Nev'îzâde Atâyî
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Nev'îzâde Atâyî (1583-1635), Divan edebiyatı şairi.
Asıl ismi Atâullah olan Nev'îzâde Atâyî, Nev'î Yahyâ Efendi'nin oğlu olduğu ve şiirlerinde Atâyî mahlâsını kullandığı için böyle anılmıştır.
Öncelikle babasından daha sonra dönemin bazı önemli isimlerinden ders aldı. Eğitimi sonunda müderris oldu. Daha sonraları çeşitli beldelerde kadılık yaptı ve sonunda 1635'te İstanbul'da öldü.
En önemli manzum eseri Hamse-i Atâyî'dir. Bu eser beş uzun manzumeden oluşmuştur. Birçok önemli divan şairinden övgü almıştır.
Eserlerinden örnek[değiştir | kaynağı değiştir]
Hamse-i Atâyî Mukaddimesi'nden
- Hâbda göz, kalb ise bîdâr idi
- Şevki ile dilde veleh var idi
- Gâfil olunca beden-i hâksâr
- Perdeyi ref'itdi dil-i perde-dâr
- Kıldı bizi kâfile-bend-i hayâl
- Dâhil-i ma'mûre-i şehr-i misâl
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Muallim Nâci, Osmanlı Şairleri, s. 81-86 (1890)
- Muallim Nâci, Esâmî, s. 410-11 (1891)