Mars 3

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Mars 3
Mars 3 Orbiter
Organizasyon Sovyetler Birliği
Görev türüyörünge aracı ve iniş aracı
Mevcut hedefMars
Yörüngeye yerleştirilme tarihi28 Mayıs 1971
YörüngeMars orbit
Fırlatma tarihi28 Mayıs 1971
Taşıyıcı roketProton-K
Fırlatma yeriBaykonur uzay üssü
Görev süresi452 gün
Bozunması452 gün
COSPAR kimliğiOrbiter: 1971-049A, Lander: 1971-049C
Kütle4.650 kg (10.250 lb), Orbiter: 3.440 kg (7.580 lb),

Mars 3, ikiz uzay aracı Mars 2'den sadece dokuz gün sonra, 28 Mayıs 1971'de fırlatılan bir Sovyet robotik uzay sondasıydı. Sonda Sovyet Mars programının bir parçasıydı ve Blok D üst kademeli bir Proton-K roketi kullanılarak fırlatıldı. Bir yörünge aracı ve bir iniş aracından oluşuyordu. Mars 2 aracı Mars'a iniş yaptıktan sonra düşerken, Mars 3 2 Aralık 1971'de gezegene başarılı bir yumuşak iniş gerçekleştirdi. Ancak, 110 saniye sonra arızalanmadan önce sadece tek ve belirsiz bir görüntü iletti. Mars 2 yörünge aracı ve Mars 3 yörünge aracı sekiz ay daha Mars'ın etrafında dönmeye ve Dünya'ya görüntü göndermeye devam etti.[1]

Genel bakış[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Lansman Tarihi/Saati:
    • Mars 3: 28 Mayıs 1971, 15:26:30 UTC
  • Fırlatma kütlesi (yakıt dahil):
    • Birleşik: 4.650 kilogram (10.250 lb)
    • Orbiter: 3.440 kilogram (7.580 lb)
    • İniş: 1.210 kilogram (2.670 lb)
  • Yörüngedeki kuru kütle: 2.265 kilogram (4.993 lb)
  • Boyutlar: 41 metre (134,5 ft) uzun boylu, 2 metre (6,6 ft) boyunca (59 metre (193,6 ft) dağıtılmış güneş panelleri ile karşı karşıya)

Yörünge aracı[değiştir | kaynağı değiştir]

Mars 3 yörünge aracı Mars'ın topoğrafyasını, toprak bileşimini ve atmosferik özelliklerini incelemenin yanı sıra güneş radyasyonunu, güneş rüzgarını ve gezegenler arası ve Mars manyetik alanlarını izlemek üzere tasarlanmıştır. Aynı zamanda iniş aracının Dünya'ya sinyal göndermesi için bir iletişim rölesi görevi de görüyordu. Ancak yörünge aracı kısmi bir yakıt kaybı yaşadı ve planlanan 25 saatlik yörüngesine ulaşamadı. Bunun yerine Mars etrafında oldukça eliptik, uzun periyotlu bir yörüngeye yerleştirildi. Görev ayrıca Mars'ta yüzeyi gizleyen ve toplanabilecek verileri sınırlayan büyük bir toz fırtınasından da etkilendi. Bu zorluklara rağmen, yörünge aracı Aralık 1971'den Mart 1972'ye kadar veri gönderdi ve iletimler Ağustos ayına kadar devam etti. Hem Mars 2 hem de Mars 3 yörünge araçları tarafından toplam 60 resim gönderilmiş, bu da yüzey kabartma haritalarının oluşturulmasını sağlamış ve Mars'ın yerçekimi ve manyetik alanları hakkında bilgi vermiştir. Görevin 20 yörüngeden sonra 22 Ağustos 1972'de tamamlandığı duyuruldu.[1][2]

İniş aracı[değiştir | kaynağı değiştir]

Moskova'daki Kozmonotluk Anıt Müzesi'ndeki Mars 3 iniş aracı modeli

İniş aracı sistemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Mars 3 iniş aracı küresel bir iniş kapsülü, konik bir aerodinamik fren kalkanı, bir paraşüt sistemi ve retro-roketlerden oluşuyordu. İniş kapsülü, atmosferik bileşimi incelemek için bir kütle spektrometresi, sıcaklık ve basınç sensörleri ve organik materyalleri ve yaşam belirtilerini aramak için mekanik bir kepçe de dahil olmak üzere yüzeyin mekanik ve kimyasal özelliklerini ölçmek için cihazlar içeriyordu. Ayrıca yüzeyi 360 derece görüntüleyen iki televizyon kamerası ve yerleşik bir radyo sistemi aracılığıyla yörünge aracıyla iletişim sağlamak için dört anten vardı. İniş aracı yörünge aracı tarafından şarj edilen bataryalardan güç alıyordu ve sıcaklık ısı yalıtımı ve bir radyatör sistemi ile düzenleniyordu. Ayrıca PrOP-M adı verilen ve dinamik bir penetrometre ve radyasyon dansitometresi ile donatılmış küçük bir Mars gezgini de taşıyordu. Mars ortamının kirlenmesini önlemek için iniş aracı fırlatılmadan önce sterilize edildi. İniş aracı Mars atmosferine girdikten sonra yumuşak bir iniş gerçekleştirdi ve yörünge aracıyla iletişim kurmaya başladı. Ancak, 20 saniye sonra bilinmeyen nedenlerle, muhtemelen o sırada meydana gelen güçlü toz fırtınası nedeniyle iletişim kesildi. Kısmi bir görüntü iletildi, ancak bu görüntüde fark edilebilir hiçbir ayrıntı yoktu.[1]

Mars'a inişin olası görüntüleri[değiştir | kaynağı değiştir]

11 Nisan 2013 tarihinde NASA, Mars Keşif Yörünge Aracı'nın (MRO) Mars yüzeyindeki Mars 3 iniş aracının donanımını görüntülemiş olabileceğini duyurdu. MRO'daki HiRISE kamerası paraşüt, retroroketler, ısı kalkanı ve iniş aracına ait olabilecek görüntüleri çekmiştir.[3]

1971 Sovyet Mars 3 iniş aracı için muhtemel donanım. Öngörülen iniş yeri 45 derece güney enleminde, 202 derece doğu boylamında, Ptolemaeus Krateri'ndeydi. (images: HiRISE, MRO - November 2007/left & 10 March 2013/right).[4]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c Perminov, V.G. (July 1999). The Difficult Road to Mars - A Brief History of Mars Exploration in the Soviet Union. NASA Headquarters History Division. ss. 34-60. ISBN 0-16-058859-6. 
  2. ^ "Mars 3". NASA. 14 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2019. 
  3. ^ Webster, Guy (11 Nisan 2013). "NASA Mars Orbiter Images May Show 1971 Soviet Lander". NASA. 29 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2013. 
  4. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; NASA-20130411 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)

Dış Bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Mars_3&oldid=32102154" sayfasından alınmıştır