Landsat 1
Vikipedi, özgür ansiklopedi
 Landsat 1 taslağı. Zamanın hava durumu uyduları için tasarlanan Landsat 1, Nimbus uydularına belirgin şekilde benziyordu.[1] | |
| Görev türü | Dünya görüntüleme |
|---|---|
| COSPAR kimliği | 1972-058A  |
| SATCAT no. | 06126[2] |
| Görev süresi | 5 yıl, 5 ay ve 14 gün |
| Uzay aracı özellikleri | |
| Üretici | Hughes Aircraft Company |
| Fırlatma ağırlığı | 1.800 kilogram (4.000 lb) |
| Görev başlangıcı | |
| Fırlatma tarihi | Temmuz 23, 1972 |
| Roket | Delta 900 |
| Fırlatma yeri | Vandenberg SLC-2W |
| Görev sonu | |
| Tasfiye türü | görevden alındı |
| Devre dışı kalma | Ocak 6, 1978 |
| Yörünge parametreleri | |
| Referans sistemi | Yer merkezli |
| Rejim | Güneş eşzamanlı |
| Boylam | 902 kilometre (560 mi) |
| Konum | 917 kilometre (570 mi) |
| Yarı büyük eksen | 7.280 kilometre (4.520 mi) |
| Eğiklik | 99.1 degrees |
Eskiden ERTS-A ve ERTS-1 olarak adlandırılan Landsat 1 (LS-1), ABD'nin Landsat programının ilk uydusuydu. Nimbus 4 meteoroloji uydu'sunun değiştirilmiş bir versiyonuydu ve 23 Temmuz 1972'de Kaliforniya'daki Vandenberg Hava Kuvvetleri Üssü'nden Delta 900 roketiyle fırlatıldı.
Multispektral Tarayıcı taşıyan ilk uyduydu.
Yakın kutup yörüngesine yaklaşan uzay aracı, tarım ve ormancılık kaynakları, jeoloji ve mineral kaynakları, hidroloji ve su kaynakları, coğrafya, haritacılık, çevre kirliliği, oşinografi ve deniz kaynakları ve meteorolojik olaylar hakkında bilgi elde etmek için dengelenmiş, Dünya odaklı platform görevi yaptı.
Arka plan
[değiştir | kaynağı değiştir]Çok-ajanslı Dünya Kaynakları Uyduları Programı, 1966'da A.B.D. İçişleri Bakanlığınca başlatıldı. Programın amacı, uzaktan algılama teknikleriyle Dünya'dan veri toplamaktı. Ertesi yıl, Dünya Kaynakları Teknoloji Uydusu için fizibilite çalışması yapıldı. Bütçe Bürosu (BOB), uydunun yapımı için fon sağlamadı, ancak fizibilite çalışmalarının devam etmesi için 2 milyon dolar verdi.[3]
Uydu tasarımı
[değiştir | kaynağı değiştir]Geliştirme
[değiştir | kaynağı değiştir]İki Dünya gözlem uydusu için tanımlama çalışmaları 1967'de başladı. Uydular, Earth Resources Technology Satellite olarak adlandırıldı ve ayrı ayrı ERTS-A ve ERTS-B olarak biliniyordu. [4]
1970 yılında General Electric, ERTS-A'nın ana yüklenicisi olarak seçildi.[3] GE'nin Uzay Bölümü tarafından Valley Forge, Pensilvanya‘da üretildi.[5]
Operasyon
[değiştir | kaynağı değiştir]Uzay aracı 3 metre (9,8 ft) uzunluğunda ve 15 m (49 ft) çapındaydı. Her biri 4 m (13 ft) uzunluğunda, tek eksen artikülasyonlu iki güneş paneli dizisi, uzay aracının gücünü üretti. ERTS-A'nın kalkış ağırlığı 953 kilogram (2.101 lb) idi.[5]
Ana uzay aracı tahriki, üç hidrazin iticisiydi. Bir konum kontrol sistemi, uzay aracının yöneliminin üç eksende de artı veya eksi 0,7 derecede tutulmasını sağladı.[5]
Uzay aracı iletişimleri, uzay aracı idaresi, tutum ve sensör performans verileri için 154.2 ve 2106.4 MHz'de çalışan komut alt sistemi ve 2287.5 ve 137.86 MHz'de çalışan PCM dar bantlı telemetri alt sistemini içeriyordu. Üç kameralı RBV sisteminden gelen video verileri, hem gerçek zamanlı hem de teyp modlarında 2265,5 MHz'de iletilirken, MSS'den gelen bilgiler 2229,5 MHz'de 20 MHz radyo frekansı bant genişliği ile sınırlandırıldı.[2]
Uydu ayrıca, 30 dakikaya kadar tarayıcı veya kamera verilerini depolayabilen iki geniş bant video teyp kayıt cihazı (WBVTR) taşıyordu ve bu da uzay aracının sensörlerine neredeyse küresel kapsama kapasitesi sağlıyordu.[5]
Uydu ayrıca uzak, ayrı ayrı donatılmış yer istasyonlarından bilgi toplamak ve verileri merkezi toplama istasyonlarına iletmek için bir veri toplama sistemi (DCS) ile donatıldı. Uydunun yörüngesi nedeniyle minimum 12 saatte bir veri alınabilmekteydi. Uyduda hiçbir veri işleme veya sinyal çoğullama yapılmadı.[6] DCS'nin tasarımı, daha sonra sorgulama, kayıt ve konum sistemi (IRLS) olarak bilinen Nimbus-3 platformundan geldi.[7]
Sensörler
[değiştir | kaynağı değiştir]ERTS-A'nın birincil hedeflerine ulaşmak için iki sensörü vardı: geri dönüş ışını vidicon (RBV) ve multispektral tarayıcı (MSS).[1]
RBV, Radio Corporation of America (RCA) tarafından üretildi. RBV, Dünya'nın ışık ve yakın kızılötesi fotoğrafik görüntülerini elde etti. Fırlatma anında, RBV birincil sensör olarak kabul edildi.[1]
MSS, yine onu üreten Hughes Aircraft Company'de Virginia T. Norwood tarafından tasarlandı. Norwood'a "Landsat'ın Annesi" denir.[8] Sensör, deneysel bir sensör olarak kabul edildi ve bilim adamları Dünya'ya geri gönderilen verileri gözden geçirene kadar ikincil sensördü. Veriler incelendikten sonra, MSS birincil sensör olarak kabul edildi. MSS, Dünya'nın radyometrik görüntülerini elde eden dört kanallı bir tarayıcıydı.[1]
Görev
[değiştir | kaynağı değiştir]
Fırlatılış
[değiştir | kaynağı değiştir]ERTS-A, 23 Temmuz 1972'de Kaliforniya'daki Vandenberg Hava Kuvvetleri Üssü'nden bir Delta 0900'de fırlatıldı.[5][9] Uzay aracı, 907 ile 915 km arasındaki yükseklikte, güneşle eşzamanlı bir yörüngeye yerleştirildi. Uzay aracı, her 103 dakikada bir Dünya'nın yörüngesinde dönen 99 derecelik bir eğimle yörüngeye yerleştirildi.[7] Yalnızca gezegeni incelemek ve gözlemlemek amacıyla fırlatılan ilk uyduydu.[1][10]
Yörüngeye ulaştıktan sonra adı ERTS-1 olarak değiştirildi. 14 Ocak 1975'te, ERTS-B'nin fırlatılmasından sekiz gün önce NASA, fırlatıldıktan sonra ERTS-1'in Landsat 1 olarak değiştirildiğini ve ERTS-B'nin Landsat 2 olacağını duyurdu.[4]
Operasyonlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Landsat 1'in kayıt cihazları Ocak 1978'de arızalandı ve uydu hizmet dışı kaldı.[11]
Sonuçlar
[değiştir | kaynağı değiştir]_(cropped).jpg)
Fırlatılmasından 1974'e kadar Landsat 1, Dünya yüzeyinin %75'inden fazlasını kaplayan 100.000'den fazla görüntü gönderdi.[3] Bu görüntülerin çoğu multispektral tarayıcı ile çekilmiştir. 5 Ağustos 1972'de, yalnızca 1690 görüntü aldıktan sonra return beam vidicon'u arızalandı.[7]
1976'da Landsat 1, Kanada'nın doğu kıyısının 20 kilometre açığında küçük, ıssız bir ada keşfetti. Bu adaya uydudan sonra Landsat Adası adı verildi.[12]
MSS, uydunun ömrü boyunca 300.000'den fazla görüntü sağladı. NASA, Landsat 1'in Dünya'ya geri ilettiği verileri değerlendiren 300 araştırmacıyı yönetti.[1]
Landsat 1 görüntüleri, artık küresel bitki yeşilliğinin her yerdeki bir ölçüsü olan normalize edilmiş bitki örtüsü indeksi (NDVI) ile ilgili ilk çalışmada kullanıldı.[13]
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d e f Irons, James R.; Taylor, Michael P.; Rocchio, Laura. "Landsat1". Landsat Science. NASA. 17 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2016.
- ^ a b "Landsat 1". NASA Space Science Data Coordinated Archive. 14 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2017.
- ^ a b c "Landsat Program Chronology". NASA. 2 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2017.
- ^ a b Wells, Whiteley & Karegeannes 1976, s. 43.
- ^ a b c d e "Landsat 1 History". USGS. 5 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2017.
- ^ "Data Collection System". NASA Space Science Data Coordinated Archive. 1 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2017.
- ^ a b c "Landsat-1 to Landsat-3". eoPortal Directory. 16 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2017.
- ^ Pennisi, Elizabeth (10 Eylül 2021). "Meet the Landsat pioneer who fought to revolutionize Earth observation". Science. 373 (6561): 1292. doi:10.1126/science.acx9080.
- ^ "Chronology of Thor-Delta Development and Operations". NASA. 18 Kasım 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019.
- ^ "Landsat 1". USGS. 26 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019.
- ^ "Landsat 1-2-3". Astronautix. 28 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2017.
- ^ "Landsat Island". NASA. 19 Nisan 2006. 20 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2012.
- ^ Rouse, J.W, Haas, R.H., Scheel, J.A., and Deering, D.W. (1974) 'Monitoring Vegetation Systems in the Great Plains with ERTS.' Proceedings, 3rd Earth Resource Technology Satellite (ERTS) Symposium, vol. 1, p. 48-62. https://ntrs.nasa.gov/citations/19740022614 31 Ocak 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Wells, Helen T.; Whiteley, Susan H.; Karegeannes, Carrie (1976). Origins of NASA Names (PDF). NASA History Series. Washington, D.C.: NASA. SP-4402. 29 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Şubat 2023.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- NASA film, Earth Resources Technology Satellite (ERTS), at the National Archives 18 Şubat 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.