Necm Suresi
Vikipedi, özgür ansiklopedi
 | |
| Sınıfı | Mekki |
|---|---|
| İsmin anlamı | yıldız |
| Sayısal bilgiler | |
| Sure numarası | 53 |
| Ayet sayısı | 62 |
| Kelime sayısı | 359 |
| Harf sayısı | 1405 |
Necm Suresi (Arapça: سورة النجم) Kur'an'ın 53. suresidir.[1] Sure 62 ayetten oluşur.[2]
Sure ismini ilk ayetin başında geçen ve yıldız anlamına gelen “en-Necm” kelimesinden alır.[3] 32. ayeti Medine'de diğer ayetleri Mekke'de indirildiğine inanılmaktadır.
Necm Suresinde Cebrail'in Muhammed'e ayetleri vahiy yoluyla bildirdiğinden Allah'ın affının bol olduğundan, herkesin kendi yaptığından sorumlu tutulacağından, Allah'ın kudretinden, Ad, Semud ve Nuh Peygamber'in kavminin başına gelenlerden Allah'a kulluk edilmesinin gereğinden bahsedilir. Surenin 13-18. ayetleri miraç ile ilgilidir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2019.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2019.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2019.
