Letaif-i Rivayat
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Letaif-i Rivayat (Osmanlıca: Osmanlıca: لطائف روایات; Söylenegelen Güzel Öyküler), Ahmed Midhat Efendi'nin 1870-1894 yılları arasında çıkardığı seridir. Yirmi beş fasikül ve biri tiyatro ve diğerleri hikâye olmak üzere otuz metinden oluşmakta olan Letaif-i Rivayat serisi, önce üç kitaplık bir çalışma olarak düşünülmüşse de bunların gördüğü ilgi üzerine yazar, daha sonra yazacağı eserleri de bu ana başlık altında neşretme yoluna gitmiştir.[1] Eserdeki uzun hikâyeler hacim bakımından büyük, ancak tek bir konu etrafında gelişen anlatılardır. Halk diliyle yazılan bu hikâyeler, ders verici, güldürücü nitelik arz eder, okuyucuyla senli benli konuşmalarla tamamlanır.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Gökçek, F. (2001). Letaif-i Rivayat Hakkında, Letaif-i Rivayat (Haz. Fazıl Gökçek-Sabahattin Çağın), İstanbul.