Elektron yakalama ayrışması

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Birleşik ECD FTICRMS ve IRMPD deney düzeneğinin şematik diyagramı

Elektron yakalama ayrışması (Electron-capture dissociation/ECD), ardışık kütle spektrometrisinde peptitlerin ve proteinlerin yapısının aydınlatması için gaz fazı iyonlarını parçalama yöntemidir. MS/MS'de kütle seçilmiş öncü iyonun aktivasyonu ve ayrıştırılması için en yaygın kullanılan tekniklerden biridir. Teknik düşük enerjili elektronların, sıkışmış gaz fazı iyonlarına doğrudan eklenmesini içerir.[1][2]

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Elektron yakalama ayrışması, Roman Zubarev ve Neil Kelleher tarafından, Cornell Üniversitesi'nde Fred McLafferty'nin laboratuvarında geliştirildi.[3]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Zubarev (1 Nisan 1998). "Electron Capture Dissociation of Multiply Charged Protein Cations. A Nonergodic Process". Journal of the American Chemical Society. 120 (13): 3265-3266. doi:10.1021/ja973478k. ISSN 0002-7863. 
  2. ^ McLafferty (1 Mart 2001). "Electron capture dissociation of gaseous multiply charged ions by Fourier-transform ion cyclotron resonance". Journal of the American Society for Mass Spectrometry (İngilizce). 12 (3): 245-249. doi:10.1016/s1044-0305(00)00223-3. ISSN 1044-0305. PMID 11281599. 
  3. ^ Zubarev (2002). "Towards An Understanding of the Mechanism of Electron-Capture Dissociation: A Historical Perspective and Modern Ideas". European Journal of Mass Spectrometry. 8 (5): 337-349. doi:10.1255/ejms.517.