Kınalızade Hasan Çelebi

Kınalızade Hasan Çelebi, (d. 1546 - ö. 14 Mart 1604^[1] ), Osmanlı fıkıh ve kelâm alimi ve yazar.

Hayat hikayesi[değiştir | kaynağı değiştir]

1546 (hicri 953) yılında Bursa'da doğdu. Babası, Osmanlı şair ve devlet adamı olan ve Ahlâk-ı Alâî’nin yazarı, Kınalızade Ali Efendi'dir. Okumaya önce babasından başlayan Hasan Çelebi, zamanın en iyilerinden sayılan Şeyhülislam Ebussuud Efendi'den ders aldı. Fıkıh ve kelâm üzerine diploma aldı. Bursa'da Ahmetpaşa Medresesi'nde, Edirne ve İstanbul'da müderrislik yaptı. Halep, Mısır, Edirne (1595), Aydıncık (1599), Gelibolu (1600) ve eski Zağra (1602) kadılıklarında bulundu.

Asıl ününü Kınalızâde Hasan Çelebi Tezkiresi olarak da anılan, "Tezkiretü’ş-şuarâ" eseri ile elde etmiştir. Kınalızâde Hasan Çelebi'nin, III. Murad döneminde (1586) tamamladığı ve hocası Sâdeddin Efendi’ye ithaf ettiği tezkirede, yaklaşık 600 civarında şair ve altı padişah yer almıştır. Başlangıç kısmında, dönemin Padişahı III. Murad ile Hoca Sâdeddin’in yer aldığı eser, üç ana kısımdan oluşmaktadır. Birinci bölüm; şair padişahlara (II. Murad, Fâtih Sultan Mehmed, II. Bayezid, I. Selim, Kanuni Sultan Süleyman ve II. Selim), ikinci bölüm; şehzâdelere (Şehzade Korkut, Cem Sultan, Sultan Mustafa, Sultan Mehmed ve Sultan Bayezid) ayrılmış olup, üçüncü bölümde ise şairler ele alınmıştır.^[1]

Son olarak da "ömür boyu olmak kaydıyla" kadı olarak gönderildiği Mısır'ın Reşit kasabasında öldü.^[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir yazar ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.