Reform UK

Reform UK
Lider	Nigel Farage
Lider Yardımcısı	Richard Tice
Genel başkan	Zia Yusuf
Kurucu	Nigel Farage Catherine Blaiklock
Kuruluş tarihi	23 Kasım 2018 (6 yaşında) (Brexit Partisi olarak)
Merkez	83 Victoria Street Londra SW1 0HW[1]
Devredilen şubeler	Reform UK İskoçya Reform UK Galler
Üyelik (Kasım 2024)	100.000[2]
İdeoloji	Sağ popülizm Avrupa şüpheciliği
Siyasi pozisyon	Sağ[3]
Resmî renkler	Turkuaz ve beyaz
Slogan(lar)	Britanya'nın Reforma İhtiyacı Var
Avam Kamarası	5 / 650
Londra Meclisi	1 / 25
Yerel yönetimler[4]	43 / 18.725
Seçim sembolü
İnternet sitesi
reformparty.uk
Birleşik Krallık

Reform UK, Birleşik Krallık'ta faaliyet gösteren sağ popülist bir siyasi partidir. Kasım 2018'de Brexit Partisi olarak kurulan ve anlaşmasız Brexit'i savunan parti, Birleşik Krallık'ta 2019 Avrupa Parlamentosu seçimlerini kazandı, ancak 2019 genel seçimlerinde herhangi bir sandalye kazanamadı. Birleşik Krallık Ocak 2020'de AB'den çekildi. Bir yıl sonra, Ocak 2021'de parti adını Reform UK olarak değiştirdi.^[5] COVID-19 pandemisi sırasında parti sokağa çıkma kısıtlamalarına karşı çıkmıştır. Parti 2022'den bu yana, özellikle göçe karşı çıkmak, düşük vergilendirmeyi ve hükûmetin net sıfır enerji politikasını desteklemek gibi daha geniş bir konu marjında kampanya yürütmektedir.^[6][7] Nigel Farage'ın 2024 genel seçim kampanyası sırasında Haziran ayı başında parti liderliğini yeniden üstlenmesinin ardından, kamuoyu yoklamacıları ve analistler partiye verilen desteğin arttığını bildirdi.

Farage 2010'lu yılların ilk yarısında sağ popülist ve Avrupa şüphecisi bir parti olan Birleşik Krallık Bağımsızlık Partisi'nin (UKIP) liderliğini yapmış ve kısmen UKIP'in etkisine karşı olarak düzenlenen 2016 Avrupa Birliği üyeliği referandumunun ardından yaşanan Brexit sürecinde Brexit Partisi'nin lideri olarak aktif siyasete geri dönmüştür.^[8][9] Parti, Mayıs 2019 Avrupa Parlamentosu seçimlerinde 29 sandalye kazanarak 9. Avrupa Parlamentosu'nda en çok sandalyeye sahip olan siyasi parti oldu.

Brexit Partisi anlaşmasız Brexit için kampanya yürüttü, Ann Widdecombe ve Annunziata Rees-Mogg gibi Muhafazakarlardan partiye yüksek profilli katılımlar oldu.^[10] Brexit kampanyasının önde gelen isimlerinden Boris Johnson'ın Muhafazakâr Parti lideri seçilmesinin ardından Farage, Johnson'a 2019 genel seçimlerinde bir seçim anlaşması teklif etti ancak Johnson bunu reddetti. Brexit Partisi tek taraflı olarak mevcut Muhafazakâr milletvekillerine karşı aday göstermeme kararı aldı. Aralık 2019 genel seçimlerinde herhangi bir sandalye kazanamadı.

Mayıs 2020'ye gelindiğinde, İngiltere'nin AB'den çıkışı gerçekleşmiş, parti İngiliz demokrasisinin yeniden yapılandırılmasına odaklanmış ve Brexit Partisi'nden Reform Partisi'ne bir isim değişikliği gerçekleştirilmiştir.^[11][12][13] 2020 yılında COVID-19 pandemisi döneminde Muhafazakâr hükûmet bir dizi ulusal kapanma programları uyguladı. Farage yıl sonunda partiyi Reform UK olarak yeniden markalaştırdı ve karantina karşıtı kampanyalara odaklandı.^[14][15] Farage Mart 2021'de liderlik görevinden ayrılmış ve yerine Richard Tice geçmiştir. 2019'da Muhafazakâr milletvekili olarak seçilen Lee Anderson, Mart 2024'te partiye katılarak partinin ilk ve tek milletvekili olmuştur.^[16] 3 Haziran 2024 tarihinde Richard Tice, Nigel Farage'ın bir kez daha lider olacağını ve kendisinin genel başkan olarak devam edeceğini açıkladı.^[17]

Brexit Party Limited'in Kasım 2018'de kuruluşu, partinin ilk lideri olarak görev yapan eski UKIP ekonomi sözcüsü Catherine Blaiklock tarafından 20 Ocak 2019'da resmen duyuruldu.^[18][19][20] 5 Şubat 2019 tarihinde Birleşik Krallık Seçim Komisyonu'na İngiltere, İskoçya, Galler ve Avrupa Birliği seçimlerinde aday göstermek üzere kaydolmuştur.^[21]

Aralık 2018 başında UKIP'ten ayrılmasından bu yana bağımsız milletvekili olan Nigel Farage, açıklamanın yapıldığı gün, partinin Blaiklock'un fikri olduğunu ancak kendisinin tam desteğiyle hareket ettiğini söyledi.^[20] Blaiklock 24 Ocak 2019'da verdiği bir röportajda şunları söyledi: "Nigel [Farage] olmadan yönetmeyeceğim, ben bir hiçim ve herhangi biri olduğumu söyleyecek bir egom yok" ve şunu söyledi: "Nigel'ın işini kolaylaştırmaktan ve onun için çalışmaktan mutluyum ama kendimle ilgili herhangi bir yanılsamam yok".^[22] 8 Şubat 2019 tarihinde Farage, Birleşik Krallık'ta gelecekte yapılacak olası Avrupa Parlamentosu seçimlerinde parti adına aday olacağını açıkladı.^[23][24] Daha önce UKIP'te yer almış olan AP üyeleri Steven Woolfe ve Nathan Gill de partiden aday olacaklarını açıklamış, ancak Woolfe'a daha sonra izin verilmemiştir.^[25][26][27]

Blaiklock 1 Şubat 2019'da The Daily Telegraph'a yaptığı açıklamada partinin 1 milyon sterlin bağış topladığını ve 200'den fazla kişinin, Birleşik Krallık'ın o tarihe kadar Avrupa Birliği'nden ayrılmaması halinde Mayıs 2019'da yapılacak Avrupa Parlamentosu seçimlerinde Brexit Partisi'nden aday olmayı teklif ettiğini söyledi.^[28]

