MEFO
Vikipedi, özgür ansiklopedi
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2022) |
MEFO (Almanca: MEtallurgische FOrschungsgesellschaft m.b.H.),[1] Nazi Almanyası hükûmeti tarafından, II . Dünya Savaşı'ndan önceki yıllarda Alman silahlanma çabalarını finanse etmek için kurulmuş bir kukla şirket .
Kökeni[değiştir | kaynağı değiştir]
Bu kukla şirket, Mayıs 1933'te, Hjalmar Schacht'un Reichsbank Başkanı olarak Mart 1933'te atanmasından hemen sonra, dört Alman silah üreticisi Krupp, Siemens, Gutehoffnungshütte ve Rheinmetall'den alımlar için bir cephe olarak kuruldu . Dörtlü, Reichsmark'ın ilk hisse sermayesini 1 milyona çıkarmaya ikna edildi. Halk, özel şirketler veya yatırımcılar tarafından Alman hükûmeti bu özel şirkete dahil gibi gözükse de, hükûmetin yasal olarak hiçbir şekilde bağlantısı bulunmuyordu; kağıt üzerinde, MEFO tamamen özel bir şirketti, gerçekte, şirketin Reich Savunma Bakanlığı ve diğeri Reichsbank tarafından atanan iki direktörü vardı.
Dört şirket, 1 milyar Reichsmark'ı (4 milyar 2009 Euro'ya eşdeğer) bir araya topladı ve burada ise Nazi Hükûmeti, Mefo faturaları (Almanca'da Mefo-Wechsel olarak bilinir) olarak bilinen beş yıllık senetlerle parayı geri ödemeyi kabul etti.[2][3] Kısa bir süre sonra Naziler, bu notları indirdi ve temelde bir tür para birimine dönüştürdü.[4]
1934 ile 1938 arasında, toplam 12 milyar Reichsmark değerinde MEFO faturası yeniden silahlandırmanın bedelini ödemek için çıkarıldı. Bunu bağlamlamak için, Almanya'nın Hitler'in iktidara gelmesinden bir yıl önce 1932'deki milli borcu sadece 10 milyar Reichsmark idi. 1938 yılına gelindiğinde, resmî milli borcun 19 milyar Reichsmark olduğunu kabul etti. Ancak MEFO faturalarında 12 milyar Reichsmark bunun üzerine eklendi. Başka bir deyişle, Hitler ve Alman Ekonomi Bakanı Hjalmar Schacht, Almanya'nın milli borcunu sadece altı yıl içinde üç katına çıkardı, ancak artışın yarısından fazlası kitapların dışında kaldı.
MEFO notları 1938'de sona erdiğinde, hükûmet ciddi bir nakit sıkıntısı çekti. Sorunu çözmek için Nazi rejimi, “bankaların bu faturaları geri ödemek için devlet tahvili satın almak zorunda kaldıkları için hükûmet tasarruf hesaplarından ve sigorta şirketlerinden para aldı. Bu, sıradan Alman vatandaşını Alman yeniden silahlanmasının finansmanı yaptı.”[2] Sonunda, hükûmet nakit sıkıntısını azaltmak için darphaneye başvurmak zorunda kaldı.
Almanya'nın yeniden silahlanma programının temel bileşenleri daha sonra Ekonomi Bakanlığı yapmış ve Savaş Ekonomisi için çalışmalar yapan Hjalmar Schacht tarafından icat edildi.
1933'te iktidara geldikten sonra, Nasyonal Sosyalistler Almanya'nın yönetilmesinin vergilerden veya kamu kredilerinden üretilmesi muhtemel olmayan fonlar gerektireceğini fark etti. Buna ek olarak, yeniden silahlanma çabasını gizli tutma ihtiyacı, bu kukla şirketin kurulmasına yol açtı.
MEFO Tahvilleri İçin Uygulanan İşlemler[değiştir | kaynağı değiştir]
Silahlanma finansmanına yol açan işlemler aşağıdaki gibi yapılmıştır[5]
- Silah üreticilerine Silah Üretme Sözleşmesi imzalatıldı.
- MEFO borsası bu yükleniciler tarafından MEFO faturalarının ödemesi olarak alındı ve MEFO Şirketi tarafından kabul edildi
- Kambiyo senetleri Reichsbank ile olası yeniden iskonto için tüm Alman bankaları tarafından alındı.
- Borsa senetleri yayımlandıktan beş yıl sonra Alman Reich tarafından garanti edildi.
Bu sistem Nisan 1938'e kadar kullanılmaya devam etti. Bu faturaların 12 milyar Reichsmark'ı (45 milyar 2009 Euro'ya denk) olağanüstü idi. O zaman, beş yıl garantili olan bu faturaların ilki 1939'da, sahiplerinin ödeme için Reichsbank'a sunmaları muhtemeldi.
Bu finansman yöntemi, Nazi Hükûmetinin Reichsbank'tan mevcut tüzükler altında yasaklanan büyük krediler almasını sağladı. Reichsbank tarafından hükûmete doğrudan borç verme, yasal olarak 100 milyon Reichsmark ile sınırlandırılmıştır.
Bu varoluşların büyük doğası nihayetinde 1939'da Reichsbank ve Maliye Bakanlığı arasında bürokratik bir çatışmaya yol açtı ve tüm stratejinin 20 Ocak 1939'da Hjalmar Schacht'ın istifasına yol açtı.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Alıntı[değiştir | kaynağı değiştir]
- Silahlarımız kısmen siyasi muhaliflerimizin kredileriyle de finanse ediliyor. - Hjalmar Schacht, 3 Mayıs 1935 tarihli Adolf Hitler'e ait bir muhtırada.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "MEFO". World News (WN) Network. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2012.
- ^ a b Martin Kitchen, A History of Modern Germany 1800–2000, Maden, MA, Blackwell Publishing, 2006, p. 284
- ^ The Economics of World War II: Six Great Powers in International. ISBN 0-521-62046-5.
- ^ The economic recovery of Germany from 1933 to ... Austria in March 1938. 17 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2020.
- ^ "The Nuremberg Trial Proceedings, Vol.13". The Avalon Project. 7 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2015.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Hjalmar Schacht'tan Unutulan Dersler26 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Drittes Gesetz zur Neuordnung des Geldwesens (Umstellungsgesetz) (Almanca)24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Avrupa Krizinde ECB Yönetimi Sıralaması - Parasal Dogmatist Axel Weber'in Yalnız Mücadelesi23 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Uluslararası Askeri Mahkeme "Mavi Seri", Vol. 2, s. 23230 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.