Mary Meigs Atwater
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Mary Meigs Atwater (28 Şubat 1878 - 5 Eylül 1956),[1] Amerikalı bir dokumacıdır. Amerika'nın el dokuma kültürünü yenilemiştir.[2]
Atwater, Chicago Sanat Enstitüsü'nde ve Paris'de sanat eğitimi aldı. Bu eğtimden sonra bir müddet Bolivya ve Meksika'da yaşadı. Basin, Montana'da yaşarken, hem bir sanat etkinliği olarak hem de çevresindeki hanımlara ekonomik fırsat yaratmak için dokumacılığa başladı.[3] Bir dokuma loncusu düzenledi ve Amerikan El Dokuması Mekik Sanatı Kitabı'nı yayımladı (Macmillan, 1928).[4] Belirli dokuma yapılar üzerine monografiler yazdı ve ayrıca el dokuması ile ilgili ders verdi (Cambridge, 1923).[5] Amerika'da el dokuması sanat olarak neredeyse yok olmuştu. Sadece Rhode Island'da Weaver Rose (William Henry Harrison Rose) ve kız kardeşi Elsie Maria Babcock Rose[6] ve Appalaş Dağları'ndaki kadınların arasından dokumacı ancak tek tük bulunabiliyordu. Mary Meigs Atwater modeller araştırdı ve unutulmuş dokular topladı ve böylece Amerika'nın dokuma kültürünü bir sanat olarak yeniledi.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Atwater, Mary Meigs; Reitter, Mary Jo, comp. (1992). Weaving a life: The story of Mary Meigs Atwater. Loveland, Colorado: Interweave Press. ISBN 0-934026-77-7.
- ^ Handweaver and Craftsman. 21-22. Handweaver & Craftsman. 1970. s. 5.
- ^ Osterhaug, Anita. "Beweave-It". Weaving Today. Interweave. 23 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2010.
- ^ Atwater, Mary Meigs. "Shuttle-Craft Course in Hand Weaving" (PDF). Computer Science Database. University of Arizona. 13 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2015.
- ^ Atwater, Mary Meigs. "Shuttle-Craft Course in Hand Weaving" (PDF). Computer Science Database. University of Arizona. 13 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2015.
- ^ Tabac, Betsy. "The Weaving Roses of Rhode Island (Book Review)". WeaveZine. WeaveZine. 29 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2015.