Blaiklock, aşırı sağcı isimler Mark Collett, Tommy Robinson ve Joe Walsh'un mesajlarını yeniden tweetlemek de dahil olmak üzere Twitter'daki İslam karşıtı mesajları nedeniyle 20 Mart 2019 tarihinde parti liderliğinden istifa etti. Blaiklock, "Bir süre önce sosyal medyada yaptığım karakter dışı yorumlar, ton ve içerik açısından kabul edilemezdi" diyerek özür diledi.^[29] Farage, liderliği kendisinin devralacağını, Blaiklock'un "hiçbir zaman uzun vadeli lider olma niyetinde olmadığını" ve partinin "şu anda sanal bir parti, bir web sitesi" olduğunu söyledi.^[30][31] Partinin 12 Nisan'daki lansmanında Farage, Blaiklock ile ilgili sorunlar sorulduğunda şunları söyledi: "Partiyi ben kurdum, o ise kurulmasını sağlayan yöneticiydi. Birkaç "diş çıkarma sorunu" yaşadık, evet, ama her türlü hoşgörüsüzlüğe karşı son derece hoşgörüsüz olacak mıyız? Evet."^[32] Nisan 2019'da partinin saymanı Michael McGough, 2017'de paylaştığı antisemitik ve homofobik sosyal medya yorumlarını The Guardian'ın ortaya çıkarmasının ardından görevinden alındı.^[33]

Partinin başlıca hedefi, Birleşik Krallık'ın Avrupa Birliği'nden ayrılması ve ardından İngiltere'nin Dünya Ticaret Örgütü şartlarında uluslararası ticaret yapmasıydı.^[34] Nisan 2019'da Farage, "Brexit partisi ile UKIP arasında politika açısından bir fark olmadığını, [ancak] personel açısından büyük bir fark olduğunu" söyledi ve UKIP'in aşırı sağla bağlantılarını eleştirdi. Ayrıca partinin, eski UKIP seçmenleri ve Brexit'i destekleyen Muhafazakar ve İşçi Partili seçmenler de dahil olmak üzere "her kesimden" destek almayı hedeflediğini söyledi.^[32] Ayın ilerleyen günlerinde, partinin Avrupa seçimleri gerçekleşene kadar bir manifesto yayınlamayacağını söyledi ve partinin bir manifesto yerine ortak bir politika platformuna sahip olacağını belirtti.^[35][36]

Mayıs 2019'da Farage, Özgür ve Doğrudan Demokratik Avrupa grubunun üyesi Beş Yıldız Hareketi'nin bir protesto grubundan İtalyan Parlamentosu'nun her iki kanadında da ülkenin en büyük siyasi partisi haline gelmesine duyduğu hayranlığı anlattı. Brexit Partisi'nin de aynı şeyi yaptığını ve "bir siyasi parti değil bir şirket yönettiğini, dolayısıyla kayıtlı destekçiler modelini" ve çevrimiçi bir platform kullanarak bir taban oluşturduğunu gördü.^[37]

22 Kasım 2019 tarihinde Brexit Partisi 2019 Birleşik Krallık genel seçimleri için önerilerini ortaya koydu. Bu teklifler vergilendirme, siyasette reform, göç ve çevre dahil olmak üzere çok çeşitli politika alanlarını içeriyordu.^[38][39] Parti seçimlerde yüzde iki oy aldı ve 273 adayından hiçbiri kazanamadı.^[40]

Partinin lideri Nigel Farage, 8 Aralık 2019'daki genel seçimlerden önce, Brexit'in ardından partinin adını "Reform Partisi" olarak değiştireceğini, seçim sistemi ve Avam Kamarası'nın yapısında değişiklik yapılması için kampanya yürüteceğini açıkladı.^[41]

Temmuz 2020'de İtalya'da Brexit Partisi'nden esinlenen Italexit kuruldu.^[42]

Kasım 2020'de Farage ve Tice, Brexit Partisi'nin adını 'Reform UK' olarak değiştirmek için Seçim Komisyonu'na başvurduklarını açıkladılar. Partinin, ulusal kapanmalara (devam eden COVID-19 pandemisi nedeniyle) karşı çıkan bir platformda kampanya yürüteceğini ve BBC ve Lordlar Kamarası da dahil olmak üzere Birleşik Krallık yönetişiminin kollarını reforme etmeye çalışacağını söylediler.^[14][15] Parti ayrıca Great Barrington Deklarasyonuna da destek vermiştir.^[43] Anket şirketi YouGov tarafından yapılan bir çalışma, Nigel Farage hakkında olumlu görüşe sahip seçmenler ile COVID-19 kapanmaları hakkında olumsuz görüşe sahip seçmenlerin örtüşmesinin seçmenlerin tahmini %7'si gibi küçük bir oranda olduğunu bularak, yeniden markalaşan partinin olası çekiciliği konusunda şüphe uyandırdı.^[44]

Reform.uk alan adını elinde bulunduran Reform adlı hayır kurumu, isim karışıklığı yoluyla iyi niyetine zarar verme riski taşıdığını iddia ederek isim değişikliğiyle ilgili olarak Seçim Komisyonu'na şikayette bulunmuştur. Renew Partisi de 'Reform' ve 'Renew' kelimelerini karıştırabilecek seçmenleri yanlış yönlendireceğini iddia ederek şikayette bulunmuştu, ancak 4 Ocak 2021'de partinin Reform UK olarak isim değişikliği Seçim Komisyonu tarafından onaylandı.^[45][46][47]

Reform UK, 2021 yılında eski Muhafazakâr ve daha sonra bağımsız olan milletvekili Michelle Ballantyne'nin partiye katılması ve Nigel Farage tarafından Reform UK'nin Holyrood'daki lideri olarak seçilmesiyle beraber İskoç Parlamentosu'nda temsil hakkı kazandı.^[48] Ancak 2021 İskoç Parlamentosu seçimlerinde kaybetti.^[49][50] Şubat 2022'de partinin İskoçya'daki liderliğini bıraktı.^[49][50] Farage Mart 2021'de liderlik görevinden ayrılmış ve yerine genel başkan Richard Tice getirilmiştir.^[51] Eski Kuzey Batı İngiltere Milletvekili David Bull 11 Mart 2021 tarihinde partinin genel başkan yardımcılığına atandı.^[52] 26 Mart 2021 tarihinde, eski Brexit Partisi Milletvekili Nathan Gill'in Reform UK Galler Lideri olduğu açıklandı.^[53]

Reform UK, 2021 yılında Senedd, İskoç Parlamentosu ve Londra Meclisi seçimlerinde tam kadro aday gösterme niyetini açıklamış ve lider Richard Tice son seçimlerde aday olmuştur.^[54][55][56] Ancak parti, Reclaim Partisi lideri ve aktör Laurence Fox ile yaptığı anlaşmanın ardından Londra Belediye Başkanlığı için aday göstermemiştir. Fox, belediye başkanlığı seçimlerini %2'den az oy alarak altıncı sırada tamamladı.^[57] Parti, Mayıs ayındaki 2021 seçimlerinde yerel seviyenin üzerinde herhangi bir sandalye kazanamadı ve Hartlepool ara seçimlerinde de kaybetti.^[58]

Senedd seçimlerinde parti tüm seçim bölgelerinde ve bölgesel listelerde aday göstermiş, ancak bölgesel oyların sadece %1,6'sını (7. sıra) ve bölgesel liste oylarının %1,1'ini (8. sıra) alabilmiştir.^[59] İskoç Parlamentosu seçimlerinde parti aday göstermemiş ve ülke genelinde sadece 5.793 liste oyu almıştır.^[60] Londra Meclisi seçimlerinde, partinin adaylarından hiçbiri seçilemedi ve parti Londra genelindeki listede 25.009 oyla onuncu sırada yer aldı.^[61][62]

Ekim 2022'de Reform UK ve Sosyal Demokrat Parti (SDP) bir seçim anlaşması yaptıklarını duyurdular.^[63][64] Richard Tice, Reform'un İngiltere, İskoçya ve Galler'deki 630 seçim bölgesinde aday gösterme niyetini "amasız, fakatsız" ilan etti.^[65] Aralık 2022'de Barnsley Metropolitan Borough Council'in Muhafazakâr üyesi David White ve West Oxfordshire District Council'in Muhafazakâr üyesi Richard Langridge, partinin muhtemel milletvekili adayı olmak üzere Reform UK'ye katıldı.^[66][67]

Basın, Aralık 2022'de enflasyon krizi sırasında Farage'ın bir sonraki genel seçimde tam kadro aday olacağını açıklamasının ardından Reform UK'ye yeniden ilgi gösterdi.^[68][69][70] Tice partinin lideri olarak kaldı. Bazı kamuoyu yoklamalarının Reform UK'ye verilen destekte mütevazı bir artışa işaret etmesinin ardından The Daily Telegraph, partiyi Başbakan Rishi Sunak'ın Muhafazakar hükûmeti için "sağda bir tehdit" olarak tanımladı.^[71]

Reform UK, 7 ve 8 Ekim 2023 tarihlerind 1.100 katılımcıyla Londra'da parti konferansını gerçekleştirdi.^[72] 20 Ekim 2023 tarihinde Richard Tice, Reform UK'nin 2024 genel seçimlerinde Muhafazakârlara rakip olacak bölgelerde de aday göstereceğini doğruladı.^[73] Ocak 2024'e gelindiğinde, bazı anketlerde oylamasında %10 civarında oy alıyordu. Reform UK'nin, eski Muhafazakâr seçmenleri kendine çektiği için Muhafazakârlar için bir oyunbozan parti rolü oynayacağı tahmin ediliyor. The Guardian'a göre parti, Muhafazakar Parti'nin 30'dan fazla sandalye kaybetmesini sağlayabilir.^[74]

Parti, Mart 2024'te Kuzey İrlanda'da Traditional Unionist Voice (TUV) ile bir seçim anlaşması imzalamış ve iki partinin ortak adaylar çıkarması kararlaştırılmıştır.^[75]

Nisan 2024'te Reform Partisi'nin bazı aday adaylarını kamuoyuna utanç verici açıklamalarda bulundukları için ihraç ettiği ortaya çıktı. Richard Tice, "her partinin açıkçası kuklalar ve moronlardan payına düşeni aldığını" ve "eğer birisi bir iki kadeh fazla içip sosyal medyada kalıcı olarak pişman olacağı bir şey yayınlarsa", bunun partiye adayları daha detaylı incelemelerine yardımcı olacak bilgiler sağladığını söyledi.^[76][77] Mart ayında Reform UK'nin Güney Swindon seçim bölgesinden aday olan Beau Dade, "Oyunun sonu, yüz binlerce -belki de milyonlarca- insanı geldikleri ülkelere geri göç ettirmenin mümkün olduğu bir konumda olmaktır..." şeklinde bir makale yazdığının ortaya çıkmasının ardından parti tarafından görevden alındı. Makalesinde şu sözler geçmekteydi: "Bu, solcuların, küreselcilerin ve hainlerin bize dayattığı bir başka talihsiz dehşettir."^[78] Reform UK sözcüsü, Dade'i görevden alma konusunda "hızlı hareket ettiklerini" ve partinin onun görüşlerine sahip biri tarafından temsil edilmek istemediğini söyledi.^[78]

Nisan 2024'te iki milletvekili adayı sosyal medyada yaptıkları yorumlar parti yönetimi tarafından tespit edildi ve bu nedenle adaylıkları düşürüldü. Güney Ribble seçim bölgesinden aday olan Jonathan Kay, 2019 yılında attığı bir tweet'te Afrikalıların ortalama IQ'sunun "dünyanın en düşük IQ'ları arasında" olduğunu söylemişti.^[79] Orpington'da stant açacak olan Mick Greenhough, 2019 yılında attığı bir tweet'te "Yahudilerin çoğu makul insanlardır. Onların sorunu, dünyaya büyük bir sefalet yaşatan Aşkenaz Yahudileridir." dedi.^[80] Greenhough ayrıca Canterbury Başpiskoposu Justin Welby'nin "bir Yahudi ve Kültürel Marksizme Hıristiyanlıktan daha yakın olduğunu" iddia etti. Amacı Hristiyanlığı yok etmek mi?" ifadelerini kullandı.^[80] Reform UK parti sözcüsü, partinin "adayların ifade özgürlüğü hakkını" savunurken, "bireylerin ifadelerinin standartlarımızın altında kaldığını tespit ettiğimizde hızlı hareket ediyoruz" dedi.^[79]

Mayıs 2024'te Alex Wilson, Londra Genelinde oylama sistemiyle seçilen Reform'un ilk Londra Meclisi üyesi oldu.^[81]

3 Haziran 2024 tarihinde Nigel Farage, Richard Tice'ın yerine parti lideri olmuştur.^[82]

Reform UK herhangi bir parlamento seçimini kazanmamıştır. Ancak 2019 Birleşik Krallık genel seçimlerinde Muhafazakâr Parti milletvekili olarak seçilen Lee Anderson, Mart 2024'te Reform UK'ye geçerek partinin ilk milletvekili olmuştur.^[83]

Şubat 2019'da Gerard Batten'in liderliğine karşı çıkarak UKIP'ten ayrılan dokuz AP üyesi partiye katıldı ve Nisan 2019 ortalarında bu sayı 14'e yükseldi. Bu milletvekillerinin hepsi Avrupa Parlamentosu'nda Nigel Farage'ın liderliğini yaptığı Özgür ve Doğrudan Demokratik Avrupa (EFDD) grubunun üyeleriydi.^[25][84]

Görevdeki AP üyelerinden sadece üçü (Farage, Gill ve Bullock) 23 Mayıs 2019'da yapılan 2019 seçimlerinde Brexit Partisi'nden aday olarak seçildi. Aralarında Richard Tice ve eski Muhafazakâr milletvekili Ann Widdecombe'un da bulunduğu 29 Brexit Partisi milletvekili Avrupa Parlamentosu'na seçilirken Nigel Farage, Nathan Gill ve Jonathan Bullock koltuklarını korudu.^[85][86] BBC News, Birleşik Krallık'ta oyların %31,6'sını alan Brexit Partisi'ni "Birleşik Krallık'taki Avrupa seçimlerinin açık ara galibi" olarak tanımladı.^[87]

