İrina Tsilık

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Iryna Tsilyk
Kendi dilinde adıІрина Цілик
Doğum18 Kasım 1982 (41 yaşında)
Kiev, Ukrayna
MilliyetUkraynalı
Mezun olduğu okul(lar)Kiev Ulusal I. K. Karpenko-Kary Tiyatrosu, Kiev Ulusal Üniversitesi, Sinema, Televizyon ve Tiyatro Bölümü
MeslekYazar ve Film Yönetmeni
EvlilikArtem Chekh

Iryna Tsilyk (Ukraynaca: Ірина Цілик; d. 18 Kasım 1982) Ukraynalı film yapımcısı ve yazar. Ukrayna PEN Uluslararası Avrupa Film Akademisi üyesidir. 2020 Sundance Film Festivali'nde "Dünya Turuncu Kadar Mavidir" filmiyle "Dünya Belgesel Sineması" alanında "Yönetmenlik" ödülünü kazandı.

Biyografi ve kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]

Iryna Tsilyk Kiev'de doğdu. Kiev Ulusal Tiyatro, Sinematografi ve Televizyon Üniversitesi'nden mezun oldu. Halen film yönetmeni ve senarist olarak çalışan Iryna ödüllü "Dünya Turuncu Kadar Mavi", "Kaya, Kağıt, El Bombası", "Görünmez Tabur" projeleriyle tanınmaktadır.

Ayrıca Tsilyk'in birçok kitabı (şiir, düzyazı, çocuk kitapları) vardır. Eserlerinden bazıları İngilizce, Almanca, Fransızca, Lehçe, Litvanca, Çekçe, Romence, Katalanca, İsveççe, Yunanca, İtalyanca, Dancaya çevrildi. Zebra şiir film festivali, Ledbury Şiir Festivali, Poesiefestival Berlin, Vilenica Uluslararası edebiyat festivali, Prag, Viyana, Leipzig, Frankfurt, Vilnius ve diğer kitap fuarları gibi çeşitli uluslararası edebiyat festivallerinde ve etkinliklerinde çalışmaları yer almıştır.

Kasım 2020'de Ukrayna Cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky, Tsilyk'e Ukrayna'nın Değerli Sanatçısı ünvanını verdi.[1] "Film yönetmenliği kariyerine yeni başladığını" öne sürerek bu onurlandırmayı reddetmiştir. Birkaç gün sonra Tsilyk'e unvanı veren kararname Ukrayna Cumhurbaşkanlığı Ofisi'nin resmi web sitesinden kaldırıldı.[1]

Iryna Tsilyk ailesiyle birlikte Kiev'de yaşamaktadır. Iryna'nın eşi Artem Chekh de bir yazardır ve Ukrayna Silahlı Kuvvetlerinde görev yapmaktadır. Iryna'nın Andrii (2010 doğumlu) adlı oğlu vardır.

Filmleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Taş. Kağıt. El bombası ("Я і Фелікс"; kurgu film, 90'). Filmin dünya prömiyeri 2022'de Varşova Film Festivali'nde yapıldı.
  • Dünya Turuncu Kadar Mavidir (Земля блакитна, ніби апельсин; belgesel film, 74', 2020). Filmin dünya prömiyeri 2020 Sundance Film Festivali'nde (Dünya Belgesel Yarışması) yapıldı ve "Dünya Belgesel Sineması" dalında Yönetmenlik ödülünü kazandı. Filmin Avrupa prömiyeri 2020 Berlin Uluslararası Film Festivali'nin Generation programında gerçekleştirildi. Ayrıca film, Docudays UA Uluslararası İnsan Hakları Belgesel Film Festivali 2020'de iki ana ödüle layık görüldü. Museum of Modern Art Doc Fortnight (Amerika Birleşik Devletleri), Kopenhag Uluslararası Belgesel Film Festivali, Hot Docs Kanada Uluslararası Belgesel Festivali, Cleveland Uluslararası'na seçildi. Film Festivali, Selanik Belgesel Festivali, ZINEBI - Bilbao Uluslararası Belgesel ve Kısa Film Festivali, Çağdaş Sanatlar Enstitüsü,Temsil Çerçeveleri (İngiltere) ve 100'den fazla diğer Uluslararası film festivalinde gösterimi yapıldı.
  • Tayra ("Тайра"; kısa belgesel film, 10', 2017) ve Kid ("Малиш"; kısa belgesel film, 15', 2017) "Görünmez Tabur" isimli sinema almanağı.
  • Ev (Дім; kısa kurgu filmi, 12', 2016). Odesa Uluslararası Film Festivali'nde FIPRESCI (Uluslararası Film Eleştirmenleri Federasyonu) ödülünü aldı (Ukrayna, 2016). Film, 2016 yılında Ukrayna'da dağıtılan "Ukrayna Yeni Dalgası. 20/16+" kısa film almanağına dahil edildi.
  • Anma (Помин; kısa kurgu film 24', 2012). Molodist Uluslararası Film Festivali'nde Ekümenik Jüri Ödülü'nü aldı. Film, 2013 yılında Ukrayna'da dağıtılan "Ukrayna Yeni Dalgası. Romantigue" adlı kısa film almanağına dahil edildi.
  • Mavi Saat (Вдосвіта; kısa kurgu filmi,10', 2008).

Yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Şiir[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Alan Derinliği (Глибина різкості; şiir koleksiyonu), 2016.
  • Qi (Ці; şiir koleksiyonu), 2007.

Nesir[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Siyah Üzerine Kırmızı İşaretler (Червоні на чорному сліди; kısa öykü koleksiyonu), 2015.
  • Doğum Lekeleri (Родимки; kısa öykü koleksiyonu), 2013.
  • Dünden Sonraki Gün (Післявчора; roman), 2008.

Çocuk kitapları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Birinin Dostluğunun Şehir Hikayesi (МІСТОрія однієї дружби; çocuk macera romanı), 2016.
  • Ne kadar ilginç bir hayat (Таке цікаве життя; çocuk kitabı), 2015.

Kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b (Ukraynaca) The decree on the awards of Vasyanovych and Tsilyk, who refused the awards, disappeared from the website of the President's Office, Ukrayinska Pravda (12 November 2020)

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

[ ölü bağlantı ]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=İrina_Tsilık&oldid=32413865" sayfasından alınmıştır