en son üyelerinden biri olan UH-1Y, varyant harfinin NATO fonetik alfabesindeki telaffuzuna dayanarak "Yankee" olarak da adlandırılır.[4] UH-1Y, UH-1N'lerden yeniden üretilecekti, ancak 2005'te uçağın yeni olarak inşa edilmesi onaylandı. 2008'de hizmete girdikten sonra, UH-1Y, ilk olarak 1970'lerin başında tanıtılan Deniz Piyadeleri'nin eskiyen UH-1N Twin Huey(UH-1 Iroquois) hafif genel maksat helikopter filosunun yerini aldı.[5] 2008'de tam zamanlı olarak üretime girdi, Deniz Piyadelerine teslimatları 2018'de tamamlandı.[6]

Geliştirme

[değiştir | kaynağı değiştir]

Birleşik Devletler Deniz Piyadeleri bu eksikliklerden dolayı 1996 yılında, H-1 yükseltme programını başlattı. Bell Helicopter ile 100 adet UH-1N'yi UH-1Y'lere yükseltmek ve 180 adet AH-1W'yi AH-1Z'lere yükseltmek için bir sözleşme imzalandı.[7][8] H-1 programı, işletme maliyetlerini azaltmak için önemli tasarım benzerlikleri sayesinde hizmet ve saldırı helikopterlerini modernize etti. UH-1Y ve AH-1Z'nin kuyruk bumu, motorları, rotor sistemi, aktarma organları, aviyonik mimarisi, yazılımı, kontrolleri ve ekranları %84'ün üzerinde benzer bileşenlerden yapılmıştır.[9][10]

USS Bataan'da deniz denemeleri sırasında bir UH-1Y.

Başlangıçta, UH-1Y'nin UH-1N uçak gövdelerinden yeniden üretilmesi gerekiyordu, ancak Nisan 2005'te bunların yeni helikopterler olarak inşa edilmesi için onay verildi.[5][11] Bell, Şubat 2008'de ABD Deniz Piyadeleri'ne iki adet UH-1Y teslim etti ve Eylül 2009'da tam oranlı üretime başladı.[12] Deniz Piyadeleri, UH-1N model envanterini değiştirmek için 160 adet UH-1Y modeli satın aldı.[13][14]

Tasarım

[değiştir | kaynağı değiştir]

UH-1Y varyantı, UH-1 tasarımının modernize edilmiş halidir. UH-1Y modelinde, pilot aviyonik sistemleri cam kokpite yükseltildi, daha fazla güvenlik modifikasyonu ve modern, ileriye dönük bir kızılötesi sistem(FLIR) eklendi. UH-1N'nin sorunlarından biri olan motor gücü artırıldı. UH-1Y'nin önceki varyantlara göre en dikkat çekici yükseltmesi, 23 mm'ye kadar mermilere dayanacak şekilde tasarlanmış dört kanatlı, tamamen kompozit rotor sistemidir. UH-1Y modelinin, motorları ve iki kanatlı rotor sistemi dört kompozit kanatla değiştirilerek, Huey ailesinin ana tasarım amacı olan genel maksat özelliğine, geri döndürüldü.

Daha fazla kapasite için ana kapının hemen önüne 530 mm (21 inç) bir gövde uzantısı eklendi. UH-1Y, yükseltilmiş şanzımanlara ve düz panel çok işlevli ekranlara sahip dijital bir kokpite sahiptir. UH-1N ile karşılaştırıldığında, UH-1Y modelinin taşıma kapasitesi artırılmış, neredeyse %50 daha geniş menzil, titreşimde azalma ve daha yüksek seyir hızına sahip olmuştur.[10][15][16]

UH-1Y gece yakıt ikmali yapıyor.

Operasyonel Geçmiş

[değiştir | kaynağı değiştir]

UH-1Y ve AH-1Z, geliştirme testlerini 2006'nın başlarında tamamladı. 2006'nın ilk çeyreğinde UH-1Y'ler, operasyonel değerlendirme testlerine başladıkları NAS Patuxent Nehri'ndeki Operasyonel Test Birimi'ne transfer edildi.[17] Şubat 2008'de UH-1Y ve AH-1Z, testin ikinci ve son bölümüne başladı. 8 Ağustos 2008'de Deniz Piyadeleri, UH-1Y'nin operasyonel olarak yetenekli olduğunu onayladı ve ilk kez Ocak 2009'da 13. Deniz Seferi Biriminin havacılık muharebe unsurunun bir parçası olarak konuşlandırıldı.[18] UH-1N Twin Huey, Ağustos 2014'te Deniz Piyadeleri tarafından emekliye ayrıldı ve UH-1Y, Deniz Piyadeleri'nin standart genel maksat helikopteri oldu.[19]

11 Ekim 2017'de, Savunma Güvenliği İşbirliği Ajansı, Birleşik Devletler Kongresi'ne 12 adet UH-1Y ve ilgili sistemlerin potansiyel satışını ve Çek Cumhuriyeti'ne 575 milyon ABD Doları tutarında destek verdiğini bildirdi.[20] Aralık 2019'da sekiz adet UH-1Y helikopter siparişi onaylandı.[21][22]

Operatörler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Çekya Çek Cumhuriyeti

[değiştir | kaynağı değiştir]

Amerika Birleşik Devletleri Amerika Birleşik Devletleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Özellikler

[değiştir | kaynağı değiştir]
HMLA-367'den bir UH-1Y ve AH-1W SuperCobra Afganistan, Kasım 2009.