Brexit Partisi milletvekilleri Parlamento'da bir grubun üyesi değillerdi. AP üyesi Andrew England Kerr, olası bir çıkar çatışması nedeniyle 29 Eylül 2019 tarihinde partiden ihraç edildi. Farage, England Kerr'in "doğrudan finansal yatırımı olan bir işletme ve bir ürün hakkında yorumlar yaptığını ve bunun kabul edilemez olduğunu düşündüklerini" açıkladı.^[88] AP üyesi Louis Stedman-Bryce 19 Kasım 2019 tarihinde "Brexit Partisi'nin homofobik görüşlerini açıkça paylaşan bir İskoç adayı seçme kararına" tepki olarak istifa etti.^[89]

Brexit 31 Ocak 2020 tarihinde gerçekleştiğinde, Birleşik Krallık'taki tüm AP üyeliği pozisyonları sona ermiştir.

Reform UK'den aday olan Alex Wilson, 2024 Londra Meclisi seçimlerinde Londra genelinde aday oldu ve Reform UK'ye Londra Meclisinde bir sandalye kazandırdı.^[81]

15 Mayıs 2019 tarihinde, başlangıçta UKIP'ten seçilen ya da UKIP'le birlikte hareket eden dört üye (Caroline Jones, Mandy Jones, David Rowlands ve Mark Reckless) Brexit Partisine katılmış ve Reckless grubun lideri olarak atanmıştır.^[90][91] Mayıs 2020'de Reckless, 2021 Senedd seçimlerinde mevcut yetki devri sisteminin kaldırılması ve yerine Galler milletvekillerine karşı sorumlu, doğrudan seçilmiş bir birinci bakanın getirilmesi için kampanya yürüteceğini söyledi. Reckless ayrıca Nigel Farage'a "kilit kararlar konusunda danışıldığını... ancak burada onları yönetmediğini" söyledi.^[92] Bu politika duyurusu Caroline Jones'un ve ardından Mandy Jones ve David Rowlands'ın Senedd'deki parti grubundan ayrılmasını tetikledi. Senedd'i ortadan kaldırmak yerine reform yapmayı amaçlayan Reform için Bağımsız İttifak adlı yeni bir üye grubu oluşturdular.^[93][94] Mandy Jones ve Rowlands Brexit Partisi üyesi olarak kaldılar ve Ekim 2020 itibarıyla hala Reform UK üyesiydiler.^[95] 19 Ekim 2020 tarihinde, Brexit Partisi'nin Senedd grubunun kalan son üyesi Mark Reckless Galler Meclisini Kaldırın Partisine katılmak üzere ayrıldı.^[96]

Parti, 2021 Senedd seçimlerine sokağa çıkma yasaklarının sona erdirilmesi, ulusal sağlık sistemine yatırım yapılması, ebeveynlere eğitim üzerinde daha fazla kontrol verilmesi, M4 yolunun inşa edilmesi ve yerel yönetimlerde kesintiye gidilmesi gibi vaatler bulunduran bir manifestoyla katıldı ancak hiç sandalye kazanamadı.^[97][98]

11 Ocak 2021 tarihinde bağımsız milletvekili Michelle Ballantyne Reform UK'ye katıldı. İlk olarak Muhafazakâr Parti'de yer alan Ballantyne, 2020 yılında COVID-19 kısıtlamalarına karşı çıktığı için partiden ayrılmış ve Ocak 2021'de İskoçya'da partiye katılıp lider olarak atanana kadar bağımsız olarak görevine devam etmiştir.^[99][100] Ballantyne, koltuğunu İskoç Muhafazakârlarından bir adaya kaptırdığı Mayıs ayındaki 2021 İskoç Parlamentosu seçimlerine kadar partide kalmaya devam etti. Şubat 2022'de partinin İskoçya'daki görevinden istifa etti.^[49][50]

İngiliz siyaset profesörü Matthew Goodwin partiyi milliyetçi popülistler olarak tanımlarken, Goodwin ve diğerleri Brexit Partisi'ni popülist, sağ popülist, sağ milliyetçi, aşırı sağ ve neoliberal olarak da tanımladı.^{[101][102][103][104][105][106][107][108][109][110]}

Ocak 2024'te Fransız Le Monde gazetesi Reform UK'nin aşırı sağcı bir parti olduğunu iddia etti ve Mart 2024'te BBC de partiyi aşırı sağcı olarak nitelendirdi, ancak kısa süre sonra açıklamasını geri çekti ve Reform UK'den özür dileyerek partiyi aşırı sağcı olarak tanımlamanın "olağan editoryal standartlarımızın dışında kaldığını" yazdı.^[111][112] Olayı yorumlayan siyaset bilimci Tim Bale, Reform UK'i aşırı sağcı olarak nitelendirmenin yararlı olmadığını ve "çok içgüdüsel bir tepkiye neden olduğunu ve aynı zamanda ifadenin anlamlı olamayacak kadar geniş olduğunu" yazdı. Bale, "aşırı sağ" ile "popülist sağ" arasında ayrım yapmanın önemine dikkat çekti.^[113] Reform UK'in kendisi de bu tanımlamayı reddetmekte ve bunu kullanan kişilere karşı yasal işlem başlattıklarını söylemektedirler.^[114]

Partinin programı, Mayıs 2019'da yapılan bir bilgi edinme özgürlüğü talebi sonucunda Seçim Komisyonu tarafından yayımlanmıştır.^[115] Programda parti "gerçekten ihtiyaç içinde olanlara koruma sağlarken, kişisel durumlarını iyileştirmek isteyenleri ve kendi kendine yetmek isteyenleri teşvik etmek ve cesaretlendirmek; bireylerin kendileriyle ilgili kararlar alabilmelerini desteklemek; Devletin rolünü azaltmaya çalışmak; bireyler ve işletmeler üzerindeki vergi yükünü azaltmak" amaçlı olarak tanımlanmaktadır.^[116]

Farage'ın liderliğinde UKIP milletvekili seçilen ve 2019 Avrupa seçimlerinde Brexit Partisini destekleyen SDP'li siyasetçi Patrick O'Flynn, programın, partiyi klasik liberalizmi takip eden bir parti olarak tanımlamasını yorumladı ve partiyi Thatchercı bir ideolojik çekirdeğe sahip olarak nitelendirdi.^[117] Partinin AP üyelerinden James Glancy, partiyi "farklı siyasi geçmişlerden gelen birleşik ve çeşitli bir grup insan" olan Referandum Partisi'ne benzetti.^[118]

