Ermeni Apostolik Kilisesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ermeni Apostolik Kilisesi
Ermeni Apostolik Kilisesi
Ermeni Apostolik Kilisesi
KurucuTaday ve Bartalmay
TanınmaOryantal Ortodoksluk
BaşpiskoposII. Karekin, Tüm Ermeniler Katolikosu
MerkeziKutsal Eçmiadzin Ana Makamı, Eçmiadzin, Ermenistan
AlanErmenistan
TasarrufuRusya, Gürcistan, Fransa, Amerika Birleşik Devletleri, İran, Lübnan, Suriye, Türkiye, Kanada ve diğerleri
DilKlasik Ermenice
Üyesi9.000.000[1]

Ermeni Apostolik Kilisesi (Ermenice: Հայ Առաքելական Եկեղեցի, Hay Arakelagan Yegeğetzi) ya da Ermeni Ortodoks Kilisesi, dünya Ermenilerinin büyük çoğunluğunun üye olduğu, dünyanın eski millî Hristiyan kiliselerinden biri olan mezhep.[2][3] Hristiyanlığı Ermenilere ilk tanıtanlar olduklarına inanılan, İsa Mesih'in havarileri Taday ve Bartalmay'a dayanarak kendisini "apostolik" bir kilise olarak tanımlar.

Ermeni Apostolik Kilisesi Hristiyanlığın diğer mezhepleri tarafından Miafizt bir kilise olarak tanımlanır. Miafizit görüş; İsa'nın, Bakire Meryem'den insan doğası alması (vücut bulma) sırasında Mesih'in Tanrı ve insan doğalarının birleştiğini ve hep birlik içinde kaldığını öğretir. Bu görüşe göre İsa'nın iki ayrı doğası olduğunu söylemek imkânsızdır.

Eçmiyazin Katedrali

Ermeni Apostolik Kilisesi'nin en büyük ruhani liderine Katolikos denir. Günümüzde bu görevi Ermenistan'ın Eçmiadzin kentindeki II. Karekin yürütmektedir. Ermenistan dışında Rusya, Gürcistan, Fransa, ABD, Lübnan, Suriye, Kanada, Türkiye ve İran'da Ermeni Ortodoks Kilisesine bağlı toplumlar mevcuttur. Türkiye'deki Ermenilerin ruhani lideri İstanbul Ermeni Patriği'dir. Şu anki başpiskoposu II. Sahag Maşalyan'dır.

Ana idari yapı şu şekildedir:

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Catholicos of All Armenians". armenianchurch.org. Kutsal Eçmiadzin Ana Makamı. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2015. 
  2. ^ It was the first nation to adopt Christianity as its official religion. The Journal of Ecclesiastical History – Page 268 by Cambridge University Press, Gale Group, C.W. Dugmore
  3. ^ The Armenian Massacres, 1894–1896: 1894–1896 : U.S. media testimony – Page 131 by A. Dzh. (Arman Dzhonovich) Kirakosian

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]