Genel Özellikler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Mürettebat: 2
  • Kapasite: 3.021 kg (6.660 lb)[24]
  • Uzunluk: 17.78 m (58 ft 4 in)
  • Yükseklik: 4.45 m (14 ft 7 in)
  • Boş Ağırlık: 5,369 kg (11,840 lb)[24]
  • Maksimum Kalkış Ağırlığı: 8,390 kg (18,500 lb)[24]
  • Motorlar: 2 × General Electric T700-GE-401C turboşaft, 1,828 shp (1,363 kW) kalkışta 2 dakika 30 saniye için / 1,546 hp (1,153 kW) seyir halinde
  • Ana Rotor Çapı: 14.88 m (48 ft 10 in)
  • Ana Rotor Alanı: 168.0m² (1,808 sq ft)
UH-1Y roketlerini ateşlerken.

Performans

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Maksimum Hız: 304 km/h (189 mph, 164 kn)
  • Seyir Hızı: 293 km/h (182 mph, 158 kn)
  • Dalışta Maksimum Hız: 367 km/h (228 mph, 198 kn)
  • Savaş Menzili: 240 km (150 mi, 130 nmi) 990 kg (2.182 lb) yük ile
  • Havada Kalma Süresi: 3 saat 18 saniye
  • Servis Tavanı: 6,100 m (20,000 ft) +
  • Tırmanma Hızı: 12,8 m/s (2,520 ft/min)

Silahlanma

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "UH-1Y Achieves First Flight". 4 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2007. 
  2. ^ DoD 4120-15L, Model Designation of Military Aerospace Vehicles 25 Ekim 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. US DoD, 12 May 2004.
  3. ^ GE Aviation (2008). "Bell UH-1Y Super Huey". 6 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2009. 
  4. ^ Jane's Information Group (2008). "Bell 205 (UH-1) – Bell UH-1Y Viper Upgrade (United States), Aircraft – Rotary-wing – Military". 26 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ a b "UH-1Ys to be built new starting in 06"6 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. US Navy, 22 April 2005.
  6. ^ Bell to finish Marine Corps deliveries of UH-1Y Venom by end of 2018 30 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Flight International. 17 May 2018.
  7. ^ Donald, David. Modern Battlefield Warplanes. AIRTime Publishing, 2004. 1-880588-76-5.
  8. ^ Bishop, Chris. Huey Cobra Gunships. Osprey Publishing, 2006. 1-84176-984-3.
  9. ^ Rotorbreeze Magazine[ölü/kırık bağlantı]. Bell, October 2006.
  10. ^ a b "Bell UH-1Y pocket guide" (PDF). bellhelicopter.com. Bell Helicopter. March 2006. 29 Aralık 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2019. 
  11. ^ Bruno, Michael. "Wynne Approves Buy Of New UH-1Y Hueys"[ölü/kırık bağlantı][ölü/kırık bağlantı]. Aviation Week, 25 April 2005.
  12. ^ "Program Insider: H-1 Update". Rotor & Wing. 1 Eylül 2009. 17 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  13. ^ Butler, Amy. "U.S. Marines Propose AH-1Z Production Boost"18 Ağustos 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Aviation Week, 13 October 2010. Retrieved: 17 August 2017.
  14. ^ "Bell H-1 upgrade program delivers two UH-1Y and one AH-1Z in February" 28 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Bell Helicopter, 3 March 2008.
  15. ^ "The helicopter huey by the Bell Helicopters". Huey Helicopter Review. 20 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2012.  [ölü/kırık bağlantı]
  16. ^ UH-1Y page 25 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Bell.
  17. ^ "NAS Patuxent River haberi". 30 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2021. 
  18. ^ "Donanma Haberleri". 20 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2021. 
  19. ^ "HMLA-773 filosunun son UH-1N uçuşu". 27 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  20. ^ "Çek UH-1Y'leri". 11 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  21. ^ "Çek Cumhuriyeti Hava Kuvvetleri AH-1Z ve UH-1Y Helikopterleri". 12 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  22. ^ "Çek H-1 Yükseltme Programına Dahil Edildi". 16 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  23. ^ "Çek Cumhuriyeti Hava Kuvvetleri Satın Alım". 16 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  24. ^ a b c "UH-1Y Taşıma Kapasitesi". 6 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Bell UH-1Y Venom ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Bell_UH-1Y_Venom&oldid=32733801" sayfasından alınmıştır