Sanniler

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Sanniler (Gürcüceსანები) Strabon (MS 1. yüzyıl), Gaius Plinius Secundus (MS 1. yüzyıl) ve Flavius Arrianus (MS 2. yüzyıl) tarafından Trabzon yakınlarında yaşamış insanlar olarak bahsedilmiş bir topluluktur.[1] MS 1. ve 2. yüzyıllarda, Sanniler yaşadığı bölgenin kuzeydoğu sınırlarını Ophis Nehri oluşturmaktaydı. Hem sahile yakın bölgeleri, hem de sahile yakın dağlık yerlerde yaşıyorlardı. Pliny, Trabzon bölgesinde yaşamış Sanniler ve Heniochilerin tek bir millet olduğunu iddia etmiştir. Pliny aynı zamanda, Kolhis'e bağlı sahil şeridindeki Rioni Nehri'nden ileride yaşayan bir Sanni topluluğundan daha bahseder.

Theodoret'e (MS 5. yüzyıl) göre, Sanniler ve Lazlar iki farklı kavimdi. MS ilk yüzyıllarda, Trabzon bölgesinde yaşayan Sanniler, Roma İmparatorluğu'na haraç ödüyorlardı. Sanniler, ağır vergilendirmeden kaçmaya çalıştılar ve dağlara gitmek için kıyı bölgelerini terk ettiler. 6. yüzyılda, Procopius, onların hala Boasi'nin (bugünkü Chorokhi veya Çoruh Nehri) kaynağının yakınlarında yaşadığından bahseder.

Gürcü edebiyatında Sannilerin adlandırılmasıyla ilgili çeşitli yorumlar yapılmıştır. Simon Kauhchişvili gibi bazı akademisyenler, Sannilerin Kolhis hakkındaki Yunan mitolojik anlatılarında uzun zamandır var olan "chan" veya onun varyantlarıyla ilişkili olduğunu ileri sürerler; Arnold Çikobava gibi diğer akademisyenler ise, Svancada Megrelleri tanımlamak için kullanılan Zan kelimesinden türediğini iddia eder. S. Dzhanaşia'ya göre San, Antik Kolhisin yerel ismiydi. Daha sonraları bu kelime, kuzey Kolhisi (Megrelya) tanımlamak için kullanılan Zan ve güney bölgeleri (Lazistan) tanımlamak için kullanılan Chan kelimesine evrilmiştir. Τζάνοι (Chani) formu, Procopius gibi Bizans yazarları tarafından kullanılmıştır, ancak “Sanni”, son olarak 12. yüzyılda kullanılmıştır. Günümüzde Chani, hala Lazların etnik kökenlerinden biri olarak adlandırılmaktadır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Pliny the Elder. Natural History. ss. Book VI, section IV. 1 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2018.