Pot Black

Pot Black
Turnuva bilgisi
Mekan	Sheffield City Hall
Yer	Sheffield
Ülke	İngiltere
Kuruluş	1969
Organizasyon(lar)	World Professional Billiards and Snooker Association
Format	Sıralama dışı ekinlik
Son yıl	2007
Son Şampiyon	Ken Doherty (IRL)

Pot Black, Birleşik Krallık televizyon snooker turnuvası olup modern oyun popularizasyonundan biridir. 1960 yılında BBC yayınını renkli olarak başlattı ve bu yeni teknolojiyi uyglayabileceği program arıyordu.

Snooker oyunu da renkli topları olan bir oyun olduğundan televizyonda renk ayrımlarının belirgin olması önem taşıyordu. Haftalık tek freym maçlar BBC Birmingham yapımcısı Philip Levis tarafından tasarlandı. Ve program yayını ilk olarak 23 Temmuz 1969 tarihinde BBC 2 de Alan Weeks tarafından sunuldu. Maç anlatımcısı Ted Lowe di. İlk turnuva Ray Reardon tarafından kazanıldı. Mark Williams 119 sayı ile en yüksek sırayı tutmaktadır.

Halihazır versiyonu[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir günlük Pot Black Turnuvası 29 Ekim 2005'te yapıldı. BBC Spor programı Grandstand'da yayınlandı. Çağrılı oyun Ronnie O'Sullivan, Stephen Hendry, Stephen Maguire, Matthew Stevens, Paul Hunter, John Higgins, Jimmy White ve Shaun Murphy ile Shaun Murphy'yi finalde yenen Matthew Stevens isimli sekiz oyuncuya özellik veriyordu.

Pot Black'in 2006 yılı yayımı, 2 Eylül 2006 tarihinde Londra'da Pall Mall'deki Automobile Club'ta yapıldı.Mark Williams, John Higgins'i yendi ve turnuva tarihindeki en yüksek sırayı 119 sayı ile elde etmeyi başardı. Pot Black'in 2007 yılı versiyonu 6 Ekim öğleden sonra saat 13.00'da BBC1'de yayınlandı. Kupayı Shaun Murphy'yi yenen Ken Doherty kazandı. Bu olay onu yarışmayı kazanan ilk İrlandalı yaptı.

Kazananlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıl	Kazanan	Finalist	Final skoru (frameler)	Final skoru (puanlar)	En yüksek seri[1]
1969	Ray Reardon (WAL)	John Spencer (ENG)	1–0	88–29	Ray Reardon (WAL) (99)
1970	John Spencer (ENG)	Ray Reardon (WAL)	1–0	88–27	Fred Davis (ENG) (54)
1971	John Spencer (ENG)	Fred Davis (ENG)	1–0	61–40	Fred Davis (ENG) (73)
1972	Eddie Charlton (AUS)	Ray Reardon (WAL)	1–0	75–43	John Spencer (ENG) (66)
1973	Eddie Charlton (AUS)	Rex Williams (ENG)	1–0	93–33	Eddie Charlton (AUS) (110)
1974	Graham Miles (ENG)	John Spencer (ENG)	Toplam puan[n 1]	147–86[n 1]	Graham Miles (ENG) (68)
1975	Graham Miles (ENG)	Dennis Taylor (NIR)	1–0	81–27	Fred Davis (ENG) (87)
1976	John Spencer (ENG)	Dennis Taylor (NIR)	1–0	69–42	Eddie Charlton (AUS) (64)
1977	Perrie Mans (South Africa)	Doug Mountjoy (WAL)	1–0	90–21	Perrie Mans (South Africa) (59)
1978	Doug Mountjoy (WAL)	Graham Miles (ENG)	2–1	43–55, 97–23, 111–16	Doug Mountjoy (WAL) (101)
1979	Ray Reardon (WAL)	Doug Mountjoy (WAL)	2–1	79–51, 25–82, 84–41	Doug Mountjoy (WAL) (82)
1980	Eddie Charlton (AUS)	Ray Reardon (WAL)	2–1	16–74, 85–30, 68–54	Dennis Taylor (NIR) (87)
1981	Cliff Thorburn (CAN)	Jim Wych (CAN)	2–0	68–39, 85–50	Kirk Stevens (CAN) (79)
1982	Steve Davis (ENG)	Eddie Charlton (AUS)	2–0	82–40, 85–38	Eddie Charlton (AUS) (98)
1983	Steve Davis (ENG)	Ray Reardon (WAL)	2–0	61–60, 82–47	Ray Reardon (WAL) (91)
1984	Terry Griffiths (WAL)	John Spencer (ENG)	2–1	57–65, 77–8, 70–35	Dennis Taylor (NIR) (81)
1985	Doug Mountjoy (WAL)	Jimmy White (ENG)	2–0	64–5, 66–30	Jimmy White (ENG) (80)
1986	Jimmy White (ENG)	Kirk Stevens (CAN)	2–0	60–46, 106–21	Jimmy White (ENG) (106)[2]
1991	Steve Davis (ENG)	Stephen Hendry (SCO)	2–1	62–40, 4–101, 80–18
1992	Neal Foulds (ENG)	James Wattana (THA)	1–0
1993	Steve Davis (ENG)	Mike Hallett (ENG)	2–0		David Roe (ENG) (104)
2005	Matthew Stevens (WAL)	Shaun Murphy (ENG)	1–0	53–27	Shaun Murphy (ENG) (111)[3]
2006	Mark Williams (WAL)	John Higgins (SCO)	1–0	119–13	Mark Williams (WAL) (119)[2]
2007	Ken Doherty (IRL)	Shaun Murphy (ENG)	1–0	71–36	Graeme Dott (SCO) (67)[4]

Medya takibi[değiştir | kaynağı değiştir]

Pot Black, BBC 1'de gösterilir.

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Pot Black16 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at UKGameshows.com