Ekaterine Dadiani
Vikipedi, özgür ansiklopedi
| Ekateriné Dadiani-Chavchavadze | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Dadiani'nin Franz Xaver Winterhalter tarafından yapılmış portresi | |||||
 | |||||
| Doğum | 19 Mart 1816 Tsinandali | ||||
| Ölüm | 25 Ağustos 1882 | ||||
| Eş(ler)i | Davit Dadiani (Megrelya Prensi) | ||||
| |||||
| Hanedan | Çavçavadze | ||||
| Babası | Alexander Çavçavadze | ||||
| Annesi | Salomé Orbeliani | ||||
Ekateriné Dadiani (Gürcüce: ეკატერინე დადიანი; née Chavchavadze; 19 Mart 1816 - 13 Ağustos 1882), Gürcü aristokrat ve Megrelya Prensliği'ne fiili olarak hükmetmiş son prenses. Megrelya'nın Osmanlı etkisine direnmesinde önemli rol oynamış, hem yurt içi hem de yurt dışında Gürcü sosyetesinin merkezinde olmuştur.
Aile ve evlilik
[değiştir | kaynağı değiştir]
Ekateriné, Doğu Gürcistan'ın soylu Çavçavadze ailesindendir. Babası, Rus Çariçe Büyük Katerina'nın vaftiz oğlu ve general Prens Alexander Çavçavadze,[1] annesi ise Doğu Gürcistan'da hüküm sürmüş II. Erekle'nin torununun torunu Prenses Salomé Orbeliani idi. Ablası Prenses Nino, ünlü Rus oyun yazarı, besteci ve diplomat Aleksandr Griboyedov ile evlenirken, kız kardeşi Prenses Sophie, Rus İmparatorluğu Eğitim Bakanı Kont Alexandr Nikolai ile evlendi.[2]
Ekaterine, 19 Aralık 1838'de Megrelya'nın Kalıtsal Prensi Davit Dadiani ile evlendi. Davit Dadiani, 1840'da babası V. Levan Dadiani'nin emekli olmasıyla beraber tahta çıktı.[3]
Ağustos 1853'te Davit öldü ve Ekateriné kocasının sorumluluklarını kısa sürede üstlendi.[3] Rus İmparatorluğu Çarı I. Nikolay, Ekaterine'yi oğlu Niko'nun kral naibi ve Davit'in kardeşleri Prens Grigol Dadiani ve Prens Konstantin Dadiani'den oluşan naiplik konseyinin başkanı olarak atadı.
Kırım Savaşı
[değiştir | kaynağı değiştir]Kırım Savaşı'nda Türkler, birliklerinin önemli bir kısmını Megrelya'ya gönderdi ve Ekateriné'yi canını kurtarmak için kaçmaya zorladı. Türk general Ömer Paşa, işgalden kısa süre sonra Ekaterine'ye bir mektup gönderdi. Ömer Paşa, mektupta Ekaterine'nin teslim olmasını ve oğlunun Megrelya'yı Osmanlı İmparatorluğu'na devretmesini talep ediyordu. Paşa'nın mektubunu cevaplandırmayı reddeden Ekateriné, Megrel kuvvetlerinin kontrolünü devraldı ve işgalci Türklere ciddi hasarlar veren karşı saldırılar düzenledi.
Kırım Savaşı, 1856'da imzalanan Paris Antlaşması ile sona erdi ve Ekateriné, Rusya İmparatoru II. Aleksandr'ın taç giyme törenine davet edildi. Törende yeniden kral naibi olan Ekaterine, törene çocukları ve kız kardeşi Nino ile katıldı. Rus anı yazarı KA Borozdin'e göre, Ekateriné "güzelliğinden parıldıyordu" ve "zengin bir şekilde dekore edilmiş kostümünün" içinde olağanüstü görünüyordu. Modern Gürcistan'daki birçok kişi gibi, Ekaterine'ye "Megrelya Kraliçesi" olarak atıfta bulunan Borozdin, taç giyme töreninde herkesin "Ekateriné' ve ailesinden memnun olduğunu" belirtmiştir
Megrel isyanı ve Rusların saldırısı
[değiştir | kaynağı değiştir]
Ekateriné, 1856'da kral naipliğini General George Dadiani'ye bıraktı ve Romanov Hanedanı'nın konutu olan Tsarskoye Selo'da yaşamaya başladı. Sarayda "sarayın kadını" olarak anılan Ekaterine, 1857'de Megrel demirci Uta Miqava tarafından düzenlenen köylü ayaklanması nedeniyle Gürcistan'a dönmek zorunda kaldı. 12 Mayıs'ta isyancılar eyaletin başkenti Zugdidi'nin kontrolünü ele geçirdi ve Ekateriné'yi Rusya'dan yardım istemeye zorladı. Doğu Gürcistan'ı zaten halihazırda ilhak etmiş olan Rusya, isyana müdahale etti, ayaklanmayı bastırdı ve Ekateriné'nin çocuklarının eğitimini bahane ederek Ekaterine'nin Saint Petersburg'a taşınmasını istedi. Ekaterine'nin Megrelya'dan ayrılmasıyla beraber, bölgede "geçici" bir Rus askeri otoritesi kuruldu ve prenslik fiili olarak kaldırıldı.[3]
Son yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]Rusya'ya taşınan Ekateriné, Tsarskoye Selo'daki özel salonunu Gürcü ve Rus aydınların ziyaretine açık tuttu. Yaklaşık on yıl Rusya'da yaşadıktan sonra, kızı Prenses Salomé'nin Fransız kocası Prens Achille Murat ile halihazırda yaşadığı Paris'e taşındı. Hayatının son yıllarını Batı Gürcistan'da geçiren Ekaterine, Martvili'deki Orta Çağ Doğu Ortodoks manastırına defnedildi.
Çocukları
[değiştir | kaynağı değiştir]| Resim | Ad | Doğum | Ölüm | notlar |
|---|---|---|---|---|
.jpg) | Prens Niko | 4 Ocak 1847 | 22 Ocak 1903 | Büyük oğlu |
 | Prenses Salomé | 12 Ocak 1848 | 27 Temmuz 1913 | Kızı |
 | Prens Andria | 1850 | 1910 | Küçük oğlu |
Ekaterine ayrıca çocuklukta ölen dört çocuğu da doğurdu: Maria (1840–1842), Nina (1841–1848), Levan (1842–1844) ve Tamar (1853–1859).
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Kveselava, M (2002), Anthology of Georgian Poetry, The Minerva Group, Inc., 0-89875-672-3, p. 175
- ^ Kveselava, M (2002), Anthology of Georgian Poetry, The Minerva Group, Inc., 0-89875-672-3, p. 181
- ^ a b c Office of Policy & Analysis, Dadiani Dynasty – David Dadiani Webarşiv şablonunda hata:
|url=value. Boş., The Smithsonian Institution in Association with the National Parliamentary Library of Georgia, retrieved 27 March 2011
