Kişi merkezli sistemler teorisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kişi merkezli sistemler teorisi (Almanca: Personzentrierte Systemtheorie), psikoterapi, psikolojik danışma, koçluk ve klinik psikolojideki farklı düzeylerin (beden, ruh, kişilerarası ve sosyal süreçler) karşılıklı ilişkisini dikkate alan, süreçlerin anlaşılması için çok seviyeli bir kavramdır. Konsept Alman psikolog ve psikoterapist Jürgen Kriz tarafından geliştirilmiştir.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]