Partinin Brexit'le ilgili olmayan ilk politikası 4 Haziran 2019'da açıklandı: "Muhafazakar ve İşçi Partisi politikalarının bir karışımı" olarak tanımlanan British Steel'in kısmen işçilere ait bir şirkete dönüştürülmesi önerisi kamuoyuna sunuldu.^[119] Parti ayrıca İngiltere'nin dış yardım bütçesinin kesilmesini, önerilen HS2 projesinin iptal edilmesini ve tüm İngiliz toplu taşıma araçlarına ücretsiz WiFi getirilmesini destekledi.^[120] Parti ayrıca öğrenci harçlarına ödenen tüm faizleri kaldıracağını, mezunlara kredileri için yapılan geçmiş faiz ödemelerini geri ödeyeceğini söyledi ve miras vergisini kaldırma sözü verdi.^[121][122]

Brexit Partisi Temmuz 2019'da Liberal Demokratlar, İngiltere ve Galler Yeşiller Partisi ve İskoç Ulusal Partisi ile birlikte partiler arası bir deklarasyona imza atarak Westminster seçimleri için tek isimli tek turlu çoğunluk sisteminin yerini nispi sistemin alması çağrısında bulunmuştur.^[123]

22 Kasım 2019 tarihinde Brexit Partisi 2019 Birleşik Krallık genel seçimleri için politika önerilerini ortaya koydu. Seçim için temel politikaları şunları içeriyordu:^[38][39]

1. Brexit geçiş döneminin uzatılmaması
2. NHS'nin özelleştirilmemesi
3. Göçün azaltılması
4. Evsel yakıtta KDV'nin düşürülmesi
5. Birleşik Krallık'ın atıklarını ihraç etmesinin yasaklanması
6. Afet bölgelerinde ücretsiz geniş bant ağ sağlanması
7. Televizyon lisans ücretinin kaldırılması
8. Miras vergisinin kaldırılması
9. High Speed 2'nin (HS2) iptal edilmesi
10. Öğrenci kredilerinde faizin kaldırılması
11. Konut inşasına yardımcı olmak için planlamanın değiştirilmesi
12. Yüksek Mahkeme'de Reform
13. Oylama sisteminin daha temsili hale getirmek için reforme edilmesi
14. Lordlar Kamarasının kaldırılması
15. Parti değiştiren milletvekillerinin dilekçelere tabi tutulması
16. Sahtekarlıkla mücadele için posta yoluyla oy verme sisteminde reform yapılması
17. Halkın referandum çağrısı yapmasına olanak tanıyacak Vatandaş Girişimlerinin, 5 milyon kayıtlı seçmen imzası eşiğine ve tekrarlanan oylamalarda zaman sınırlamasına tabi olarak uygulamaya konulması

Birleşik Krallık'ın 31 Ocak 2020'de Avrupa Birliği'nden ayrılmasının ardından Farage, Reform UK adı altında parti için yeni bir proje arayışına girdi ve diğer ülkelerdeki sağ popülist kısıtlama karşıtı kampanyalara paralel olarak daha fazla COVID-19 kısıtlamasına karşı çıktı.^[124]

Ekim 2021'de partinin lideri Richard Tice, Reform UK'nin Manchester'daki parti konferansında Muhafazakar Parti'yi "yüksek vergi" partisi olarak eleştirdi. Partisinin düşük vergi ve düşük düzenleme platformunda duracağını söyleyerek bir sonraki seçimde daha düşük vergili bir vizyon sunma sözü verdi. Parti, insanların gelir vergisi ödemeye başladığı eşiğin 12,500 £'dan 20,000 £'a yükseltilmesini ve küçük işletmelerin kurumlar vergisinden muaf tutulmasını destekliyor. Tice ayrıca Muhafazakar Parti'nin ekonomiyi karbonsuzlaştırma planlarını eleştirerek, Birleşik Krallık'ın bunun yerine kaya gazı rezervlerini kullanmaya odaklanması gerektiğini söyledi. Tice ayrıca net sıfırın bir "saçmalık" ve "bir ülkeye dayatılan en büyük mali kendine zarar verme eylemi" olduğunu ve "hiçbir şey elde edemeyeceğini" söyledi.^[73] Kârların yurtdışına gitmesini engellemek için enerji şirketlerinin devlete ya da İngiliz emeklilik fonlarına ait olması gerektiğini söyledi.^[125]

Reform UK, 'Sizinle Sözleşmemiz' olarak tanımlanan politika belgesini 17 Haziran 2024 tarihinde Merthyr Tydfil'de tanıttı. Temel öneriler şunlardır:^[126]

• Kişisel gelir: Reform, asgari gelir vergisi eşiğinin 20.000 sterline yükseltilmesi, yüksek oranlı eşiğin 70.000 sterline çıkarılması, enerji faturalarında KDV'nin kaldırılması, 2 milyon sterlinin altındaki miraslardan alınan vergilerin kaldırılması ve 750.000 sterlinin altındaki mülkler için damga vergisinin kaldırılması gibi vergi indirimleri vaat ediyor.^[127] "Çalışmanın karşılığını verme" çabalarının "insanları sosyal yardımlardan kurtaracağını" savunmaktadırlar.^[127]
• Göçmenlik: Reform, zorunlu olmayan göçü dondurarak yasal göçü azaltacak ve herhangi bir yasadışı göçmenin yerleşimini sona erdirerek yasadışı göçü ortadan kaldıracak, Manş Denizi'ni geçerek botlarla gelen göçmenleri Fransa'ya geri gönderecektir. Ruanda'nın Güvenliği Tasarısı'na benzer yasal zorluklardan kaçınmak için Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nden ayrılmayı vaat etmişlerdir. Şirketleri İngiliz işçi çalıştırmaya teşvik etmek için, yabancı işçiler için işveren Ulusal sigortasını %20'ye yükseltmeyi vaadetmişlerdir.^[127]
• Net sıfır: Net sıfırın "kendi kendine mali zarar verme eylemi" olduğunu söyleyen Reform, Kuzey Denizi'ndeki gaz ve petrol kaynakları için yeni lisansların hızlı bir şekilde verilmesini, İngiltere'de inşa edilen yeni modüler nükleer reaktörlerin hızlı bir şekilde devreye sokulmasını, güvenliğin kanıtlandığı yerlerde hidrolik kırma için iki yıllık lisans verilmesini ve Birleşik Krallık'ta temiz kömür madenciliğinin araştırılmasını istiyor.^[127]
• Sağlık: Reform Partisi, kâr amacı gütmeyen özel sağlık işletmelerinin kullanımını arttırarak ve hemşire ve doktorların sayısını artırmak için onlara vergi indirimleri sağlayarak NHS bekleme sürelerini kısaltacağını belirtmiştir.^[127]
• Kanun ve düzen: Reformun politikaları arasında polis memuru sayısının 40.000 kişi artırılması ve "iki kademeli polisliği durdurmak için" tüm çeşitlilik, eşitlik ve kapsayıcılık rollerinin ve düzenlemelerinin kaldırılması yer alıyor. Tekrarlanan şiddet suçları, uyuşturucu kaçakçılığı ve ticareti için zorunlu ömür boyu hapis cezaları olacaktır.^[127]
• Eğitim: Reformun önerileri arasında hem ilk hem de orta dereceli okullarda "vatansever bir müfredat" uygulanması, örneğin emperyalizm ya da kölelik konularının işlendiği yerlerde Avrupa dışındaki örneklere de yer verilmesi yer alıyor. Transgender ideoloji yasaklanacak ve "cinsiyet sorgulaması, sosyal geçiş ya da zamir değiştirme" yasaklanacaktır. Üniversiteler, öğrenci borçlarını azaltmak ve insanları daha erken istihdama yönlendirmek için iki yıllık kurslar sunmak zorunda kalacaktır.^[127]
• Aileler: Reform, vergi sistemini teşvik ederek ve küçük çocuklar için çocuk yardımını önden yükleyerek "aile oluşumunu destekleyecektir". Ayrıca tek cinsiyetli umumi tuvaletleri ve soyunma tesislerini zorunlu kılacaktır.^[127]
• Altyapı: Reform, HS2 "gösteriş projesi" olarak tanımladığı projeyi derhal iptal edecektir. ULEZ trafik bölgelerini yasaklayacak ve üreticilerin elektrikli otomobil satma zorunluluğunu kaldıracaktır.^[127] Kamu hizmetlerinin %50'sinin kamuya, diğer %50'sinin ise Birleşik Krallık emeklilik fonlarına ait olması gerektiği belirtiliyor.^[127]
• Çiftçilik: Reform, Britanya'da çiftçiliğin küçük çiftliklere odaklanan bir dizi önlemle "yeniden canlandırılacağını" söylüyor; bu önlemler arasında çiftçilerin toprağı terk etmek ya da emekli olmak yerine "çiftçilik yapmalarına yardımcı olmak", iklimle ilgili sübvansiyonları sona erdirmek, süpermarket fiyatlarını sabitlemeye son vermek ve halka doğrudan satışları teşvik etmek yer alıyor.^[127]
• Balıkçılık: Reform, yabancı balıkçı gemilerinin Birleşik Krallık sularına otomatik erişimine son verilmesi ve Britanya sularında yakalanan balıkların Britanya'da işlenmesi için vergi ve diğer teşviklerin kullanılması gibi önlemlerle Britanya balıkçılık endüstrisini "yenileyeceğini" söylüyor.^[127]
• Anayasal reform ve seçim reformu: Reformun politikaları arasında Lordlar Kamarasının kaldırılması ve tek isimli tek turlu çoğunluk sisteminin nispi temsil sistemiyle değiştirilmesi yer almaktadır.^[128]

