Hans Neuenfels
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hans Neuenfels | |
|---|---|
 Neuenfels 2006'da | |
| Doğum | 31 Mayıs 1941 Krefeld, Ren, Prusya, Almanya |
| Ölüm | 6 Şubat 2022 (80 yaşında) Berlin, Almanya |
| Ölüm sebebi | Covid-19 |
| Eğitim |
|
| Meslek |
|
| Organizasyon |
|
| Evlilik | Elisabeth Trissenaar |
Hans Neuenfels (31 Mayıs 1941 – 6 Şubat 2022), Alman şair, yazar, film yapımcısı, opera ve tiyatro yönetmeni.[1]
Yaşamı ve kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]
Neuenfels, 31 Mayıs 1941'de Krefeld, Almanya'da doğdu.[2][3] Folkwang Üniversitesi ve Max Reinhardt Semineri'nde eğitim gördü.[4] Berlin Halk Tİyatrosu, Frankfurt Operası ile Berlin Alman Operası'nda sahne alan bazı çalışmaların yönetmenliğini üstlendi.[5]
Opera çalışmalarında aşırı derecede cinsel içerikli sahnelere yer vermesi nedeniyle eleştirildi.[6] Çalışmalarıyla üç kez Yılın Opera Yönetmeni (2005, 2008, 2015) ödülünü kazandı.[7][8]
Özel yaşamı ve ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]
Elisabeth Trissenaar ile evli olan[9][10] Neuenfels, 6 Şubat 2022'de Berlin, Almanya'da COVID-19 nedeniyle 80 yaşında öldü.[2]
Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]
- 1994: Viyana Kainz Madalyası
- 2003: Çiçero Konuşmacı Ödülü
- 2005-2008-2015: Yılın En İyi Opera Yönetmeni
- 2012: Aşağı Ren Edebiyat Ödülü
- 2016: Alman Faust Tiyatro Yaşamboyu Başarı Ödülü
- Ayrıca 2006-2022 yılları arasında Berlin Sanat Akademisi Sahne Sanatları Bölümü üyesiydi.
Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]
- 1959: Ovar und Opium. Ein manieristisches Diktat – Zyklos aus fünf Gedichten, Eremitenpresse, Stierstadt im Taunus
- 1963: Mundmündig, Galerie der Spiegel, Köln
- 1991: Isaakaros, Residenz Verlag, Salzburg
- 2001: Neapel oder die Reise nach Stuttgart, Jung und Jung, Salzburg
- 2009: Wie viel Musik braucht der Mensch? Über Oper und Komponisten, Bertelsmann, München, ISBN 978-3-570-58005-9 (= Edition Elke Heidenreich bei C. Bertelsmann).
- 2011: Briefe an Vater und Sohn, mit Grafiken von Bernhard Jäger, Corvinus Presse
- 2011: Das Bastardbuch. Autobiografische Stationen. Bertelsmann, München, ISBN 978-3-570-58028-8 (= Edition Elke Heidenreich bei C. Bertelsmann).
- 2012: Ich war der Kater von Dmitri Schostakowitsch, in: Katzenmusik und Katerstimmung: Tierisch-musikalische Geschichten, herausgegeben von Elke Heidenreich und illustriert von Rudi Hurzlmeier, Bertelsmann, München, ISBN 978-3-570-58036-3 (= Edition Elke Heidenreich bei C. Bertelsmann).
- 2022: Fast nackt. Letzte Texte. Mit einem Nachruf von Elke Heidenreich. Eisele, München 2022, ISBN 978-3-96161-147-8.[11]
Filmografi[değiştir | kaynağı değiştir]
- 1983: Penthesilea OCLC 865065490[12]
- 1983: Die Familie oder Schroffenstein 978-3-941540-67-5, OCLC 868363551
- 1984: Die Schwärmer 978-3-499-15534-5, OCLC 12676646
- 1988: Europa und der zweite Apfel (TV) 978-3-926175-50-2, OCLC 24561816
- 1990: Das Blinde Ohr der Oper OCLC 604879830
- 1999: Die Entführung aus dem Serail (TV) OCLC 870715227
- 2001: Die Fledermaus (TV) OCLC 315561912[13][14]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Schmidt, Michael (7 Şubat 2022). "Zum Tod des Regisseurs Hans Neuenfels / Einfallsreicher Provokateur" (Almanca). BR. 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- ^ a b "Hans Neuenfels, großer Theater- und Opernregisseur, ist tot". Der Spiegel (Almanca). 7 Şubat 2022. 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- ^ "Hans Neuenfels". Salzburg Festival. July 2018. 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- ^ "Theaterpreis für Folkwang Alumnus Hans Neuenfels". Folkwang Hochschule (Almanca). 2016. 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- ^ "Hans Neuenfels – Artists". Wiener Staatsoper. 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- ^ Schleusener, Jan (16 Kasım 2011). "Wenn der Maestro den Regisseur aussucht". Die Welt (Almanca). 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- ^ Baumgartner, Edwin (7 Şubat 2022). "Nachruf – Der Nonkonformist: Zum Tod von Regisseur Hans Neuenfels". Wiener Zeitung (Almanca). 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- ^ "Hans Neuenfels inszeniert "Medea in Corinto"". Nordbayern (Almanca). 9 Haziran 2010. 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- ^ "Hans Neuenfels – Fühlen Sie sich wohl in der Rolle des Provokateurs?". Deutschlandfunk Kultur (Almanca). 3 Kasım 2015. 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- ^ "Hans Neuenfels ist tot". Der Tagesspiegel (Almanca). 7 Şubat 2022. 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- ^ "Opernregisseur und Autor Hans Neuenfels ist tot". Süddeutsche.de (Almanca). 7 Şubat 2022. 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- ^ "Die Kleist-Filme von Hans Neuenfels". Akademie der Künste, Berlin (Almanca). 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- ^ "Hans Neuenfels". filmportal.de (Almanca). 31 Mayıs 1941. 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- ^ "Neuenfels". Akademie der Künste, Berlin (Almanca). 5 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
- "Hans Neuenfels". Staatsoper Berlin. 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- Schreiber, Wolfgang (30 Mayıs 2021). "Hans Neuenfels wird 80". Süddeutsche.de (Almanca). 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022.
- Peter, Wolf-Dieter. "Suggestiv eindringlich – Zum Tod des Regisseurs Hans Neuenfels – neue musikzeitung". nmz (Almanca). 9 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2022.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
  | Bir Alman'ın biyografisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |