Leonora Carrington
Vikipedi, özgür ansiklopedi
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Eylül 2013) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Leonora Carrington | |
|---|---|
.png) | |
| Doğum | 6 Nisan 1917 Lancashire, İngiltere |
| Ölüm | 25 Mayıs 2011 (94 yaşında) Meksiko, Meksika |
| Meslek | Yazar, ressam |
| Evlilik | Renato Leduc Emericko Weisz |
| Çocuk(lar) | 2 |
Mary Leonora Carrington (6 Nisan 1917, Clayton Green, Chorley, Lancashire, İngiltere - 25 Mayıs 2011, Meksiko, Meksika) İngiltere doğumlu Meksikalı bir sanatçı, sürrealist ressam ve romancıydı. Yetişkin hayatının çoğunu Mexico City'de geçirdi ve 1930'ların sürrealist hareketinde hayatta kalan son katılımcılardan biriydi. Carrington ayrıca 1970'lerde Meksika'daki kadın özgürlük hareketinin kurucu üyelerindendi.
Leonora Carrington, İngiltere, Lancashire’da tekstil fabrikatörü varlıklı bir ailede dünyaya geldi. Babası İngiliz, annesi İrlandalıydı. Asi bir çocuk olduğu için gönderildiği Katolik manastır okullarından atıldı, evde özel eğitim gördü. On dört yaşında Floransa’ya yatılı okula gönderildi, orada resim çalışmalarına başladı. Londra’da Chelsea School of Arts (1935) ve Ozenfant Academy of Fine Arts’ta (1936-1938) resim eğitimi aldı. 1937’de Londra’da sürrealist ressam Max Ernst’le tanıştı ve beraber Paris’e kaçtılar. Paris’te sürrealist çevrelerle tanışıp sergilerinde yer aldı. 1937’de Londra’da başladığı otoportresini (Self-Portrait: Inn of the Dawn Horse) 1938’de Paris’te tamamladı. İlk kitabı Korku Evi (La Maison de la peur) 1938’de Ernst’in illüstrasyonlarıyla yayımlandı. “Cemiyete Takdim Edilen Kız” (“La Debutante”) öyküsüyle André Breton’un Kara Mizah Antolojisi’nde (1940) yer aldı. Ernst’le 1940’a kadar Fransa’nın güneyinde bir köyde yaşadı. 1940’ta Ernst Nazilerce tutuklandı, bunalıma giren Carrington İspanya’ya gitti. Psikolojik sorunları nedeniyle bir süre Madrid’de akıl hastanesinde kaldı, ilaçlarla ve şok tedavileriyle geçen bu sarsıcı dönemi Down Below (1944) kitabında anlattı. 1941’de hastaneden çıktıktan sonra Lizbon’daki Meksika konsolosluğuna sığınan Carrington Paris’ten tanıdığı şair ve diplomat Renato Leduc’le formalite evliliği yaparak New York’a gitti. Nazilerin elinden kaçan Ernst ise Peggy Gugenheim’ın yardımıyla New York’a gidip orada onunla evlendi. Birbirinden habersiz olan Carrington ve Ernst Lizbon’da karşılaşmış, New York’a giden aynı gemiye binmişti. 1942’de New York’tan hayatının sonuna kadar kalacağı Meksika’ya taşındı. Meksika’da resim yapmaya ve yazmaya devam etti, sürrealist ressam Remedios Varo’yla ve fotoğrafçı Kati Horn’la yakın arkadaş oldu, simya ve ezoterizmle, kadın mitleri ve anaerkil sembolizmle ilgilendi. 1946’da fotoğrafçı Robert Capa’nın yakın arkadaşı ve meslektaşı Chiki Weisz’la evlendi, ondan iki çocuğu oldu. 1960’lar ve 1970’lerde kadın hareketlerine katıldı. 1976’da fantastik romanı The Hearing Trumpet’ı yayımladı (Sırdaş Trompet, çev. Emre Erbatur, Everest, 2020). 1990’larda Meksiko’da meydanlarda sergilenen bronz heykeller yaptı. 2011’de doksan dört yaşında öldüğünde son sürrealist olarak anılıyordu. Üç dilde, İngilizce, Fransızca, İspanyolca yazan Carrington’ın öyküleri toplu olarak ilk kez doğumunun yüzüncü yıldönümünde, 2017’de yayımlandı.
Sürrealizm Leonora Carrington'un en büyük tutkularından biriydi. Carrington yazılarında betimlemeyi ve öykülemeyi oldukça başarılı bir şekilde yapmıştı. Adından en çok söz ettiren yapıtı The Hearing Trumpet'tir.[kaynak belirtilmeli] Leonora Carrington iyi bir yazar olmasının yanı sıra resimle de profesyonel anlamda uğraşmıştı.
 | Bir yazar ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
