Gemini 11

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Gemini XI
Gemini XI, Agena Hedef Aracını kullanarak bağlama ipiyle bir test yaparken.
Görev türü
UygulayıcıNASA
COSPAR kimliği1966-081A Bunu Vikiveri'de düzenleyin
SATCAT no.2415
Görev süresi2 gün 23 saat 17 dakika 9 saniye
Tamamlanan yörüngeler44
Uzay aracı özellikleri
Uzay aracıGemini SC11
ÜreticiMcDonnell
Fırlatma ağırlığı3.798 kilogram (8.374 lb)
İniş ağırlığı1.920 kilogram (4.230 lb)
Mürettebat
Mürettebat sayısı2
Üyeler
EVA sayısı2
EVA süresi2 saat 41 dakika
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi12 Eylül 1966, 14:42:26 (12 Eylül 1966, 14:42:26) UTC
RoketTitan II GLV
Fırlatma yeriCape Kennedy LC-19
Görev sonu
KurtaranUSS Guam (LPH-9)
İniş tarihi15 Eylül 1966, 13:59:35 (15 Eylül 1966, 13:59:35) UTC
İniş yeri24°15′K 70°0′B / 24.250°K 70.000°B / 24.250; -70.000 (Gemini 11 denize iniş)
Yörünge parametreleri
Referans sistemiYer merkezli
RejimAlçak Dünya yörüngesi
Perije yüksekliği298 kilometre (161 nmi)
Apoje yüksekliği1.368 kilometre (739 nmi)
Eğiklik28,8 derece
Süre101,57 dakika
Devir14 Eylül 1966[1]
GATV-5006 ile Kenetlenme
Kenetlenme tarihi12 Eylül 1966, 16:16:00 UTC
Ayrılma tarihi14 Eylül 1966, 16:55:00 UTC
Kenetlenme süresi2 gün 39 dakika

(soldan sağa) Gordon, Conrad 

Gemini 11 (resmi olarak Gemini XI),[2] NASA'nın 12-15 Eylül 1966 tarihleri arasında gerçekleştirilen Gemini Projesi'nin dokuzuncu mürettebatlı uzay uçuşu göreviydi. O zamana kadar yapılan 17. mürettebatlı Amerikan uçuşu ve genel olarak 25. uzay uçuşuydu (100 kilometrenin (54 deniz mili) üzerindeki X-15 uçuşları dahil). Astronotlar Charles "Pete" Conrad Jr. ve Richard F. Gordon Jr., fırlatmadan 1 saat 34 dakika sonra Agena Hedef Aracı ile ilk doğrudan yükseliş (ilk yörünge) buluşmasını gerçekleştirdiler.

Bu görev için pilot Richard Gordon'un araç dışı etkinliği planlanmıştı. Daha önceki görevlerde olduğu gibi, uzay giysisi giyerek iş yapmanın beklenenden çok daha zor ve yorucu olduğu kısa sürede anlaşıldı. Gordon terlemeye başlamıştı ve bunun sonucunda kaskının vizörü o kadar buğulandı ki, araç dışı etkinliğin beklenenden daha erken durdurulması gerekti. Agena'nın tahrik sistemi 26 saniyeliğine açıldı. Bu manevra Gemini 11'i Dünya çevresinde biraz daha yüksek bir yörüngeye oturttu, öyle ki 1368 kilometrelik bir irtifaya ulaşıldı. İki ay önce Gemini 10 uçuşuyla elde edilen rekor kırılmıştı. Bu önlem Apollo 8 görevine yani Ay'a ilk uçuşa kadar da kullanıldı ve Apollo görevleri dışında insanlı bir araç için hala kırılmamış bir irtifa rekoru olarak kaldı.

Mürettebat[değiştir | kaynağı değiştir]

Mevki Astronot
Komutan pilot Charles "Pete" Conrad Jr.
İkinci uzay uçuşu
Pilot Richard F. Gordon Jr.
İlk uzay uçuşu

Yedek mürettebat[değiştir | kaynağı değiştir]

Mevki Astronot
Komutan pilot Neil A. Armstrong
Pilot William A. Anders

Destek ekibi[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ McDowell, Jonathan. "SATCAT". Jonathan's Space Pages. 11 Ekim 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2014. 
  2. ^ Hacker, Barton C.; Grimwood, James M. (Eylül 1974). "Chapter 11 Pillars of Confidence". On the Shoulders of Titans: A History of Project Gemini. NASA History Series. SP-4203. NASA. s. 239. 13 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2022.