Kendime Düşünceler

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kendime Düşünceler (Koini Grekçesi: Τὰ εἰς ἑαυτόν, romanize: Ta eis heauton), MS 161 yılından MS 180 yılına kadar Roma İmparatoru Marcus Aurelius'un kendisine özel notlarını ve Stoacılık felsefesi üzerine düşüncelerini kaydeden bir dizi kişisel yazıdır.

Marcus Aurelius, Kendime Düşünceler'in 12 kitabını Koini Grekçesi[1] ile kendine rehberlik etmesi ve kendisini geliştirmesi için bir kaynak olarak yazmıştır.[2] Çalışmanın büyük bölümünü 170'ten 180'e kadar askeri kampanyaları planlamak için çok zaman harcadığı Sirmium'da yazmış olması mümkündür. Kitabın bir kısmı Pannonia seferi için Aquincum'da konuşlanmışken yazılmıştır, çünkü kitapta bulunan notlar bize ilk kitabın Granova nehrinde (günümüzde Hron) Quadi'lere karşı sefer yaparken yazıldığını söyler. İkinci kitap ise Carnuntum'da yazılmıştır.

Marcus Aurelius'un yazıların yayınlanmasını amaçlamış olması pek olası değildir. Çalışmanın resmi bir başlığı yoktur, bu nedenle "Kendime Düşünceler", koleksiyona yaygın olarak atanan birkaç başlıktan biridir. Bu yazılar, uzunlukları bir cümleden uzun paragraflara kadar değişen alıntılar şeklindedir.

Yapı ve temalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Macaristan'daki antik Aquincum şehrinin kalıntıları - Marcus Aurelius'un Kendime Düşünceler'in üzerinde çalıştığı yerlerden biri.

Kendime Düşünceler, Aurelius'un hayatının farklı dönemlerini anlatan 12 kitaba bölünmüştür. Hiçbir kitap kronolojik sıraya göre değildir ve kendisi dışında hiç kimse için yazılmamıştır. Metne nüfuz eden yazı stili, basitleştirilmiş, anlaşılır ve belki de Aurelius'un metne Stoacı bakış açısını yansıtan bir tarzdır.

Kendime Düşünceler'in ana temalarından biri, kişinin kendisi ve başkaları hakkındaki yargısını analiz etmesinin ve tanrısal bir bakış açısı geliştirmesinin önemidir.[3]

Aurelius, insanın evrende kendi yerini bulmasını savunur ve her şeyin doğadan geldiğini, dolayısıyla her şeyin zamanı gelince ona döneceğini görür. Bir başka güçlü tema ise, "İyi bir adam olmak" gibi güçlü etik ilkelerini koruyup, oyalayıcı şeylerden uzak kalırken odaklanılan konuya bağlı kalmaktır.[4]

Onun Stoacı fikirleri genellikle, bir insanı maddi dünyanın acılarından ve zevklerinden kurtaracak bir beceri olan duyusal duygulara düşkünlükten kaçınmayı içerir. Bir erkeğin başkaları tarafından zarar görmesinin tek yolunun, tepkisinin onu alt etmesine izin vermek olduğunu iddia ediyor. Bir düzen veya logos varoluşa nüfuz eder. Akılcılık ve açık fikirlilik, kişinin logoslarla uyum içinde yaşamasını sağlar. Bu, bir kişinin hatalı bakış açılarından olan "iyi" ve "kötü" gibi algıların üzerine çıkmasına izin verir, fakat bir istisna olarak şöhret ve sağlık gibi kontrolünüz dışındaki şeyler (kontrolünüzdeki şeylerin aksine) alakasızdır ve ne iyi ne de kötüdür.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Close imitation of Attic was not required because Marcus Aurelius wrote in a philosophical context without thought of publication. Galen's many writings in what he calls 'the common dialect' are another excellent example of non-atticizing but highly educated Greek." Simon Swain, (1996), Hellenism and Empire, p. 29. Oxford University Press.
  2. ^ Iain King suggests the books may also have been written for mental stimulation, as Aurelius was removed from the cultural and intellectual life of Rome for the first time in his life. Source: Thinker At War: Marcus Aurelius 9 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. published August 2014, accessed November 2014.
  3. ^ Sellars, John. 23 October 2011. "Marcus Aurelius 27 Haziran 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.." Internet Encyclopedia of Philosophy.
  4. ^ Roberts, John, ed. 23 October 2011. "Aurēlius, Marcus 27 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.." The Oxford Dictionary of the Classical World.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Çeviriler[değiştir | kaynağı değiştir]