Hazine-i Humayun

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Hazine-i Humayun, Osmanlı İmparatorluğu'nda merkezi hükûmetin ana hazine sistemini ifade eder. Adı "Yüce Hazine" ya da "Kraliyet Hazinesi" anlamına gelir ve Osmanlı İmparatorluğu'nun gelirlerinin toplandığı ve ana harcamalarının gerçekleştirildiği ana mekanizmaydı.

Hazine-i Humayun, Osmanlı İmparatorluğu'nun kuruluşundan itibaren var olan bir kurumdu. Ancak özellikle imparatorluğun zirve dönemlerinde, bu hazine devletin ekonomik gücünü ve istikrarını yansıtan bir yapıya sahipti.

Hazine, devlete ait olan tüm gelirlerin, vergilerin, haraçların ve diğer ekonomik kaynakların toplandığı yerdi. Yönetimi genellikle sarayın ve özellikle padişahın doğrudan kontrolü altında bulunuyordu, bu da Osmanlı ekonomik politikalarının merkeziyetçi bir şekilde yönetilmesini sağlıyordu.

Hazine-i Humayun, Osmanlı İmparatorluğu'nun ekonomik işleyişinin merkezi olarak faaliyet gösterdi ve imparatorluğun ekonomik ve siyasi istikrarının sürdürülmesinde önemli bir role sahipti.