Reform, bu politikaların toplam maliyetinin 141 milyar Sterlin olacağını tahmin etmekte ancak 150 milyar Sterlin tasarruf sağlayacağını söylemektedir. Bu para, net sıfır sübvansiyonların kaldırılması, bankalara parasal genişleme rezervleri üzerinden faiz ödemelerine son verilmesi, dış yardımların yarıya indirilmesi ve hükûmet harcamalarının her 100 sterlininde 5 sterlin tasarruf edilmesiyle sağlanacaktır. Ayrıca işsizlik yardımında da reforma gidilerek, 4 ay sonra iş bulamayan ya da iki iş teklifini reddedenlerin işsizlik yardımını kaybetmesi öngörülmüştür. Mali Çalışmalar Enstitüsü hem tahmini maliyetlerin daha yüksek olacağını söyleyerek hem de tahmini tasarrufların daha düşük olacağını söyleyerek itiraz etmektedir.^[129]

Brexit Partisi'nin ilk günlerinde resmi olarak Farage, Tracey Knowles ve Mehrtash A'Zami olmak üzere üç üyesi vardı. Parti, üye yerine kayıtlı destekçiler şeklinde kişileri kaydetmeyi tercih etti. Parti yapısı, partinin 115.000'den fazla kayıtlı destekçisine parti politikasını etkilemek için herhangi bir oy gücü sağlamadığı için eleştirildi; Farage, adayları kendisinin seçmesi de dahil olmak üzere karar verme üzerinde yüksek düzeyde kontrol sahibi oldu.^{[130][130][131][132]} 2021 yılından bu yana partinin destekçi yerine üye olma seçenekleri bulunmaktadır.^[133]

Farage, partinin büyük ölçüde küçük bağışlarla finanse edileceğini ve ilk on gün içinde "hepsi 500 sterlinden az küçük meblağlar halinde olmak üzere internet üzerinden 750.000 sterlin bağış" topladıklarını söyledi. Parti büyük bağışları da kabul etmektedir.^[134] Ayrıca, partinin UKIP'in eski önemli fon sağlayıcısı Arron Banks'ten para almayacağını söyledi.^[32][135] Farage, 2019 seçim kampanyası sırasında, Channel 4 News'in Farage Brexit Partisine katılmadan önce Banks tarafından sağlanan beyan edilmemiş seyahat ve konaklama yardımlarını ortaya çıkarmasının ardından kişisel sorularla karşılaştı ve 21 Mayıs 2019 tarihinde Avrupa Parlamentosu resmen bir soruşturma başlattı.^[136] Haberlere tepki olarak Brexit Partisi, Channel 4 News'in etkinliklerine katılmasını yasakladı.^[137]

2019 yılında Christopher Harborne tarafından partiye 6,4 milyon sterlin bağışlanmıştır.^[138] Ardından Muhafazakâr Parti'nin eski bağışçılarından Jeremy Hosking tarafından 200.000 sterlin bağış almıştır.^[134] 2023 bağışları arasında Terence Mordaunt'un şirketi First Corporate Consultants Ltd'den 200.000 £, Jeremy Hosking'den 15.000 £ ve Crispin Odey'den 10.000 £ bulunmaktadır.^[139]

2019 Avrupa seçimlerine iki gün kala Farage, bağımsız gözlemcinin parti finansmanının "aktif gözetimi ve düzenlenmesi" için Brexit Partisi genel merkezini ziyaret etmesinin ardından Seçim Komisyonu'nu "seçim sürecine müdahale etmekle" suçladı.^[140] Resmi bağışların 500 Sterlin ya da daha fazla olması için "izin verilen bir bağışçı" tarafından yapılması gerekmektedir; bu bağışçı ya Britanya seçmen kütüğünde kayıtlı bir kişi ya da Companies House'da kayıtlı ve Britanya'da faaliyet gösteren bir işletme olmalıdır. Partinin yabancı para cinsinden bağış alıp almadığı sorulduğunda Farage şu yanıtı verdi "Kesinlikle hayır, sadece sterlin kabul ediyoruz, bu konuşmanın sonu." dedi. Gölge Şansölye John McDonnell "Bay Farage'ın finansmanına ilişkin tam, açık ve şeffaf, bağımsız bir soruşturma" çağrısında bulundu.^[141]

Şubat 2020 itibarıyla ve Mayıs 2020'den bu yana Farage, The Brexit Party Ltd'deki 15 hissenin 8'ine sahiptir. Lider ve başkanın yanı sıra, diğer liderlik rolleri Brian Monteith'e ve David Bull'a verildi.^{[142][143][144]} Ocak 2021'de eski Muhafazakâr ve daha sonra bağımsız milletvekili olan Michelle Ballantyne partiye katıldı ve Reform UK İskoçya Lideri rolünü üstlendi.^[145]

Mayıs 2024'te The Guardian, partinin kredi ve bağış olarak finansmanının %80'inin Tice'dan geldiğini söyledi. Tice'ın Muhafazakârların yılda 35 milyon sterlin harcarken Reform'un 1,5 milyon sterlinden daha az harcadığını söylediğini bildirdi.^[146]

ITV News, 3 Haziran 2024'te Farage'ın parti liderliğini yeniden üstleneceğinin açıklanmasını izleyen hafta boyunca parti üyelerinin %50 artarak 45.000'e ulaştığını bildirdi.^[147]

Reform UK'nin günümüze kadar üç lideri olmuştur. Catherine Blaiklock, partinin ilk lideriydi ve 20 Ocak 2019'dan 20 Mart 2019'a kadar görev yaptıktan sonra, göreve gelmeden önce Twitter hesabında paylaştığı İslam karşıtı mesajlar nedeniyle parti liderliğinden istifa etti.^[148] Richard Tice, Nigel Farage'ın istifasının ardından bu görevi üstlendi.^[149] 3 Haziran 2024'te Tice'ın Farage'ı lider olarak geri dönmeye davet ettiği ve Farage'ın da bu teklifi kabul ettiği açıklandı.

No.	Lider (Doğum)	Portre	Görev başlangıcı	Görev bitişi	Görev süresi	Yardımcı(lar)	Genel başkan
1	Catherine Blaiklock (1963 doğumlu)		20 Ocak 2019	20 Mart 2019	60 gün	Makam oluşturulmadı	Richard Tice
2	Nigel Farage (1964 doğumlu)		22 Mart 2019[150]	6 Mart 2021	1 yıl ve 350 gün
3	Richard Tice (1964 doğumlu)		6 March 2021	3 Haziran 2024	3 yıl ve 282 gün	David Bull (2021–günümüz)
(2)	Nigel Farage (1964 doğumlu)		3 June 2024[150]	Görevde		Ben Habib (2023–günümüz)

20 Mart 2023'te dönemin lideri Richard Tice bir basın toplantısı düzenleyerek Reform UK'nin ilk ön sıra ekibini açıkladı. Görevler aşağıdaki gibiydi:^[151]

Brexit Partisi Büyük Britanya'da 2019 Avrupa Parlamentosu seçimlerinde, Muhafazakâr Parti eski Devlet Bakanı Ann Widdecombe, gazeteci Annunziata Rees-Mogg (eski bir Muhafazakâr aday ve Muhafazakâr milletvekili ve Brexit savunucusu Jacob Rees-Mogg'un kız kardeşi), Leave Means Leave kurucu ortağı Richard Tice ve yazarların da aralarında bulunduğu adaylar çıkardı, Claire Fox ve James Heartfield (her ikisi de eskiden Devrimci Komünist Parti'nin bir parçası ve daha sonra Spiked'in yazarları), Stuart Waiton (Spiked'e katkıda bulunan bir kişi) James Glancy, Kraliyet Deniz Piyadeleri, Special Boat Service'nin eski bir üyesi, Conspicuous Gallantry Cross ile ödüllendirilmiş bir kişi, Martin Daubney ve David Bull.^{[135][152][153][154][155][156][157][158][159]}

Eski Muhafazakar İskoç milletvekili olan Brian Monteith, işadamı Rupert Lowe ve emekli Tuğamiral Roger Lane-Nott ve^[160][161] İngiliz Ticaret Odaları'nın eski genel müdürü John Longworth, 15 Nisan 2019'da partiden aday olacağını açıkladı.^[162] Parti Kuzey İrlanda'da kayıtlı değildi ve orada aday göstermedi.^[163]

781 Muhafazakâr Partili kongre üyesiyle yapılan bir ankete göre meclis üyelerinin %40'ı Brexit Partisi'ne oy vermeyi planlıyordu.^[164] 17 Nisan 2019 tarihinde eski İşçi Partisi ve Respect Partisi milletvekili George Galloway, 2019 Avrupa Parlamentosu seçimlerinde "bir defaya mahsus olmak üzere" Brexit Partisini desteklediğini açıkladı.^[165] 24 Nisan'da siyasi köşe yazarı Tim Montgomerie partiye oy vereceğini ve Widdecombe'un adaylığını desteklediğini açıklarken, Muhafazakar Milletvekili Lucy Allan da partinin adaylarını "fantastik" olarak nitelendirdi.^[166][167] 2 Mayıs'ta partinin Kuzey Batı seçim bölgesi adaylarından Sally Bate, seçim bölgesinin önde gelen adayı Claire Fox'un Warrington bombalı saldırılarına ilişkin daha önce yaptığı yorumlara tepki olarak partiden istifa etti.^[168]

Mayıs 2019'daki Avrupa seçimleri için birçok anket partinin ilk sırada yer alacağını öngörürken, daha önceki anketler İşçi Partisi ve Muhafazakârların ardından üçüncü sırada yer alacağını gösteriyordu.^[169][170] Parti, seçimlere girerken 14 sandalyeye sahipti. Farage'ın liderliğindeki UKIP'in bir önceki seçimde kazandığından beş sandalye daha fazla kazandı.

Parti seçimlerde 29 sandalye kazanarak 9. Avrupa Parlamentosu'ndaki en büyük siyasi parti oldu. CDU/CSU da Almanya'da 29 sandalye kazanmıştı ancak bu bir parti değil ittifaktı. AP üyelerinden üçü 2019 genel seçimlerinde Muhafazakâr Parti'yi desteklemek üzere Aralık 2019'da görevinden istifa ederken diğer bir üye John Longworth da partinin seçim stratejisini "defalarca baltaladığı" gerekçesiyle ihraç edildi.^[171]

İlk etapta seçilen 29 Avrupa Parlamentosu üyesi aşağıdaki gibidir:

Farage, partinin 2019 genel seçimlerinde aday çıkarma niyetinde olduğunu söyledi.^[172] Nisan 2019'da Brexit'ten çekilme anlaşmasına karşı çıkan 28 Avrupa şüphecisi Muhafazakâr milletvekiline karşı aday çıkartmayacağına söz verdi.^[173] Haziran ayındaki Peterborough ara seçimlerinde Brexit Partisi %28 oy oranıyla Muhafazakarların %7 önünde ve İşçi Partisi'nin %2 gerisinde ikinci oldu.

Boris Johnson'ın Başbakan olarak seçilmesinin ardından Farage, Brexit Partisi için kendisi de dahil olmak üzere 635 genel seçim adayının ismini açıkladı.^[174] 8 Eylül 2019'da Farage, Sunday Telegraph'ta bir makale kaleme aldı ve Brexit Partisi gazetelere ilan vererek önümüzdeki genel seçimlerde Muhafazakâr Parti ile bir seçim anlaşması önerdi. Buna göre Brexit Partisi İngiltere'nin kuzeyi, Midlands ve Galler'deki geleneksel İşçi Partisi koltuklarında Muhafazakârlarla yarışmayacak ve oyların bölünme riski bulunduğu bölgelerde aday çıkartmayacaktı. Farage, Boris Johnson'ın kendisine "benimle bir saldırmazlık anlaşması imzalayıp Downing Street'e dönmek istiyor mu?" diye sorması gerektiğini yazdı.^[175]

Farage, Brexit ve Muhafazakar partilerinin Brexit'i destekleyen milletvekillerinin sandalye sayısını azami düzeye çıkarmak için bir seçim paktı oluşturabileceklerini önermiş ancak bu Johnson tarafından reddedilmişti.^[176] 11 Kasım'da Farage, partisinin son seçimlerde Muhafazakârların kazandığı 317 sandalyenin hiçbirinde aday çıkartmayacağını söyledi. Muhafazakar Parti başkanı James Cleverly bunu memnuniyetle karşıladı, ancak tarafların temas halinde olmadığını belirtti.^[177] Newsnight, Brexit Partisi üyeleri ile Brexit yanlısı Muhafazakar grup olan Avrupa Araştırma Grubu (ERG) arasındaki görüşmelerin bu karara yol açtığını bildirdi.^[178]

Brexit Partisi'nin Boris Johnson'dan Brexit geçiş dönemini planlanan 31 Aralık 2020 tarihinden öteye uzatmayacağını ve AB ile Kanada tarzı bir serbest ticaret anlaşması istediğini kamuoyuna açıklamasını talep ettiği bildirildi. Johnson bu iki konuyu kapsayan bir açıklama yaptı ki Farage da bazı adayları geri çektiğini açıklarken bu konuya kilit önem atfediyordu. Hem Brexit Partisi hem de Muhafazakârlar ikili arasında herhangi bir anlaşma yapıldığı iddialarını reddetti.^{[178][179][180]} Bu bölgelerde aday çıkartmama kararı bazı Brexit Partisi destekçileri ve adayları tarafından eleştirildi; Muhafazakar sandalyeler için yarışmak üzere seçilen bazı adaylar Brexit yanlısı bir çizgide bağımsız aday olarak yarışmayı tercih etti.^[181]

Brexit Partisi genel seçimlerde hiç sandalye kazanamadı.^[40] Victoria Felton bölgesinde oyların %30,4'ünü aldığı Barnsley Central ve Jim Ferguson bölgelerinin %29,2'sini aldığı Barnsley East partinin en iyi performans sergilediği bölgeler oldu.^[182][183] Richard Tice'ın oyların %25,8'ini aldığı Hartlepool ve Michelle Dewberry'nin %18'ini aldığı Hull West bölgeleri üçüncü sırada yer aldı.^[184]

3 Haziran 2024 tarihinde Nigel Farage, 2024 Birleşik Krallık genel seçimleri öncesinde Reform UK'nin lideri oldu. Bu gelişmenin ardından kamuoyu araştırmacıları partiye verilen desteğin arttığını, ilk olarak Muhafazakâr Parti'nin %2 gerisinde kalındığını, bir sonraki kamuoyu yoklamasında ise Muhafazakârların %9 gerisinde kalındığını bildirdi ancak BBC siyasi analisti Peter Barnes 9 Haziran'da yaptığı açıklamada liderlik değişiminin "partinin anketlerdeki performansı üzerinde açıkça olumlu bir etki yarattığını" ve bunun "Muhafazakârların zararına olduğunu" söyledi.^{[185][186][187]} BBC'nin 7 Haziran'da düzenlediği yedi partili münazaranın ardından 1000 izleyici arasında yapılan bir ankete göre Farage %25'lik destekle birinci olurken en yakın rakibi %19 ile İşçi Partisi lider yardımcısı Angela Rayner oldu. Tartışma D-Day, savaş gazileri, göçmenlik ve ulusal sağlık servisi konuları üzerinde yoğunlaşmıştır.^[188]

Farage, amacının Reform'u Parlamento'da Resmi Muhalefet partisi haline getirmek olduğunu söyledi.^[189][190] Reform, 650 seçim bölgesinden 609'unda aday çıkarttı.^[191] Sosyal Demokrat Parti ile yapılan seçim anlaşmasının bir parçası olarak, iki parti, altı seçim bölgesinde ortak aday çıkardı.^[192]

Parti, 2024 genel seçim kampanyasında "Britanya'nın Reforma İhtiyacı Var" sloganını kullanmaktadır.^[193] Partinin 13 Haziran'da ulusal çapta yayınlanan seçim videosunda 4 dakika 40 saniye boyunca sessizce ve sürekli olarak "Britanya Bozuldu. Britanya'nın Reforma İhtiyacı Var." ifadesi kullanıldı.^[194] Parti daha önce, liderlerinin desteğini ifade ettiği Donald Trump'ın kullandığı "Make America Great Again" sloganına benzeyen "Make Britain Great" sloganını kullanmıştı.^{[195][196][197]}

13 Haziran'da YouGov kamuoyu yoklaması Reform'u %19 ve Muhafazakârları %18 olarak gösterdiğinde Farage "Artık İşçi Partisi'nin muhalefeti biziz" dedi.^[198]

15 Haziran'da BBC'den Laura Kuenssberg, "en iyimser Reformcu politikacıların bile kazanabileceklerini düşündükleri sandalye sayısının beş ya da altıdan fazla olmadığını" iddia etti.^[199] Aynı gün kamuoyu araştırma şirketi Survation 42.269 seçmenle yaptığı anketin sonuçlarını yayınladı ve Reform'un yedi sandalye kazanacağını öngördü: Ashfield, Clacton, Exmouth ve Exeter East, Great Yarmouth, Mid Leicestershire, North West Norfolk ve South Suffolk.^[200]

Seçim	Lider	Seçim sonuçları		Sandalye		Sonuç
		Oy	%	#	±
2024	Nigel Farage	4,114,287	13,4	5 / 650	4	3.Parti

Yıl	Bölgesel oylama			Seçim bölgesi oylaması			Tüm sandalyeler	±
2021	25.009 oy	1.0%	0 / 11	62.263 oy	2.4%	0 / 14	0 / 25	Yeni
2024	145.409 oy	5.9%	1 / 11	188.420 oy	7.4%	0 / 14	1 / 25	1

• Reform Partisi (ABD)

• James Dennison. 2020. "How Niche Parties React to Losing Their Niche: The Cases of the Brexit Party, the Green Party and Change UK." Parliamentary Affairs, Cilt 73, Sayfa 125-141

Wikimedia Commons'ta Reform UK ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• Resmî site

Vikipedi'den daha fazlası için: Kardeş projeler	Commons'ta Resim ve diğer medya ürünleri